Er zijn schijnbaar maar weinig mensen die er om malen, Rebound Magazine dat verdwijnt.
Waarom zou je ook?
Het is gratis. En wat voor niets komt, is toch mooi meegenomen. Is het er niet, dan niet, zal menigeen denken.
Of typisch Nederlands. Ik ga toch niet betalen voor iets (dat ik ergens wel gratis kan lezen).
Of die makers dat zijn wel een stelletje ouwe zeikers, van het gehalte vroeger was alles beter.
Let wel. Dadelijk wordt er dus niets meer geschreven over Nederlands basketbal niet nieuws gerelateerd.
Nou ja het Leidsch Dagblad schrijft weleens een achtergrondverhaal en een enkele gekke blogger.
NIETS, NADA, NOPPES
Landelijke omroepen, louter wedstrijden.
Landelijke kranten, die kijken al heel lang niet meer om naar basketbal.
Landelijke (sport)magazines. Same story.
Regionale kranten en omroepen doen hun best, maar zijn hooguit nieuwsvolgers.
Tel uit je winst.
Je zult maar fan zijn van Nederlands basketbal.
De resultaten zijn nog wel te vinden. En dan?
Achtergronden, verhalen over carrières, verhalen over en met topsporters.
Ja, ik werk soms ook mee aan Rebound Magazine. Kreeg en krijg er geen drol voor. Hoeft ook niet want het is leuk, goed voor de contacten en het levert waardering op. Maar ik zie mezelf wel als professional. Voor niets gaat de zon op en als ik (met vrouw en kinderen) moet kiezen, moet het ook geen geld gaan kosten.
HET STELT AL ZO WEINIG VOOR
Fans (hieronder schaar ik ook de diverse sponsoren die er zijn) kunnen voor informatie terecht bij de diverse clubsites (even geen oordeel over de kwaliteit van de acht), de FEB-site (basketballleague.nl) en nog wat sites gerund door goedwillende mensen.
De sport wil kwaliteit (gaan) leveren. Dan behoor je ook te investeren in je fans. Zij hebben recht op betrouwbare en goede informatie. Ofwel een goed basketbalmagazine met goede verhalen over en met Nederlandse basketballers is essentieel.
Hoe moeten er anders helden gecreëerd worden? Helden die absoluut nodig zijn om de sport op een hoger plan te krijgen.
Nobody knows, nobody cares.
