Een brief van de Oranjeleeuw aan @fiba over @oranjebasketbal

Beste Patrick Baumann, secretaris generaal FIBA

Vraagje.

Morgen is de loting voor de WK-kwalificatie in de Europese groep. Nederland heeft als groepswinnaar vier opties om ingeloot te worden; de groepen B, D, F en H.

Om nog even terug te komen op het feit dat we groepswinnaar zijn. Waarschijnlijk is er op de burelen van de FIBA vreemd opgekeken na het resultaat in Albanië (37-113). Begrijpelijk, maar er is niets ongeoorloofds gebeurd. Dat mag u aannemen. We hebben tenslotte amper geld om alles voor het team te regelen, laat staan….

Enfin. Eigenlijk kunnen we best goed basketballen, zo bleek in Tirana. Nou moest die Leon Kersten zonodig schrijven dat we, als alles klopt, tegen de Europese middenmoot aanschurken. Dat had hij beter niet kunnen doen.

Nederland lijkt namelijk te kampen met een probleempje. Als er verwachtingen zijn en daarmee druk, dan lukt het niet. Bevrijd van alles, kunnen we meer dan we denken.

In Tirana bijvoorbeeld had Oranje niets te verliezen. Niemand verwachtte meer iets. Tweede waren we toch al en prompt lukte alles. Hoe anders was het thuis tegen Oostenrijk, brrr.

Hetzelfde een jaar geleden bij de kwalificatie voor het EK van dit jaar. Eerste wedstrijd thuis tegen Oostenrijk na Zagreb. Anticlimax. Ontdaan van elke druk won Oranje vervolgens alle uitwedstrijden in de EK-kwalificatie, zelfs in Oberhausen. Het kwam toen aan op één wedstrijd met dus verwachtingen en druk. Genadeloos werd Oranje thuis afgemaakt door de Duitsers.

Over uitwedstrijden gesproken. Feit is dat we sinds 2013 tien kwalificatiewedstrijden in het buitenland hebben gespeeld en er maar liefst negen gewonnen!

Ik denk niet dat we het deze generatie echt kunnen verwijten. Ze zijn groot geworden in competities vol met Amerikanen. Die Yanks zijn in de aanval opties 1, 2 en 3. Van hen worden de beslissingen verwacht en zij maken die veelal ook. Onze Nederlandse helden spelen bij hun club te vaak een bijrol. Eenmaal in Oranje wordt er iets anders verwacht en ja dat pakt dan soms, onder druk, niet goed uit.

Even ter info. De Eredivisieclubs in Nederland vonden het wijs om komend seizoen met vijf Amerikanen te gaan spelen. Het gevolg voor onze, overigens geweldige, bondscoach Toon van Helfteren laat zich raden.

Het vlaggenschip van het Nederlandse basketbal kan tegenwoordig wel een beroep doen op veel spelers uit buitenlandse competities (Kloof, Hammink, Norel en Nicolas de Jong zelfs in de Spaanse Eredivisie, na de NBA de beste competitie ter wereld), maar ook daar spelen zij geen hoofdrol al zal de druk (om te presteren) behoorlijk hoog zijn.

Kom ik nog even terug op de loting. In Nederland zijn er veel mensen die perspectief zien in groep F. Nou heeft Oranje de laatste jaren veel moeite met teams die hun spel afstemmen op driepunters en dat is precies wat IJsland en Finland doen.

Die rare Leon Kersten ziet meer in groep H. Omdat NBA’ers en Euroleaguespelers niet beschikbaar zijn (overigens ook een probleem met Nicolas de Jong) heeft Griekenland een probleem en Israël en Groot Brittannië liggen Nederland beter, denkt hij.

Gezien al het voorgaande moeten we anders redeneren. Oranje moet in een onmogelijke groep. Zo zwaar mogelijk. We moeten zuchten, steunen, kreunen. Mission Impossible. Doe maar groep B of anders D.

Kunt u dat regelen?

En is het misschien mogelijk om alleen uitwedstrijden te spelen?

Alvast bedankt.

Met vriendelijke groet,

De Oranjeleeuw.

 

 

 

 

%d bloggers liken dit: