Vechtlust en inzet.
Meer dan 24 uur zit het al in mijn hoofd.
Vechtlust en inzet.
Mmmmm
Het was de slotanalyse van de Studio Sport-samenvatting over de winst van Nederland in Oostenrijk.
Eigenlijk ben ik het er totaal mee oneens.
Ik vind het eigenlijk een diskwalificatie van het optreden van de Oranjemannen.
Vechtlust en inzet. Nogal wiedes.
Dat was twee jaar geleden zo in de kwalificatiereeks.
Dit Oranje is een grote stap verder.
Ze spelen gewoon verdomd goed, verdedigend (maar ook in de aanval), constant basketbal.
HET KLOPT
Oranje is een team! Niemand uitgezonderd. De anekdote die ik op Facebook las van een Oranje-fan die in Duitsland zag dat een geblesseerde Worthy de Jong zijn ploeggenoten fanatiek stond aan te moedigen spreekt wat dit betreft boekdelen.
Verdedigen dat is wat ik voorspelde voor aanvang van de kwalificatie. Het woord verstikkend gebruikte ik. Ik vraag me af of ze in Duitsland en zeker ook in Oostenrijk (23 punten in de 2e helft) nog gillend wakker worden.
Bovendien is het erg constant wat Oranje achtereenvolgens in Denemarken, Duitsland en Oostenrijk laat zien. Vol energie, veel extra passes in de aanval, veel, heel veel rebounds en bij vlagen erg slim basketbal.
NIET 100%
Kijk het is niet perfect. Dat ga ik niet stellen. Ook niet dat Oranje volgend jaar kampioen wordt. Daarvoor komen we (vul zelf maar in: maar of toch) twee toppers tekort.
Vooral vanwege het constante spel had ik er voor Oostenrijk al vertrouwen in en nu heb ik er veel vertrouwen in dat het de komende twee duels in Leiden goedkomt (al was het maar vanwege de verwachte knotsgekke sfeer).
Evenwel waarschuw ik elke Oranjespeler voor hoogmoed. Het komt niet vanzelf.
Doet Oranje gewoon (makkelijk gezegd) haar ding (ook hard werken, maar dat is de basis), komt de groepswinst zeker in orde. Daarvoor is dit Oranje te goed heb ik gezien, beter dan vorig jaar.
