Twee voorrondes scheiden de kampioen van Nederland van de toch wel lucratieve FIBA Champions League.
Tegenstander in de eerste voorronde is Tartu Rock uit Estland. Dinsdagavond in Groningen en donderdag de return.
Eigenlijk is het zo pril in het seizoen onmogelijk om goed in te schatten hoe de verhoudingen tussen deze twee teams zijn.
Eén ding weet ik wel: namelijk dat het voor het totale Nederlandse basketbal goed zou zijn als Donar de groepsfase haalt. Niet zozeer vanwege de Nederlandse spelers in de selectie, bovenal voor het aanzien van de sport. Want hoe je het wendt of keert, het aanzien heeft toch een knauw gekregen door de uitschakeling van Oranje voor het EK.
Wat ik weet van Donar weet eigenlijk iedereen. De kern van (dezelfde) coach Erik Braal is intact gebleven; Jeter, Dourisseau, Fieler, Cunningham en ook wel De Paula. Ross Bekkering is gestopt en dat is een groot gemis. Pasalic, Smith, Mladenovic en de nog geblesseerde Slagter maken de ploeg compleet.
Gezien de kern denk ik dat Donar relatief, en zeker in deze beginfase van het seizoen, veel ploegen vooruit is.
Hoe de Esten ervoor staan is moeilijk te zeggen. Zij hebben in ieder geval een compleet nieuw team, dat staat onder leiding van Gert Kullamae (ex-Effel Towers). Hier heeft Donar duidelijk een voordeel.
In algemene zin doet het niveau van Estland en Nederland niet voor elkaar onder. Een paar jaar geleden won Den Bosch thuis van Tartu (78-77) en verloor uit (71-64).
Tartu Rock heeft voor mijn gevoel wel een voorbereiding gehad met zwaardere tegenstanders, met overigens wisselende resultaten. Hopelijk hoef ik achteraf niet te concluderen dat de weerstand van de Donar-tegenstanders in de voorbereiding te weinig is geweest.
Wat ik verwacht is twee close games en dat uiteindelijk de Donar-kern de doorslag gaat geven.
Het is voor Donar ook hard nodig om de Champions League te halen, want met de concurrentie in Nederland, zoals die er nu op maandagavond voorstaat, denk ik oprecht dat de ploeg weleens ongeslagen het reguliere seizoen kan afsluiten.
