Erik Braal in Groningen.
Mijn eerste reactie: Mooi een Nederlander aan de slag in dit bolwerk.
Mijn tweede reactie: hij verdient deze kans.
Mijn derde reactie: Voor het eerst aan de slag bij een topclub, van mogen naar moeten, hoe gaat hij zich houden?
Dat laatste punt is cruciaal. De verwachtingen zijn in Groningen altijd enorm, alles en iedereen zit bovenop de club en weet het vaak ook beter. Met een begroting van een miljoen mogen de verwachtingen hoog zijn, evenwel er kan er maar één winnen.
En winnen, dat heeft de 39-jarige Braal nog nooit gedaan. Niet gezegd dat hij dat niet kan, maar hij moet het leren net als Skelin en dat pakte natuurlijk niet slecht uit.
DENKER
Braal is voor mijn een beetje Le Professeur. Hij denkt ontzettend goed na over alles wat hij doet en zegt. Duidelijk te zien aan zijn cv. Steeds een stapje omhoog. Ook te zien aan het spel van zijn ploegen, herkenbaar met altijd duidelijk een piek aan het eind van het seizoen. Altijd sterke Amerikanen en hij stond aan de wieg van de carrière van Arvin Slagter. Liefhebber ook van statistieken.
Twee keer coach van het jaar geweest. Tijdje assistent geweest van Meindert van Veen bij Oranje. Twee keer ook gestunt als clubcoach. Met Bergen op Zoom heeft hij de finale gehaald (tegen Donar 4-1). Met Aris haalde hij ook de finale van de play-offs (tegen Leiden 4-0).
KNAPPE PRESTATIES
In alle gevallen lukte het Braal om met beperkte middelen een goed team te bouwen.
Zijn beloning leek te komen in de zomer van 2010 toen Den Bosch belde voor de plek van hoofdcoach. Na wikken en wegen koos hij na 10 jaar Rotterdam en 3 jaar Bergen op Zoom voor een sabbatical en werd Raoul Korner hoofdcoach in Den Bosch.
Braal trok een jaar voor zichzelf uit. Leerde om geduldiger te zijn met zijn spelers. Keek ook rond in de basketbalwereld.
De afgelopen twee seizoenen werkte hij bij Oberwart in Oostenrijk. Zijn prestaties waren niet bijzonder (twee keer zevende en twee keer snel klaar in de play-offs).
Zijn stap naar Groningen is even logisch, als groot.
