Goh dat was een ouderwets lekker potje basketbal gisteren. Doe mij er nog maar drie.
Voor het eerst deze serie was Donar zichzelf. Nou was het niet dat Landstede slecht speelde, in tegenstelling zelfs, maar de thuisploeg was gewoon ietsje beter. Dan helpen 17 rake driepunters (tegen 55%) natuurlijk ook wel, zeker als Landstede er maar zeven raakschiet. Dat scheelt toch 30 punten.
Overigens maakte het taaie Landstede dat verschil nog bijna goed in de slotfase, totdat Jason Dourisseau de deur op slot deed met zijn NBA-achtige driepunter op 1.6 seconde voor het einde van de slotklok.
Omdat de NOS mijn interview met Jason Dourisseau niet online heeft gezet en het wel leuk was, hierbij…
Nou viel mij vooral op dat Donar dit keer het tempo van de wedstrijd bepaalde en dat was dus fors hoger dan in voorgaande drie duels. Met hun verdediging en rebounds dicteerde Landstede het tempo. Nu was het andersom.
Dat werd al heel snel duidelijk omdat Jeter en Gipson vanaf de eerste seconde vooruit dachten. In de omschakeling had Zwolle daardoor, vooral in het tweede en derde kwart, moeite om zich verdedigend te hergroeperen. Plus, en dat is niet minder belangrijk, Donar maakte er een passing game van. Eindelijk werd ook de rust in de aanval gevonden om niet te snel te schieten, maar om goede aanvallen te spelen (met 20 assists voor Donar en maar 10 voor Landstede). Daar zullen Braal en Van Veen fors op gehamerd hebben.
En zo gebeurde het dat Donar een volwassen wedstrijd begon te spelen, met snelheid, inside dreiging door penetraties (zelfs zonder de zieke Koenis en geblesseerde Mast) en daardoor ruimte voor uitgespeelde driepunters.
Achteraf bezien werd het gat geslagen in het tweede kwart (26-16). Een opvallende rol was toen weggelegd voor Grant Sitton. Aanvallend werd hij (die in wedstrijd twee nog aan de kant moest blijven) de X-factor, maar ook verdedigend deed hij wat hij moest doen.
Landstede werd hierdoor gedwongen tot achtervolgen. Toen zag ik ook dat er spelers bij Zwolle waren die geforceerd op zoek gingen naar succes, in feite precies wat Donar deed in de voorgaande duels.
Herman van den Belt op zijn beurt zal in de rust gezegd hebben dat zijn spelers ‘normaal’ moesten gaan doen en zo ontstond na de rust, en zeker in de laatste 15 minuten (65-49) een kat en muis spel. Niet in het minst door Kajami-Keane die qua scores heel goed in de wedstrijd zat, maar in mijn ogen te weinig zijn collega’s vond (maar 4 assists).
Nogmaals er ontstond een goede wedstrijd, waarin het karaktervolle Zwolle vlak voor tijd nog terugkwam tot 85-82 en Jason Dourisseau zijn schot kon nemen.
Hoewel de Groningers een goede wedstrijd speelden, was Zwolle niet veel minder. De vraag is nu of Donar deze lijn, en metname het voor Donars spel cruciale driepuntsschot, kan vasthouden in een uitwedstrijd want Landstede heeft met nog maximaal drie duels te gaan gewoon thuisvoordeel.
