Eigenlijk staat mij van meer dan 20 jaar basketbal één ding bij als het gaat om de kampioen. En niet alleen dat het altijd verdiend is. Nee, kampioen wordt het team dat tegenslagen om kan zetten in iets positiefs.
Die tegenslagen moeten niet te vroeg in het seizoen komen, nee bij voorkeur medio februari.
Dat is ook een van de redenen dat teams die Europees spelen in het voordeel zijn. Die ploegen worden al vroeg in het seizoen onder druk gezet, want laten we reëel zijn in de Eredivisie gebeurt dat niet tot in de halve finale van de play-offs.
DUIMSCHROEVEN
Onder druk komt het beste maar ook het slechtste in mensen boven. Aan de coaches is het dan om dat ‘slechte’ te kanaliseren en om te zetten.
Vreemd genoeg was dat proces voor SPM Shoeters nog niet voltooid na 12 Europese wedstrijden. Probleem was misschien ook dat het ‘te goed’ ging. Altijd was er wel een relatief makkelijk excuus te vinden voor de kleine nederlagen.
Echte spanning kwam er in Den Bosch na de thuisnederlaag in de halve finale tegen Zwolle. Alarmbellen gingen af. Natuurlijk waren daarvoor de koppen al bij elkaar getrokken, maar toen en zeker ook na wedstrijd 6, sleurde Arvin Slagter, de echte leider (#oranje), iedereen bij elkaar. Om elkaar de waarheid te vertellen en in de ogen te kijken.
TEGENSLAGEN
Het is een proces wat door een coach moeilijk te sturen is, het moet gebeuren. Ton Boot wilde er nog weleens iemand uitflikkeren of enorm ruzie gaan maken met bestuurders. Dat was vroeger.
Tegenslagen dus. Donar heeft die dit seizoen niet gehad. Natuurlijk waren er blessuregevallen. Maar dat zijn geen tegenslagen, dat zijn excuses (geworden).
De Groningse ploeg met iedereen aan boord is nooit serieus getest tot aan wedstrijd 1 tegen SPM Shoeters. De tweede helft van het seizoen liep in feite op rolletjes. De beker werd relatief makkelijk veroverd ten koste van SPM. Leiden in de halve finale, relatief makkie.
Totdat ze in de Maaspoort van het veld werden geblazen door SPM, dat net uit een narrow escape kwam. In de tussenliggende dag werden de koppen in Den Bosch nog eens bij elkaar gezet omdat Reggie Johnson uit de basis werd gehaald. Tegenslagen waar de groep mee om moest gaan.
Maar de neuzen gingen dezelfde kant op. De slogan ‘one team’ wordt gebruikt, ’one mind’ is meer op z’n plek. In Groningen is dat proces nu aan de gang, te laat want er is geen tijd meer.
LEERMOMENT
Toon van Helfteren had dat met Leiden drie jaar geleden, toen na een uiterst succesvol Europees en Nederlands seizoen de finale kansloos werd verloren van Den Bosch. Een leermoment voor de coach, heeft hij ooit bekend. Zoals dat straks ook zal blijken te zijn voor Ivica Skelin.
Zoals gezegd een heel logisch proces dat alle teams hebben, of ze moeten er qua kwaliteit zo met kop en schouders bovenuit steken, maar dat is zeldzaam.
LOGISCH DUS
Het zoeken naar verklaringen in Groningen voor de 3-0 tussenstand is daarom niet zo moeilijk, voor mij. Kwalitatief is er weinig verschil tussen de twee teams, zeker geen verschil dat een 3-0 rechtvaardigt. Nee het zit ‘m in het proces. En dat zie je op het veld. Kenmerken: mopperen op elkaar, mopperen op scheidsrechters, mopperen op iedereen. Moet herkenbaar zijn voor de SPM-volgers.
De spelers van SPM lossen op dit moment de problemen op het veld zelf op. En ja het scheelde maar één seconde, maar dat scheelt echt alles.
Had Donar zo’n seconde gehad, dan hadden we nu een andere finaleserie gehad. Niet gezegd dat het nu 4-0 wordt, maar het zou mij hoogst verbazen als het meer dan 4-1 wordt, want SPM heeft het proces van volwassen worden als team, zo noem ik het maar, al voltooid. En een echte leider in je midden scheelt een slok op een borrel, ja.
FACTS SERIE
Om inzicht te krijgen in de verschillen tussen SPM en Donar heb ik de cijfers van deze serie tot nu toe vergeleken. De meest opvallende, te beginnen met het gemiddeld aantal punten wat alles zegt over de verdediging:
Punten gemiddeld SPM: 81,0
Punten gemiddeld Donar: 62,3
Niet onverwacht, Donar heeft problemen met tweepunters (door SPM-defense in paint).
SPM 19,7 raak op 32,3 pogingen
Donar 15,3 raak op 29,3 pogingen
Bij driepunters wordt het pijnlijk.
SPM 9,0 op 19,7
Donar 6,7 op 24,7
Reboundverschil na 3 duels is schrijnend (en teken van wil om te winnen)
SPM 110 totaal, ofwel gemiddeld 36,7
Donar 70 totaal, ofwel gemiddeld 23,3
Ook erg pijnlijk is het verschil in assists (en teken van teamspel)
SPM 68 totaal, ofwel gemiddeld 22,7
Donar 36 totaal, ofwel gemiddeld 12,0
De verschillen op andere vlakken als vrije worpen, steals, balverlies (Donar heeft er gemiddeld 12 en SPM 14) en fouten zijn veel kleiner, bijna verwaarloosbaar.
FACTS HISTORIE
- In best-of-seven was het zes keer eerder 3-0 in de serie. Drie keer werd het daarna 4-0, drie keer 3-1.
- 24 keer is wedstrijd 4 in best-of-sevenserie gespeeld. 71% thuiswinst. Gemiddelde uitslag: 75,2 – 72,8.
- Donar vier keer thuis, drie keer winst. Met onder andere een 72-71 tegen Den Bosch in ‘05/’06.
- Den Bosch speelde dit duel zeven keer uit, met twee keer winst. Toevalligerwijs waren de overwinningen de laatste twee keer, recent in Zwolle en in het kampioensjaar ‘06/’07 in Nijmegen.
1 reactie
Reacties zijn gesloten.