Een fout maken voordat de driepunter in de laatste aanval geschoten kan worden. Zaterdag in het treffen tussen Zorg en Zekerheid en Donar was er weer zo’n moment.
Leiden stond drie punten voor (72-69). Donar kreeg de laatste kans, in dit geval tot twee keer toe.
Iedereen weet intussen wat de uitslag is geworden en dan is het makkelijk oordelen. Geen fout gemaakt, ook geen score dus winst Leiden.
DE MASTER
Dat de thuisploeg geen fout maakte, was voor mij geen verrassing. Casteels is namelijk een adept van Ton Boot. De goeroe heeft mij ooit uitgelegd dat hij geen fout wil op zulke momenten. Wat dat betreft zit ik op zijn lijn.
Allereerst moet de verdediging haar werk doen. Doet die het goed…
Ten tweede moet de aanvallende ploeg het hoofd maar koel genoeg houden om onder druk een goede aanval te spelen, afgerond met een goed schot (zag het zaterdag ook niet, niet bij het één na laatste schot uit de hoek van Dourisseau, niet bij het laatste schot van Jeter, een stap of twee naar rechts van de kop van de driepuntslijn).
Ten derde is het gevaar met scheidsrechters te groot. Er zal maar een onsportieve fout gegeven worden.
Nou zijn er ook coaches en fans die een andere filosofie van aanhangen. Daar is niets mis mee. En misschien zijn andere factoren ook van invloed, zoals hoe een team in de wedstrijd zit qua driepunters en of er een specialist in huis is.
Evenwel denk ik ook dat het beste antwoord op zo’n situatie is om uit te gaan van eigen kracht.
Hopelijk krijgen we deze play-offs nog veel van dit soort momenten.
