Dinsdagavond laat. A7 tussen Groningen en Grou. Er rijdt drie kwartier lang een auto met daarin een basketbalcoach volledig in gedachten verzonken.
“Wat is dit? Wat gebeurt er allemaal? Die Franke die zegt niet verder te willen! Meneer is niet tevreden met zijn rol. Nou ik ben de laatste tijd ook niet tevreden over hem. Die houding, pfff.
Weet hij wel dat het de tweede keer is dat hij halverwege het seizoen vertrekt bij een Nederlandse topclub! Na Leiden, nu in Groningen. Waar denkt hij nu nog terecht te kunnen? Hij sprak afgelopen zomer ook al in Den Bosch, die zagen van hem af.
Zou het iets met zijn dominante vader te maken hebben? Tuurlijk, iedere pa wil het beste voor zijn kinderen. In dit geval was pa een uitstekende basketballer en zoonlief kan dat zeker ook worden.
Niet voor niets kreeg die verslaggever afgelopen zomer op het EK een kaartje van een NBA-scout.
Let wel familie Franke, die scouts zijn niet gek. Die zien dit ook!
Hoe is dit nou gekomen? Het seizoen begon zo lekker. Maar ja al die spelers die in- en uitvlogen uit mijn zo gekoesterde Martiniplaza, zou dat er iets mee maken hebben?
Verdomme Yannick je bent al de vierde die vertrekt dit seizoen.
Sherman die had pech, ok. Maar ja hij doet het nu best aardig in Hongarije. Had ik toch goed gezien.
Brown, die is gewoon goed. Hij werd niet gepruimd door een bepaald aantal mensen en dan krijg ik van mijn technische baas te horen dat het in zo’n geval niet verder kan. Hij speelt nu bij een topclub in Litouwen. Had ik toch goed gezien.
Cunningham kwam op een presenteerblaadje. Bubnic kan goed mee in Nederland. Twee lekkere spelers.
Mason-Griffin. Was echt een goede speler. Niet in shape. Toen Jeter beschikbaar bleek, was er geen keus. Die moesten we hebben. Nou, we zijn er wel beter door geworden!!
Pffff.
Afslag Heerenveen, hier moet ik de A32 nog een stukje hebben.
Wat een kippenhok trouwens als ik het zo eens op een rijtje zet. Dat ben ik van mezelf helemaal niet gewend. Dit overkwam me niet in Rotterdam, Bergen op Zoom, Leeuwarden en in Oostenrijk.
Is dat nou wat ze noemen: werken bij een topclub?
Had die Yannick maar wat van het karakter van Arvin, die luisterde en werd goed.
Verdomme.
Ik moet hier kampioen worden. MOET. Het gaat nu net even goed, het team staat. Eigenlijk kom ik nu wel iemand tekort op de bank.
Even tellen. We hebben nu drie echte Amerikanen, een Kroatische Sloveen, twee Amerikanen met een Nederlands paspoort en Hope. Kunnen we met zeven man kampioen worden? Is er nog iemand beschikbaar met een Nederlands paspoort?
Eigenlijk wil ik Bas en Skip wel meer laten spelen en ze ontwikkelen, maar ja die verwachtingen en alles en iedereen er omheen die het beter weet. Hoe vaak zijn ze wel niet ten onder gegaan aan de verwachtingen in het hoge noorden?
We moeten kampioen worden. Dan maar zo.
Ik ben coach en moet het maximale eruit halen.
Die Franke laat wel zijn team in de steek! Speelminuten, verdomme die moet je verdienen. Je zoekt het maar uit. Graag of niet!!!
Grou.
Even op het pontje naar mijn eiland. Is dat symboliek?
Thuis.
Even wat anders. Heel even. Dan weer video’s kijken.”
