Het waren al redelijk opvallende play-offs, New Heroes werd eruit geknikkerd en Aris maakte het Leiden ook in de kwartfinale enorm moeilijk, en het lijkt maar door te gaan met name in de serie tussen Zwolle en Leiden.
Ik zit er met mijn voorspelling voor de serie tussen Landstede en Zorg en Zekerheid redelijk naast, maar ik zal niet de enige zijn die niet had verwacht dat Leiden drie duels op rij zou winnen van Zwolle.
En hoe!
Het was zaterdag, in matig gevuld Landstede Sportcentrum, een echte Houdini-act. Bij rust was het verschil al groot. 44-29.
Points in paint 20 vs 8. Driepunters 3/9 vs 2/12. Ofwel inside komt Leiden niet en schot valt niet. Plus. Love 3p. De Jong 5p. Beide plus/minus van min 15.
Landstede vooral slimmer. En misschien minder vermoeid. Of dat is zien we zo.— Leon Kersten (@LeonKersten) 12 mei 2018
In het derde kwart, waarin coach Vervaeck uiteindelijk wel moest ingrijpen door Love naar de kant te halen, werd het verschil nog pijnlijker. Landstede deed trouwens niets bijzonders, gewoon wat het moest doen. Het spel van Leiden was eigenlijk niet om aan te gluren, ergens nog begrijpelijk ook na de intense duels op dinsdag en donderdag. Dan kan het in zo’n play-offreeks gewoon een keer niet lukken. 65-45 was een duidelijke afspiegeling van wat op het veld gebeurde.
En toen, niet ineens, maar heel geleidelijk, stortte Landstede helemaal in. Bizar genoeg bleef de ploeg, vooral de jonge Amerikanen natuurlijk, met zo’n ruime voorsprongen maar driepunters schieten. Zeven op rij werden er gemist. Acties naar de ring werden zeldzaam, terwijl dat zo goed gewerkt had. In feite werd de rode loper voor Zorg en Zekerheid uitgerold.
Uitgerust en wel was het Love, wie anders, die een bizar verre driepunter binnenschoot en daarmee het startsein gaf voor de ommekeer.
Twee minuten voor tijd schoot House een driepunter (!!!) raak om de stand gelijk te trekken, voordat De Randamie 30 seconden voor tijd de genadeklap toediende met ook een driepunter.
In die score zat veel en ik misgun niemand iets, maar ik gun het De Randamie zeker. Dit seizoen speelde hij niet veel en belangrijk was hij amper. Totdat Voorn eind maart geblesseerd raakte. De Randamie ging starten en uiteindelijk heeft dat voor zelfvertrouwen gezorgd want hij speelt een goede reeks.
Belangrijker nog is dat de rotatie van Leiden groter is geworden door de absentie van Voorn. De Randamie dus meer speeltijd, maar ook Ververs zien we vaker. Plus was extra tijd voor Olah en zomaar blijkt Zorg en Zekerheid toch een bruikbare bank te hebben bij de al sterke basisvijf, waar Kherrazi in de play-offs duidelijk een tandje heeft bijgeschakeld. Niets ten nadele van Voorn, en we zullen nooit weten hoe het anders was gelopen, maar het pakt goed uit is mijn conclusie en het maakt de serie heel anders dan ik had ingeschat.
Overigens staat Voorn op het punt om terug te keren na zijn gescheurde enkelband en dat geeft Vervaeck nog meer opties. Ik zou het ook niet gek vinden om Voorn van de bank te laten komen, is toch een extra dreiging.
Nou is het pas 3-0 in de serie, maar ik denk dat de laatste nederlaag heel hard is aangekomen bij Zwolle. Stel nou dat Leiden er dinsdag 4-0 van maakt. Dan heeft het voordat de finale begint een week rust en dat zullen de minutenmannen Love en De Jong helemaal niet erg vinden.
FEYENOORD
Ik ben geen voorstander van de associatie tussen basketbal en voetbal, schreef ik vorige week. Evenwel is er natuurlijk ook een andere kant van de medaille. Ik begrijp dus dat Rotterdam Basketbal bestuurlijk drijft op 2 a 3 bestuursleden en dat Forward Lease een zeer loyale hoofdsponsor is die niet wil dat topbasketbal in Rotterdam ter ziele gaat, maar van dat moment zat het niet ver af. Rotterdam was ook een van de teams die niet wilde dat de reguliere competitie langer zou gaan duren, want er was geen geld (en daarom werd er aan andere clubs een bijdrage gevraagd !).
De multisportvereniging Feyenoord kwam dus als geroepen. Simpelweg alleen al omdat die mooie naam deuren opent en een forse aantrekkingskracht heeft (op publiek, sponsoren en spelers). Hopelijk gaat het werken en groeit het basketbal in Rotterdam de komende jaren flink.
DUTCH WINDMILLS
Verdacht stil vind ik het in Dordrecht en daardoor heb ik sterk het idee dat er op iets moois gebroed wordt. Ik heb al gelezen dat men met een begroting van 450.000 euro wil beginnen. Geen idee of dat daadwerkelijk lukt, maar het toont ambitie want dan is het gelijk de vierde/vijfde club van Nederland.
Mocht het lukken om bijvoorbeeld Toon van Helfteren als coach te strikken, dan zou dat natuurlijk goud waard zijn. Ik denk dat een dubbelrol als bondscoach en clubcoach best kan, maar bovenal moet hij natuurlijk Oranje blijven leiden.
Naar verluidt zou de selectie in Dordrecht moeten gaan bestaan uit een Nederlandse ervaren kern, talenten en Amerikanen met Nederlandse roots. Qua kern zie ik het dan nog wel gebeuren dat bijvoorbeeld Kees Akerboom daar nog een jaartje gaat spelen, zeker als Poropat in Den Bosch zou blijven. Het zou een scenario zijn als bij Marcel Huijbens die ook zijn hele carrière in Den Bosch speelde (ja ik weet dat Akerboom voor Donar heeft gespeeld) en zijn laatste seizoen uitkwam voor Amsterdam met Van Helfteren als coach.
