Allereerst een pluim aan de Orange Angels. Een hele mooie prestatie tegen het hoog aangeschreven Kroatië. Winnen en hoe. Kroatië dat op het EK dit jaar nog 12e van Europa werd.
Nou zat een doorbraak van het Nederlandse vrouwenbasketbal er natuurlijk wel aan te komen. De afgelopen 10 jaar heeft de bond onder aanvoering van Meindert van Veen, Esther Wender en Remy de Wit alle pijlen (en niet te vergeten de euro’s) gericht op de vrouwen.
Op het EK onder 20 was er dit jaar al brons. De winst op Kroatië kan voor de vrouwen een stap zijn naar het EK van 2017, voor het eerst sinds 1989 (hé dat is een bekend jaartal), maar dames: waak aub voor de Nederlandse ziekte van gemakzucht.
LEERMOMENT
Wat van de vrouwen geleerd kan worden is dat er met een forse investering in mensen en faciliteiten maar zeker ook in geld geoogst kan worden op Europees niveau. Soms heb ik de indruk dat dat besef er bij de mannen niet altijd is. Natuurlijk verrichten Toon van Helfteren en het NMT goed werk en is het goed dat ZiggoSport Nederlands basketbal gaat uitzenden, maar daarmee zijn we er nog lang niet.
Los hiervan of misschien ook wel niet, vind ik het mooi dat Aris Leeuwarden zaterdag de landskampioen te kijk zette. Keurig en ook heel belangrijk. Want er zit niemand te wachten op een voorspelbare competitie, sorry Bossche fans.
Vorig seizoen gebeurde het maar één keer in de eredivisie dat een ‘kleintje’ won van een ‘grote’, toevallig of niet was het Aris dat Donar versloeg wat daarmee thuisvoordeel verspeelde voor de play-offs.
Nu na een kwart van de competitie heeft Apollo al gewonnen van Donar, Aris dus van SPM en dat doet me deugd.
FRIESE COACH
Aris is gewoon een mooi cluppie. Hardwerkende mensen, Kalverdijkje dat met de jaren steeds professioneler is gaan ogen en ik vind dat de Friezen met Michael Schuurs de juiste coach binnen hebben gehaald.
Ik ken hem niet heel goed, maar wel al best lang. Leuke vent, Amerikaanse vrouw, makkelijk benaderbaar, voldoende praat, blijft soms wat teveel hangen in zijn ideeën en aversies (richting scheidsrechters) maar bovenal een harde werker. Schuurs is natuurlijk Mister Matrixx Magixx. De ploeg die ontstond na het vertrek van EiffelTowers uit Nijmegen.
Makkelijk had Schuurs het daar niet altijd. Zijn ‘finest hour’ was het voorjaar van 2007. Zijn ploeg won niet alleen de bekerfinale, het was ook nog eens tegen Donar en vooral tegen Ton Boot. Het is maar weinigen gegeven om prijzen te pakken ten koste van de legendarische Boot. Schuurs werd toen ook coach van het jaar.
Schuurs laat zijn ploegen altijd agressief spelen, fanatiek, gericht op de aanval. Dat heeft z’n voordelen, ook zijn nadelen want de verdediging laat soms te wensen over, maar voor incidentele successen werkt het goed (let op in de beker!).
Na zijn mislukte avontuur in Hongarije kwam Schuurs in Nederland niet op het hoogste niveau aan de bak. Zijn naam viel weleens in Groningen, in Leiden was het een verre optie, Den Helder koos voor een Belg en daarom is het goed dat Aris voor Schuurs heeft gekozen. Hij hoort gewoon in de Eredivisie, net als Aris trouwens, en daarom is het een mooi huwelijk.
