Oranje speelt vrijdagmiddag om 14u de eerste van twee kwalificatiewedstrijden in de ‘bubbel’ van Istanboel. Eigenlijk is één overwinning nodig, twee winstpartijen betekent kwalificatie voor EK van 2022 want Turkije kan in dat geval niet meer voorbij Nederland komen. Na de eerste reeks vragen aan de kenners, volgen nu nog drie vragen.
Er zitten weer wat nieuwe, en zeker voor het wat bredere publiek onbekende spelers bij de Oranjeselectie. Wat verwacht je daarvan?
Arie in ’t Veld: Alle ogen op Keye van der Vuurst. Wat kan hij, nu de spotlights op hem feller beginnen te worden? Kan hij net zo fenomenaal met passjes strooien als hij voor Oostende in de Champions League doet? Als tweede Joey van Zegeren. Qua leeftijd (bijna 30) zeker geen nieuwkomer, maar hij is relatief nieuw bij Oranje. Hij heeft Spaans wedstrijdritme en laat goede cijfers zien daar. Kan hij zich manifesteren op het hoogste niveau? Tenslotte de ‘neef van Zion Williamson’, Emmanuel Nzekwesi. Hij scoort hoge cijfers bij ZZ Leiden en kan zowel inside als van afstand gevaarlijk zijn. Wat kan hij in zijn eerste profjaar, bij de nationale ploeg? Of moet hij zich voorlopig tevreden stellen met een rol als reserve?
Ermay Duran: Ik wil twee nieuwelingen noemen die niet alleen dit window de aandacht verdienen. Yannick Kraag had ik al gescout toen Marco Van Den Berg nog de leiding had bij de Orange Lions Academy (OLA) en Emmanuel Nzekwesi die deze zomer vanuit de NCAA naar ZZ Leiden kwam. Beiden zijn solide zich ontwikkelende spelers en als dat zich doorzet in dit window kan ik ze al zien bijdragen in deze twee wedstrijden. Keye van der Vuurst had ik natuurlijk al genoemd; hij wordt algemeen als een rijzende ster om in de gaten te houden gezien.
Leon Kersten: Ik verwacht niets van nieuwelingen. Het is er simpelweg de tijd niet voor. Keye van der Vuurst de Vries is niet nieuw, maar wel jong en hij lijkt wel in vorm. Als hij double-doubles kan produceren doet Oranje goede zaken.
Matthijs Groot: Ik denk dat er zonder blessures of plotselinge coronagevallen, weinig verrassingen zullen komen aan de kant van Nederland. De bondscoach heeft zijn selectie vanaf het begin bij elkaar en maakt daarin weinig wijzigingen of andere keuzes. Natuurlijk is het leuk dat Yannick Kraag er bij zit en hopelijk gaat hij zich komende jaren goed ontwikkelen, zodat hij op termijn een plek kan overnemen van de andere bigs.
Het zou goed zijn als we ons de komende jaren ook gaan richten op de spelers net onder deze selectie, zodat we bij blessure gevallen, makkelijker spelers uit de DBL door kunnen schuiven.
Aart Dekker: Het gaat op dit moment wel heel hard met Keye van der Vuurst. In combinatie met Charlon Kloof en spelers als Worthy de Jong, Shane Hammink en Yannick Franke, spelers met veel snelheid en atletisch vermogen, geeft dat de bondscoach veel verschillende mogelijkheden. Inside is de spoeling een stuk dunner, dus ik hoop dat jongens als Emmanuel Nzekwesi en Joey van Zegeren daar kunnen helpen. Ik ben benieuwd naar Yannick Kraag.
Stel Nederland doet het uitermate goed in dit window. Welk perspectief verwacht jij dan voor deze Orange Lions, en hoe zou dat uit kunnen werken op het gehele Nederlandse basketbal?
Aart Dekker: Oranjesucces, van de mannen en van de vrouwen, is een belangrijk element bij het op de kaart zetten van het Nederlandse basketbal. Maar van 2015 en de jaren erna hebben we wel geleerd dat (beperkt) succes alleen niet genoeg is voor een doorbraak naar het grote publiek. Alles en iedereen in het Nederlandse basketbal zal er dus in eendrachtige samenwerking voor moeten zorgen dat de media en het grote publiek gaan inzien wat een fantastische sport basketbal is, en welke potentie Nederland heeft. Ik verwacht trouwens ook veel van Arik Shivek met de OLA.
Ermay Duran: Ik denk niet dat het een kwestie van dromen is; wat mij betreft is het Nederlandse basketbal rijzende. DBL-clubs en Nederlandse spelers weten dat er Euroleague niveau met worden ontwikkeld en zijn hard bezig om dat waar te maken. Waar Turkije, Spanje, Italië en de landen op de Balkan in het midden van de 90’er jaren mee bezig waren is nu het doel voor het Nederlandse basketbal.
Arie in ’t Veld: Er is al veel jong talent, en er zit nóg meer aan te komen. Als de staf van het team, misschien zelfs geholpen door de nu best lange voorbereiding (én een full-time bondscoach?), een Oranjegevoel kan smeden, en als staf en spelers de nationaal team-periode kunnen gebruiken om betere basketballers te worden, zal dit allen ten goede komen. Voeg daarbij de aanstaande start van Arik Shivek bij de Orange Lions Academy, en ‘Oranje’ zal intern sterk kunnen groeien. Met de externe uitstraling naar het gehele Nederlands basketbal als gevolg.
Leon Kersten: Diepe zucht. Het vorige EK heeft veel minder teweeggebracht dan ik had verwacht. Het is ook een samenspel van alles en iedereen. Oranje is belangrijk, maar ook de Eredivisie die overleeft in coronatijd en straks dus hoogstwaarschijnlijk een Beneliga. Dan zou het ook goed zijn als de vrouwen zich plaatsen voor het EK. Synergie-effect heeft dat zo mooi. Het is allemaal niet makkelijk maar elke stapje in de goede richting draagt bij. Daarom hoop ik dat er deze week nog veel verhalen komen over Oranje want tot nu toe vind ik het maar akelig stil.
Matthijs Groot: Het Nederlandse basketbal heeft helden nodig waar de jongste kids tegen op kijken, die zichtbaar zijn en die als voorbeeld dienen voor hun eigen ontwikkeling. Te vaak zie ik nog in het jeugdbasketbal dat geen enkel kind een speler kent uit de DBL of het Nationaal Team. Ik kan me niet voorstellen dat zoiets in het voetbal gebeurt of in een Europees top basketballand.
Ik blijf hopen dat deelname aan het EK, goede resultaten en zichtbaarheid bij de jeugd helpt om het basketbal in Nederland te laten groeien…
Even voorbij Zweden kijken, wat weten we van de Turken?
Arik Shivek: Ik zie als ik naar Turkije kijk twee teams met een verschillend karakter; en dat hangt af van het wel of niet meedoen van PG Shane Larkin. Met Larkin is Turkije een van de Topteams in Europa. Zonder hem staan ze wat mij betreft tussen plaats 15-25 op de Europese ranglijst. Met Larkin aan de bal eisen de vele pick&rolls en zijn andere acties continu aandacht van de verdedigers en dat maakt het spelen voor alle Turkse spelers gemakkelijker.
Ermay Duran: Turkije staat 15e op de FIBA-ranglijst, maar er waait een wind van verandering. Ze hebben nog niet gewonnen deze kwalificatieronde en staan 0:2 in deze groep. De selectie is deze week flink aangepast, maar het grootste nieuws is dat de coachings-staf is vervangen vanwege een verschil van mening tussen de Turkse Bond en de vorige hoofdcoach Ufuk Sarica. Orhun Ene (eerder coach van Tofaş) is zijn vervanger, maar nog belangrijker is dat zijn assistent Ahmet Çakı is geworden(de hoofdcoach van Alba Berlin in het seizoen 2016-2017). Het team bestaat nu vooral uit jonge spelers en rijzende Turkse sterren. Het is voor Oranje oppassen voor Şehmus Hazer en Alperen Şengün (beiden spelers van Beşiktaş). De meest bekende naam van het team is nu natuurlijk Shane Larkin die bij de selectie zit sinds hij een Turks paspoort heeft, hij kan ook het verschil maken.
Aart Dekker: Het heeft flink gerommeld daar: nieuwe coaches en veel andere spelers waaronder nogal wat jonge spelers. Tsja, was het al onvoorspelbaar, dat is nu dus bij Turkije nog meer het geval. Ik ga een heel eind mee met Arik Shivek en Ermay Duran; als Larkin zijn stempel op de wedstrijd kan drukken dan wordt het een lastige opgave, maar aan de andere kant is factor druk normaal al een flinke, onder deze omstandigheden kan die immens worden. Een kat in het nauw maakt rare sprongen; het wordt een beetje alles of niets voor de Turken. En Nederland kan dus eerst kijken hoe het Turkije vergaat tegen Kroatië.
Matthijs Groot: Turkije met de rug tegen de muur in een bubbel in Turkije… In tegenstelling tot de eerste wedstrijd zien we nu het halve team van Euroleague club Anadolu Efes Istanbul voor deze wedstrijd verschijnen. Plus nog wat topspelers van Fenerbahce, Galatasaray, Besiktas en Darussafaka. Mijn inschatting is dat de Turken zich niet nog een keer laten verrassen dit window. Mocht Nederland winnen, dan is dat waarschijnlijk nog een grotere stunt dan de winst in het vorige window. Misschien belangrijker: mochten we verliezen (geen schande!) en we houden het binnen de 10 punten, dan is het onderling resultaat in ons voordeel en dat verplicht de Turken om ook in window 3 serieus te spelen tegen Zweden!
Arie in ’t Veld: De Turkse competitie draait ‘gewoon’ en de Turkse Euroleagueclubs pakken ook die wedstrijden op zeer hoog niveau mee. Dus op die punten weer een behoorlijk voordeel. Zes van de zestien geselecteerde Turken spelen EuroLeague.
De nieuwe bondscoach Ene ziet twee scorekanonnen uit het eerste venster terugkeren, Sertaç Şanlı (speelt wel EuroLeague) en Melih Mahmutoğlu (idem). Zeker van de partij in Istanbul is het jonge supertalent Alperen Şengün. De center van 2.06 is pas 18 jaar en scoort in de Turkse competitie bij Besiktas 20 punten (66% FG) en pakt 10 rebounds gemiddeld. In februari was hij er niet bij. Met Metecan Birsen, die in venster 1 goed speelde, hebben de Turken veel lengte op de SF, hij meet namelijk 2.08.
Al met al een zware dobber voor onze dappere leeuwen. Nederland heeft Turkije al eens verrast in eigen land; alleen Leon Kersten voorzag toen een winst voor Oranje. Dat gaat, vrees ik, niet nog eens gebeuren. Het is ondenkbaar dat Turkije deze groep niet gaat overleven, ondanks hun 0-2 start. Met wat ‘home cooking’ zal het de Turken vermoedelijk lukken, om de Lions dit keer wel te verslaan.
Leon Kersten: Die Turken hebben wel en geen probleem. Wel een probleem omdat ze in de EK-kwalificatie nog geen wedstrijd hebben gewonnen en omdat hun beste spelers in de Euroleague uitkomen waardoor ze niet of slechts gedeeltelijk beschikbaar zijn voor het nationale team. Anderzijds is er slechts een klein probleem omdat de Turken in de laatste window in februari nog tegen Zweden spelen. Aangezien drie teams uit deze groep naar het EK gaan hoeven de Turken alleen dat duel tegen Zweden, die ze in principe thuisspelen, met meer dan 7 te winnen en ze gaan naar het EK.
