In het nieuwe jaar kan ik niet om een groep haaien heen.

Het zou wat zijn als morgen de halve finales van de play-offs zouden beginnen. In een best-of-fiveserie heeft Zorg en Zekerheid thuisvoordeel tegen Donar en Landstede neemt het op tegen New Heroes.

Dat zou interessant zijn. Evenwel is de Eredivisie pas bijna op de helft en er kan nog veel veranderen, maar feit is dat Zorg en Zekerheid de laatst overgebleven ploeg is met slechts één nederlaag dit seizoen.

Drie gespeeld in 2019 en alle drie gewonnen. En hoe! Feyenoord was een opwarmertje. Vervolgens werd titelverdediger Donar verslagen en daarna werd lijstaanvoerder Landstede gevloerd.

Het duel tegen Donar zag ik vanaf een beeldscherm, de wedstrijd tegen Landstede zag ik in feite vanaf de spelersbank van Zorg en Zekerheid. Dat was interessant.

Ik kon goed zien hoe men met elkaar omging, goed zien hoe de emoties verliepen en gedeeld werden, goed zien hoe de wisselspelers zich in hun rol (of lot) schikten en ik kon goed zien (en horen) hoe Rolf Franke coachte. Zeer interessant.

De wedstrijd in Zwolle was een stuk minder interessant trouwens. Zorg en Zekerheid was de eerste helft superieur en Landstede had veel weg van een stel ouwe wijven. Leiden was goed, maar Zwolle deed werkelijk alles verkeerd.

Dat de thuisploeg een betere tweede helft zou gaan spelen, dat kon haast niet anders. 19 punten achterstand werden teruggebracht tot vijf, maar de ‘composure’ van Leiden bracht de ploeg uiteindelijk een overtuigende overwinning. Let wel, achter elkaar heeft de ploeg nu New Heroes, Donar en Landstede verslagen en is daarmee de terechte nummer één van Nederland, op dit moment dan.

In Zwolle opereerde Zorg en Zekerheid (zeker het bekende vijftal) als een geoliede machine. Vier spelers in de dubbele cijfers, Vette had een double-double 14p, 11r. Voor Landstede had Olaf Schaftenaar 17p (waarvan 15 in de 3e kwart), 7r.

Donderdag was er de winst op Donar (de drievoudig titelverdediger). Het was een mooie partij basketbal waarbij gezegd moet worden dat Koenis en Hammink ontbraken door griep. Evenwel zag ik Leiden sterk opereren en ik begin steeds meer te denken dat als deze groep fit blijft er kansen zijn op een titel (de eerste sinds 2013), al blijf ik ook vraagtekens houden bij de fysieke gesteldheid in de play-offs bij zo’n kleine rotatie.

Opvallend was donderdag het verschil in vrije worpen en daarmee een teken van agressie naar de ring. Leiden schoot 29 vrije worpen (en 18 raak), Donar schoot 6 vrije worpen (en 4 raak).

Enfin. Vijf Leidse spelers in de dubbele cijfers, Darius Thompson was weer zichzelf met 24p, 7r, 6a. Drago Pasalic had een double-double met 13p, 10r.

Zaterdag had Donar opvallend veel moeite in de uitwedstrijd bij Apollo, de winst werd pas in de slotminuten veiliggesteld. Zucht, zoals al vaker dit seizoen werden de statistieken niet bijgehouden in Amsterdam en dat blijf ik belachelijk vinden.

Apollo verloor donderdag bij Den Helder Suns. Steve Harris had voor Suns 23p, 8r. Boy van Vliet 17p, 5r, 5a. Matthew van Tongeren 11p, 9r, 3a.

Ivan Simic kon donderdag in Rotterdam nog geen bal in de Nieuwe Maas krijgen, maar hij schoot BAL wel met een driepunter naar een verlenging met Limburgse winst als verrassend gevolg. Uitblinker aan Limburgse zijde was Tony Washington; 20p, 20r (9 aanv) en efficiency van 34.

Zondag kregen de Limburgers dat niet nog eens voor elkaar thuis tegen Den Helder. Voor Suns waren, zoals zovaak) Steve Harris 19p, Lavone Holland 19p en Boy van Vliet 18p, 6r, 3a de sterkhouders. Welhaast vanzelfsprekend had Tony Washington weer een double-double 10p. 11r.

Dutch Windmills is steeds meer te groot voor het servet en de klein voor het tafellaken aan het worden. Bij Aris werd donderdag onder leiding van Shavon Coleman 25p, 12r, 6st gewonnen. Voor Aris had Griffin Kinney een double-double 22p, 10r.

Na zeven nederlagen op rij was er zaterdag eindelijk weer eens winst voor Aris. Thuis werd Feyenoord verslagen dat deze week dus twee keer verloor van lager gerangschikte teams. Een weergaloos laatste kwart van de Friezen (32-17) bracht ze de overwinning. Nick Masterson had 31p. Mooi vond ik het dat Craig Osaikhwuwuomwan 34 minuten speelde en goed was voor een double-double 12p, 12r en 3a.

New Heroes lijkt de verdedigende vorm steeds meer te pakken te krijgen. Windmills had na drie kwarten slechts 36 punten en eindigde nog enigszins fatsoenlijk op 59 na een nietszeggend laatste kwart. Den Bosch had geen individuele uitblinkers en vier man in de dubbele cijfers, een teken dat het team alsmaar beter gaat functioneren. Floris Versteeg onttrok zich enigszins aan de Dordtse malaise met 14p, 5r.

HAAI VAN DE WEEK

Ik er moeilijk over doen, maar drie overwinningen op rij in een week, met winst op de titelverdediger en de lijstaanvoerder, maakt voor mij de keus simpel. Zorg en Zekerheid Leiden is de troep haaien van de week, met een streepje onder de naam van Rolf Franke die als rookie-coach een goede rustige indruk op mij maakt (voor NOS Langs de Lijn sprak ik hem na de wedstrijd in Zwolle en omdat dat gesprek niet online staat, hierbij alsnog).


%d bloggers liken dit: