Wat goed is, hoeft niet van ver te komen. Dat werd duidelijk in het duel tussen Heroes en Donar. Wat Stan van den Elzen uit Rosmalen en Boy van Vliet uit Vught lieten zien was gewoon goed en heel erg bepalend. Twee onverwachte Nederlandse uitblinkers in een treffen dat begon met zeven Amerikanen op het parket (en dat is geen unieke situatie).
Ik heb al vaker gezegd dat ik vind dat er te veel Amerikanen (en wat andere nationaliteiten) in de Nederlandse Eredivisie rondlopen. Natuurlijk kan en zal er naar de FIBA-regels gewezen worden, nou en. Het gros van de Amerikanen is grauwe middelmaat of nog veel minder.
Het duel tussen Heroes en Donar was eigenlijk een onooglijke wedstrijd met twee teams die aardig stonden te verdedigen en waarbij Den Bosch duidelijk de beste fases had, maar na 28 minuten was de stand 44-40.
En toen kwam Stan van den Elzen (19 jr) koud van de bank het veld in. Caruso functioneerde niet, Bonifant bracht amper iets en de Zweed Clarence lijkt de volgende te zijn die in Den Bosch uit de gratie raakt (4 minuten speeltijd). Coach Jaumin durfde het aan om zijn jonkie in het veld te zetten notabene als spelverdeler en dat pakte heel goed uit. In het vierde kwart met Boy van Vliet werd dit duo zelfs een dodelijke combinatie.
Dit Nederlandse duo verdedigde als hongerige pitbulls, zeker Boy van Vliet zat overal aan of bij en is razendsnel op zijn voeten, ze brachten scores en belangrijker is dat ze een aanstekelijke energie hadden die oversloeg naar het publiek. Hoe je het wendt of keert dit gebeurt toch sneller met Nederlanders dan met de meeste Amerikanen (of anderstaligen).
Credits ook voor coach Jaumin die onlangs bij Feyenoord in een soortgelijke onooglijke verdedigende (verloren) wedstrijd niet de beste keuzes maakte, maar nu wel de juiste beslissingen nam vooral door Van den Elzen en Van Vliet minutenlang te laten staan.
Donar stond erbij en keek ernaar, wat gechargeerd maar toch. De ploeg werd net als tegen Charleroi in het vierde kwart volkomen overrompeld en scoorde in Den Bosch in het vierde kwart pas na zeven minuten (62-46) toen de wedstrijd al gedaan was. De sportieve overheersende rol van de Groningers in Eredivisie is duidelijk over (financieel natuurlijk nog wel) waardoor ze net als Heroes, Leiden en Feyenoord tot de achtervolging op Landstede zijn gedwongen.
In de recente kampioensjaren was er bij Donar zichtbaar meer kwaliteit en in ieder geval op dit moment ontbreekt de samenhang, maar het seizoen is nog lang en laten we wel zijn het verschil met Heroes was zaterdag ook weer niet zo groot en vorige week was er nog winst in Leiden.
Heroes won dus van Donar, 65-59. Het verschil werd vooral gemaakt in het schotpercentage 42% (56 pogingen) versus 33% (62 pogingen). Voor Heroes had Wilson had 16p, Chambers 11p, 6a, 4r. Voor Donar scoorde McCarthy 12p (100%), 4r en Thomas 13p, 9r.
Landstede blijft koploper na de makkelijke winst op Den Helder Suns, 89-57. Sterke teamprestatie van Zwolle (what’s new) waarbij iedereen speelde en ook scoorde. Ralf de Pagter had een double-double met 15p, 10r en nog 5a.
Bij Suns lukte er niets in Zwolle en misschien dat de nederlaag van donderdag thuis tegen Feyenoord nog meespeelde, 72-79 na verlenging. Een gestolen overwinning van de Rotterdammers, maar die tellen net zo goed. Dertien punten was de voorsprong van Suns met nog drie minuten te spelen (66-53) toen alle Heldenaren spontaan de bibberitus kregen en Feyenoord een verlenging uit het vuur sleepte door een mooie score van Koen Stolk. Feyenoord strafte het vele balverlies (zeker in de slotminuten) van de thuisploeg genadeloos af (24p uit 19 TO en Suns 10p uit 15 TO). Voor Feyenoord had Willem Brandwijk een double-double met 15p, 10r. Bij Suns was er twee double-doubles, Yarick Brussen 16p en maar liefst 19r en Miller 14p, 11r.
BAL wil dit seizoen niet weer laatste woorden en de winst in Leeuwarden zet die woorden kracht bij, 72-80. Het enorme reboundoverwicht van de Limburgers (37-24) zette zoden aan de dijk met 16 second chance points (tegenover vijf voor de Friezen). Aris haalde wel 16 punten uit het balverlies van BAL, maar dat compenseerde niet genoeg. Roel Aarts blonk uit voor BAL met 23p, 8r en nog 4a. Voor Aris had Mazurczak een volle statline met 22p, 7a, 6r en nog 6to.
HAAI VAN DE WEEK
Nu het zwart op wit staat zie ik veel Nederlanders die uitblonken. Ralf de Pagter, reboundspecialist Yarick Brussen, Roel Aarts, maar de eer gaat deze week naar een Bosch duo.
Want wat ik met eigen ogen zag was dat de rollen van Stan van den Elzen en Boy van Vliet bij Heroes heel erg belangrijk waren en dat in een topaffiche.
Een aantal aanvallende plays van deze tandem waren bijkans briljant en zonder meer de moeite waard om terug te kijken.
Het gevoel en vooral de uitstraling die Van den Elzen en Van Vliet overbrachten is belangrijker dan de statistieken, maar die liegen er niet om. Met Van den Elzen op het veld was Den Bosch zeven punten beter dan Donar en Boy van Vliet deed er nog een schepje bovenop want met hem op het veld was Heroes negen punten beter dan Donar.
Ik ben wel benieuwd hoe dit nu verder gaat in de Bossche selectie en vooral of Jaumin zijn Nederlanders meer speeltijd blijft geven, al zullen ze dat natuurlijk wel zelf moeten afdwingen en waarmaken. Plus de vraag hoe de Amerikanen en de Zweed hiermee omgaan?
Overigens speelde Heroes zaterdag op een spiksplinternieuwe vloer. Een hele mooie. Ik hou van details en vooral het parketmotief is heerlijk traditioneel. Overigens bleek vrijdag dat de spelers op de training op de nieuwe vloer uitgleden over het witte gedeelte van de middencirkel. Bleek dat de leverancier op dat stukje niet de juiste -stroeve- witte verf had gebruikt en daarom is er een doorzichtige stroeve sticker overheen geplakt. Kleinigheidje bij een vloer van 100.000 euro.
Na de wedstrijd sprak ik voor NOS Langs de Lijn met Bob van Oosterhout (klik hieronder op de foto/tekst en scroll een beetje naar beneden op de NPO-pagina).
