Stel dat Oranje zo goed gaat aanvallen als verdedigen. Brrrrrrrr. Dat is alleen niet zo en de vraag is of het zover komt. Of, ook goed, in de buurt van een aanvallende zeven als rapportcijfer komt, nu vind ik de aanval een viereneenhalf.
Gewonnen van de Filipijnen, verloren van IJsland en Estland. Weinig hoopgevend twee weken voor aanvang van het Europees Kampioenschap. Nederland is niet klaar dat niveau voor, lijkt een voor de hand liggende conclusie.
En misschien is dat ook wel zo.
DUBBEL GEVOEL
Alleen bekruipt mij voor wat betreft het toernooi in Estland een tweeledig gevoel. Hoe je het wendt of keert, verdedigd werd er goed. Achtereenvolgens 62, 65 en 58 punten tegen is gewoon goed. Met zulke aantallen heb je altijd kansen om te winnen.
Dat zat er twee keer ook serieus is. Alleen ging Oranje twee keer in de slotminuut onderuit, twee keer ook door onnodig balverlies van de guards.
Twee keer ook werd tegen min of meer gelijkwaardige ploegen een flinke achterstand in het laatste kwart bijna goedgemaakt, bijna.
KENMERKEN
Dat laatste duidt op karakter, maar tegelijk duidt het er ook op dat Oranje niet 40 minuten constant kan spelen, of hopelijk nog niet.
Dat kan er mee te maken hebben dat er onvoldoende kwaliteit is, het kan er ook mee te maken hebben dat dit Oranje veel energie stopt in het verdedigen en aanvallend nog niet in zulke situaties is geweest.
Ik hou het even op het laatste en daarom moet benadrukt worden dat het gaat om oefenwedstrijden. Voor het moreel is het beter als er gewonnen wordt, om te leren zijn nederlagen een stuk beter. En dan liever nu dan over twee weken.
Prominenten als Maarten van Gent en Rinus de Jong noemen dit Nederland zelfs het beste in jaren, of zelfs sinds 1983.
Ik denk dat dit zeker opgaat voor de verdediging, die vind ik van voldoende niveau om serieus mee te kunnen spelen op het EK.
RED ALERT
De aanval aan de andere kant, pffffffffff. Dat is echt alarmfase 2.
De vrije worpen worden afgewerkt tegen een bedroevend percentage, vooral de guards missen veel te veel open schoten en wat er met de driepunter gebeurd is weet ik niet, maar in sommige gevallen zou een verbod op z’n plaats zijn. Tegen IJsland was er verschrikkelijk veel balverlies, maar tegen Estland was, dat vast na interventie van de coaches, een heel stuk beter.
Niet alle schuld ligt bij de guards. Inside mogen meer spelers dominanter aanwezig zijn. Het is tenslotte een wisselwerking. Lengte hebben we, zijn zij dominanter dan moet de verdediging inzakken en komt er meer ruimte en meer rust voor de kleine mannen. Schieten zij meer raak, ontstaat er meer ruimte bij de ring. Eigenlijk is Nederland op dit moment te makkelijk te verdedigen.
WAT NU
Wat ik zeker weet dat gaat gebeuren is een video-analyse. De Oranje-selectie zal met de neus op de feiten worden gedrukt. Nogmaals dan kan het maar beter om oefenwedstrijden gaan. Bovendien is er weinig trainingstijd meer.
Kijk ik had ook verwacht dat er van IJsland gewonnen zou worden en dat het in en tegen Estland moeilijk zou worden. Oranje zat er heel dicht bij.
Later deze week wachten Griekenland, Litouwen en Turkije. In feite ‘mission impossible’. Winst is geen reële verwachting.
Goed verdedigen en sterk rebounden, zoals dat nu gebeurt, is een basisverwachting. Hoopvol voor het EK, en dan vooral voor wedstrijd één tegen de Georgiërs, zou zijn als er tegen deze drie toplanden weinig balverlies wordt geleden, de vrije worpen als team naar 80% gaan en de driepunter, ja, pfffff, nou als er vier van de tien worden raak geschoten is het al heel wat.
Zover zat Nederland hier in Estland niet vanaf. Ik durf daarom wel te stellen dat Nederland twee keer heeft verloren van zichzelf. Laat het een wijze, hele wijze, les zijn. En de conclusie van nu en niet van over twee weken.
