Een laatste speelronde voor de interlandbreak van uitersten. Allereerst maakte Donar duidelijk, met ook de bekerwinst op Landstede en de competitiewinst op Heroes, dat het de beste Eredivisieploeg van het moment is en, denk ik, de te kloppen ploeg in de strijd om het kampioenschap. Het andere uiterste was het gedrag van coach Franke tegen coach Van Helfteren. Ik heb geen idee of er een actuele aanleiding was voor de uitbarsting, maar op zijn zachtst gezegd is dit vreemd gedrag.
Donar had een pittig weekje achter de rug met vier duels in zeven dagen, maar daar was tegen Heroes niet veel van te merken. Vooral de start tegen Den Bosch onder leiding van Smith was sterk. Het mentaal softe Den Bosch stond erbij en keek ernaar, net als tegen BAL. De Groningers pakten een ruime voorsprong en beslisten, achteraf gezien, de wedstrijd al in de eerste minuten. Heroes herstelde zich nog wel, maar in de cruciale slotfase (twee punten verschil, 50 seconden voor het einde) waren het -weer- de mentale fouten die de kans op stunt in de weg stonden.
Donar tegen Heroes was niet mooi, maar wel intens, 79-69. Beide teams legden overduidelijk de nadruk op verdedigen, al ging dat Donar in de eerste helft een stuk beter af. Na rust vocht Heroes zich knap terug in de wedstrijd met een straffe verdediging (71-69). Alleen zie je dan dat de rollen bij de Groningers duidelijk gedefinieerd zijn en dat de belangrijke mannen het voortouw nemen en kansen benutten. Battleproof noem ik het en dat is Den Bosch (nog?) niet (zie de nederlagen in close games in Rotterdam, thuis voor de beker tegen Leiden, en de recente nederlagen tegen BAL en Donar). Evenwel beginnen de play-offs pas in mei.
Opmerkelijk was het reboundoverwicht van Heroes (40-46), maar het verschil werd door Donar gemaakt door het vele Bossche balverlies hard af te straffen. Vijftien keer balverlies leverde 20 punten voor Donar op. Andersom 3 punten uit acht keer balverlies.
Smith had voor Donar een double-double met 15p, 11r. Meest opvallende speler aan Heroes-zijde was Caruso met 18p, 7r.
Landstede lijkt op dit moment de grootste uitdager van Donar in de strijd om plek één en die ploeg had geen kind aan Apollo, 102-71. Walker had 25p (met 7/8 driepunters), Voor Apollo was Siem Uijtendaal een onverwachte uitblinker met 22p, 5r, 2a.
Den Helder won toch wel verrassend en opvallend ruim van Aris, 76-51. De Friezen zaten in een positieve vibe, maar werden door Suns de wedstrijd uitverdedigd, zeker in de tweede helft met respectievelijk 9 en 8 punten per kwart. Uitblinker Vanderhaegen was goed voor 20p (70% FG), 8r. Craig Osaikhwuwuomwan had een double-double met 14p, 12r.
Feyenoord tegen ZZ Leiden werd wel begonnen, maar bij (16-10) aan het begin van het tweede kwart gestaakt door kapotte apparatuur. Het is niet voor het eerst dat dit gebeurt in Rotterdam. Jammer, vooral voor het publiek.
HAAI VAN DE WEEK
Gebaseerd op de cijfers geen hele bijzondere prestaties deze week. Maar ik zag Andrew Smith de toon zetten voor Donar tegen Heroes. Smith was in feite eigenhandig verantwoordelijk voor het gat dat werd geslagen in het eerste kwart (21-12, Smith 8p, 7r). Daarbij had hij in totaal drie geblokte schoten en vooral de laatste was cruciaal, een verdedigende actie, maar potentieel een ‘game-winner’.
Dus gaat de eer deze week naar de 27-jarige forward.
Smith begon dit seizoen in Zweden bij Sodertalje voordat hij terug naar Donar kwam. Eerder speelde hij in het seizoen 2016-2017 al in Groningen. Duidelijk is dat Smith, die al een atleet was op de vier positie, rijper is en dat hij heeft geleerd om driepunters te schieten, wat in deze tijd noodzakelijk is op die positie.
In zijn eerste periode schoot hij gemiddeld 14,3% van zijn driepunters raak, dit seizoen tot nog toe 40% het hoogste percentage uit zijn carrière ook.
Overigens komt de oma van Smith uit Letland (het land van Porzingis) en daarom heeft hij een dubbele nationaliteit.
