Zij die mij kennen weten gelijk waar ik het over heb. Voor zij die mij niet kennen en denken: dat zijn de lottoballen van deze week. Nee helaas.
Nederland speelde haar eerste drie oefenwedstrijden van de campagne richting het EK, verloor ze alle drie. Shit happens, al vind ik wel dat er tegen Oostenrijk beter gepresteerd had mogen worden.
Terug naar de cijfers. 645958. Voor het gemak heb ik de komma’s er tussenuit gehaald. Dan krijg je 64, 59, 58.
Inderdaad de punten die Oranje tegen kreeg tegen respectievelijk Italië (outsider voor de titel), Duitsland (stevige Europese middenmoter) en Oostenrijk (vergelijkbaar met Nederland).
In deze getallen zie ik (als aanhanger van het motto: defense wins) veel perspectief. De hand van de meester (bondscoach Van Helfteren en zijn assistent Jones ook) is na een paar weken voorbereiding meteen duidelijk. VERDEDIGEN.
HOOP
Het is in de ogen van de coaches en ook in die van mij de enige manier om resultaten neer te zetten. De voorbereiding stond en zal de komende tijd nog wel even in het teken staan van het aanscherpen van de verdediging. De recente verdedigende resultaten zijn alvast hoopgevend.
De aanval is een ander verhaal. Nederland heeft gewoon geen spelers die even 20 punten maken op Europees topniveau, het moet en zal van het collectief komen.
Dan vergt de aanval veel training, precisie en timing. Het lijkt me dat op de training daar de prioriteit nog niet ligt, vandaar ook de matige percentages in de eerste drie oefenduels.
Daarbij nog denk ik dat er keihard getraind wordt en dan worden drie duels in drie dagen wel gevoeld. Mooi want straks speelt Nederland minimaal vijf duels in zes dagen met alle fysieke gevolgen van dien.
Kortom no worries. Ik in ieder geval nog niet.
Dinsdag de zaak in Antwerpen tegen België eens zelf aanschouwen.
