Wat was het jammer dat de Maaspoort leeg moest zijn vanwege corona. Deze wedstrijd (99-98 na verlenging) was top om naar te kijken. 85.000 kijkers op ZiggoSport is ook niet slecht.
Zoals ik eerder schreef heeft Donar door de nederlaag een probleem, Heroes zit in pole position om de volgende ronde te halen (en ik durf wel te wedden dat Bob van Oosterhout gaat proberen om die bubbel te organiseren). Eerst moeten beide teams nog tegen het Russische BC Parma uit Perm. Erik Braal vertelde me dat er best kansen zijn voor Donar en Heroes, hij schreef ook een mooie analyse voor de DBL-site.
Zeven dingen die mij opvielen gisteravond:
1. Thomas van der Mars. 30 punten tegen 75%, 12/14 vrije worpen, 9 rebounds, 4 assists en een ongekende efficiency van 38.
Wat was hij goed, ongelofelijk en hij legt met deze prestatie de lat voor zichzelf een stuk(je) hoger. Hij maakte in het verleden nogal eens een weifelende indruk op het veld. Zo dominant als hij nu op het veld stond, met zijn lengte (2.11) en atletische lichaam, was een openbaring. Hij dwong af om als go-to-man gebruikt te worden en dat werd hij ook. Donar had geen antwoord op hem, Koenis was te traag en James veel te klein. Zijn 30 punten waren een carrièrerecord, dat stond op 27 punten toen hij in 2016 in Estland speelde. Na de tik in Den Helder en de nederlaag in de slotminuut bij Landstede is deze overwinning een moraalbooster van jewelste natuurlijk voor Heroes.
2. Probleemoplossend vermogen
Het is natuurlijk een gekke situatie als je in januari moet zeggen dat de competitie net begonnen is, maar dat is nou eenmaal zou. Ik sta zelf achter het motto: defense wins championsships. Evenwel is de ontwikkeling van de verdediging een proces en gaat het om details. Ofwel het is niet vreemd dat er in deze fase van het seizoen wedstrijden zijn met een hoge score, zoals Heroes tegen Donar. Van invloed was zeker het optreden van de coaches Jaumin en Rudez die als schaakgrootmeesters hun pionnen op het veld verplaatsten om zich vervolgens aan te passen aan de zetten van de tegenstander. Het was fascinerend om te zien en ook knap om te zien hoe de meeste spelers hun taken goed uitvoerden.
3. Zoneverdediging
Donar had in de eerste helft het nakijken toen Heroes op 12 punten voorsprong kwam. Coach Rudez zette zijn ploeg even in een zoneverdediging. Een sterke zet want het ritme van Heroes werd gebroken en Donar kwam nog voor rust helemaal terug in de wedstrijd. Jaumin deed hetzelfde toen zijn ploeg in het vierde kwart 11 punten achter kwam. Het ritme van Donar werd door de zone gebroken omdat zij, net als Heroes in de eerste helft, verkeerde keuzes maakten.
4. Leon Williams en Boy van Vliet
Williams was met 8 punten in korte tijd welhaast eigenhandig verantwoordelijk voor de voorsprong die Donar nam in de tweede helft. Naast de scores was hij prominent aanwezig op het veld. Vreemd genoeg speelde hij daarna eigenlijk niet meer. Boy van Vliet was minder nadrukkelijk aanwezig, maar zijn agressiviteit verdient ook meer speeltijd.
5. Buitenlanders
Inherent aan mijn vorige punt is mijn indruk van wat buitenlanders op het veld, maar eerst even dit. Twee Nederlandse ploegen: Heroes Nederlanders 38% speeltijd, Donar Nederlanders 17% speeltijd (met de aantekening dat Willem Brandwijk nog niet beschikbaar was na een blessure). Op zijn zachtst gezegd magertjes dit. Zeker als ik zo’n Gilbert bezig zie of Watts en Caruso.
6. Damjan Rudez 22p, 4r, 4a en DeMario Mayfield 18p, 10r
Heerlijke spelers. Onvergelijkbaar, maar de kwaliteit droop ervanaf. Vooral ook omdat ze in tegenstelling tot een aantal van hun collega’s niet voor eigen gewin gingen. Al hebben ze beide wel de neiging om van de ring weg te trekken.
7. Scheidsrechters
Wat een verademing. Een Turk, een Pool en een Spanjaard. Hun lichaamshouding en gezichtsuitdrukkingen richting spelers en coaches waren goud waard. Hun rustige uitleg over beslissingen ook. Het voordeel van een lege Maaspoort is dat ik alles vrij goed kon horen. Ze hadden ook heel goed zicht op kleine fouten die in de DBL niet worden gezien of gefloten. Bijvoorbeeld met de onderarm in de rug van de aanvaller beuken, of met twee handen een speler wegduwen die een positie zoekt. Het werd gelijk kort gehouden en consequent gefloten.
Ik vrees dat deze wedstrijd met Nederlandse scheidsrechters was ontaard in een foutenfestival. Voor de wedstrijd vroeg ik me af waarom er in deze bubbel met zeven teams eigenlijk geen Nederlandse scheidsrechter is. Het opperhoofd van het Nederlandse gilde, Antio Sinterniklaas, liet weten dat ‘we’ niet uitgenodigd zijn. Een teken natuurlijk, maar Sinterniklaas liet weten dat er hard gewerkt wordt met de refs.
