“Sorry één vraagje”, het kwam uit de onvervalste mond van een Bosschenaar, “had jij je ogen dicht bij die drie driepunters?”
Op het plein voor Maaspoort werd deze vraag gesteld aan Jessey Voorn, net voordat de bus, zonder airco, aan de terugreis naar Zwolle ging beginnen.
“Net niet helemaal”, sprak deze bijzondere speler met toegeknepen ogen, om even aan te geven hoe hij ze schoot. Zijn vader en nog een bekende van zijn vader stonden er ietwat schuchter bij.
Nou is het niet dat ik aandelen heb in Voorn, maar wat hij liet zien in de Maaspoort was in feite on-Nederlands.
Kijk, er was en is van alles aan te merken op het spel van SPM, maar de schoten die Voorn nam of beter gezegd moest nemen waren tough, very tough.
Telkens aan het einde van de schotklok met de hand van de verdediger in zijn gezicht. Boem, boem, boem.
Niet te stoppen, SPM werd volkomen gedemoraliseerd.
Ik sprak zelf ook nog even met Voorn, in feite om de complimenten te geven, welhaast verlegen nam hij ze in ontvangst. Vooral ook om nog even te benadrukken dat er bij Landstede altijd iemand anders opstaat als het moet en dat er nog niets is gewonnen.
Nou ja deze serie, denk ik wel.
ATTITUDE
Lichaamshouding vertelt namelijk alles. Dat kon iedereen in de Maaspoort zien. Landstede kwam in de hoek te staan, in de verdrukking. Gibbs en Glenn op 4 persoonlijke fouten, Hinz was al weg, calls niet mee. Toch lukte het Zwolle om mentaal bij te schakelen.
Met winst als gevolg. Als ik dan de verschrikkelijke eerste helft van game 4 voor het gemak even vergeet, dan mag Landstede absoluut niet gezien worden als outsider voor de titel. Nee absoluut niet!
Hierbij schrijf ik SPM wel af. Ik heb me vergist in deze groep, spelers en coach. Ze hebben goede wedstrijden gespeeld (a long time ago), bij vlagen ziet het er goed uit (zoals in kwart 3), maar ze zijn niet klaar om play-offs te spelen, bij veel teveel technische en tactische keuzes op en naast het veld zijn vragen te stellen.
Daarbij ontbreekt het de Bossche ploeg aan een echte leider, zeg maar zo’n type Gibbs. Aardige jongens bij SPM, stuk voor stuk, maar enkelen lijkenvooral te teren op hun verleden.
Jammer. Het heeft niet zoveel te maken met de keus voor nagenoeg alleen Nederlanders. Het heeft te maken met karakters van mensen en hun mentale kracht.
Karakter en mentaliteit dat Zwolle ruimschoots heeft en het mooie is dat telkens iemand anders opstaat. Dat maakt Landstede levensgevaarlijk voor iedere tegenstander.
