Eigenlijk wil ik er al twee dagen niet over praten. Toch krijg ik al twee dagen van veel mensen dezelfde vraag: Hoe kwam dat tegen die Duitsers?
Op zich zit er iets positiefs in die vraag. Want het betekent dat basketbal leeft of leefde, ik hoop het eerste. Vooral ook omdat de vragen kwamen van mensen die niet veel binding hebben met basketbal.
Die binding is nou net wat basketbal in Nederland nodig heeft. Je mag het ook betrokkenheid noemen of interesse. Feit is dat ik zaterdag behalve de uitverkochte hal veel meer mediavertegenwoordigers in Leiden zag dan in jaren.
Dat maakt de nederlaag dubbel pijnlijk. Geen EK doet pijn, bij iedereen die al betrokken was. De media-aandacht gaat ook heel snel weer weg, neem dat maar van mij aan. Daarmee ook de interesse in Nederlands basketbal.
TERUG BIJ AF?
Nee, Oranje heeft gewoon goede wedstrijden gespeeld en het sportieve fundament onder leiding van Van Helfteren staat. Alleen is de ploeg keihard afgestraft op de slechtste wedstrijd in vier jaar. Uitgeschakeld op doelsaldo, een nederlaag met notabene 17 punten had nog een ticket opgeleverd. Shit happens. Overigens telt de nederlaag tegen de Oostenrijkers met 24 keer meer balbezit misschien nog wel zwaarder.
Soms denk ik: had maar niet gewonnen in Oberhausen. Duitsland kwam duidelijk naar Leiden om iets goed te maken. Pffff en hoe. Hun spel was om je vingers bij af te likken. Zij gaan de laatste acht van Europa wel halen volgend jaar, zeker met hun NBA-sterren erbij.
Enfin. De Duitsers waren goed, Nederland niet. Dat hangt dan altijd samen met elkaar, niet zwart, niet wit, maar grijs dus. Het ging zaterdag ook niet van begin af aan slecht. Eigenlijk pas toen de bank serieuze minuten kreeg. Die bank bestaat voornamelijk uit DBL-spelers.
In mijn ogen is de startende vijf, met Franke en Kherrazi (al moet hij aan zijn aanvallende repetoire werken) van de bank, in orde om het EK te halen, met daarbij Charlon Kloof als absoluut lichtpunt. Worthy de Jong was twee keer onzichtbaar tegen de Duitsers, maar kende verder een goede reeks. Hij zal in Frankrijk beter worden.
Dat maakt het ook zo vervelend dat Van Helfteren door omstandigheden niet zijn allersterkste selectie ter beschikking had. Dit had tot gevolg dat de belangrijkste mensen heel veel minuten moesten maken en dat met zes duels in 18 dagen.
Daarmee kom ik tot nog een grijstint. De belangrijkste Oranjemannen waren zaterdag op. Geen energie meer. Ze wilden wel, maar konden niet meer.
De intensiteit en het niveau van alleen al de EK-kwalificatie wordt in Nederland nooit gehaald, nou misschien de intensiteit in de finale van de play-offs. Daarom is het ook zo belangrijk dat er veel Nederlanders in buitenlandse competities gaan spelen. Daar zullen ze het proefondervindelijk leren.
In ieder geval totdat de competitie in Nederland een serieuze wordt met minimaal 12 teams en niet zo’n enorme sportieve verschillen als er nu zijn.
TOEKOMST
Hoopvol ben ik wel, want er komt een berg jong talent aan. Bryan Alberts rook er al aan, Jito Kok speelt in Griekenland net als Kevin Bleeker. Brandwijk, de jonge Hammink en Smits, Bieshaar die met Badalona eventjes speelde tegen Fenerbahce. Leon Williams nu in de Bundesliga en nog veel meer.
Ondanks de sportieve tegenslag hoop ik dat Toon van Helfteren zijn beleid en systeem kan voorzetten.
Ook hoop ik dat het organisatorisch beter wordt. Dat er niet alleen geïnvesteerd kan worden in spelers en coaches, maar ook in de organisatie (van het totale basketbal in Nederland). Dan kunnen er stappen gemaakt geworden.
HET WORDT ANDERS
Dat is nodig. Want het EK van 2017 is het laatste in zijn huidige vorm van om de twee jaar (vond ik ook teveel van het goede).
De FIBA heeft al besloten dat alles gaat veranderen. Het volgende EK is pas in 2021. In 2019 is het Wereld Kampioenschap in China. De kwalificatie daarvoor begint voor Nederland al in de eerste drie weken van augustus 2017.
Alle teams die niet meedoen aan het EK volgend jaar krijgen de kans zich te plaatsen voor het kwalificatietoernooi. Dat maakt het gemis van het EK voor Oranje nog eens extra pijnlijk.
Een extra kwalificatie dus, acht landen gaan door naar de WK-kwalificatie. Dat wordt een groepsfase met acht groepen van vier. Daar zitten ook de toplanden in, zoals Spanje en Frankrijk. Die kwalificatiewedstrijden worden gedurende het seizoen gespeeld in november, februari, juni en september, met dus grote invloed op het competitieschema.
Kortom er komt weer een belangrijke zomer aan voor Oranje want de WK-kwalificatie missen betekent twee jaar geen duels op niveau en dat is funest voor de aankomende talentvolle jonge generatie.
1 reactie
Reacties zijn gesloten.