Met nog twee duels te gaan heeft Oranje zaterdag en maandag alles in eigen hand om het Europees Kampioenschap te bereiken. De eerste contouren van de twee cruciale wedstrijden tegen Kroatië en Zweden schetste ik gisteren, vandaag ga ik verder. Met ook het tweede deel van mijn gesprek met bondscoach Buscaglia.
Kroatiëkenner
Drago Pasalic, oud-speler van Donar en ZZ Leiden, denkt dat Oranje een goede kans heeft om ‘zijn’ Kroatië te verslaan. “De nieuwelingen zullen zichzelf willen bewijzen, maar het is eigenlijk een nieuw team dat van elkaar niet weet hoe ze reageren. Nederland is een goed ingespeeld team.” Pasalic gelooft niet in cadeautjes. “Maar Kroaten denken wel vooruit en als Turkije het EK niet haalt betekent dat voor hen dat er op het eindtoernooi alvast één minder sterke tegenstander aanwezig is.”
Overigens gaat het goed met Drago Pasalic na zijn plotselinge hartaanval en coma van eind september. “Ik ben weer helemaal de oude, alleen weet geen dokter wat er nou gebeurd is.” Hij werkt tegenwoordig als scout voor de LA Clippers, op dit moment door corona van huis uit, maar de bedoeling is dat hij als corona achter de rug is op pad gaat.
Scenario’s maandag
Winnen de Turken zaterdag van Zweden en wint Nederland niet van Kroatië dan kunnen de rekenmachines waarschijnlijk van stal worden gehaald, zoals in 2014 toen ik in de Vijf Meihal tijdens de wedstrijd tegen Montenegro als een gek aan het rekenen was en vanaf mijn plekje de teammanager en de bondscoach op de hoogte hield.
Dat laatste is nu onmogelijk want door corona ben ik niet in Istanboel en misschien is het rekenen ook niet nodig.
Bijvoorbeeld als Nederland van Zweden wint (maandag 15u), want dan liggen de Scandinaviërs eruit.
Eerst even de rekenkundig makkelijkste.
De Turken verslaan Kroatië (maandag 18u) en komen na winst op Zweden op drie overwinningen, beide zijn dan door. Nederland en Zweden vechten dan om één ticket. Oranje won het eerste treffen nipt (78-76). Dit is dan verder simpel.
Het kan ook zo zijn dat Turkije verliest van Kroatië en Zweden wint van Nederland. Dan ontstaat de situatie dat drie teams op twee overwinningen eindigen. In deze situatie wordt er een stand opgemaakt op basis van de onderlinge wedstrijden.
Dan hebben Nederland, Zweden en Turkije één keer van elkaar gewonnen (want Zweden won eerder al van de Turken) en één keer van elkaar verloren. Kortom het komt dan aan op doelsaldo. Die verschillen zijn nu nog minimaal, maar het duel van zaterdagmiddag is nog van invloed. Dus mocht Turkije winnen van Zweden dan is het voor Oranje gunstig als dat met een grote marge gebeurt.
Zweden
De Zweden hebben trouwens een bijzondere selectie. Voor het eerst sinds 2013 ex-NBA’er Jonas Jerebko er weer bij, met hem zijn nog wat Spanjegangers terug en weg. Jerebko is clubloos nadat hij is opgestapt bij de Russische topploeg Khimki en schijnbaar is in Zweden wel geld voor zijn verzekering waar Oranje Nicolas de Jong om die reden moet missen.
De Zweden missen:
- Nick Spires geblesseerd (center Sevilla ACB)
- Marcus Eriksson (forward niet vrijgegeven door Alba Berlijn)
- Ludde Håkanson geblesseerd (de guard was dodelijk tegen Turkije)
Terug van weggeweest:
- Jonas Jerebko (center)
- Simon Birgander (center Badalona)
- Erik Rush (ervaren Zweeds Amerikaanse schutter)
- Will Magarity (center in ACB bij San Sebastian)
Verwachtingen tegen Kroatië
Zweden is pas van latere zorg, eerst zijn de pijlen gericht op Kroatië. Ongeacht de aanwezige spelers is hun spelletje wel bekend. Fysiek sterk, relatief laag tempo, niet gaan voor aanvallende rebounds om snel terug te zijn in defense en daarmee zullen ze Nederland, net zoals in de voorgaande onderlinge duels de afgelopen jaren, dwingen tot een half-court offense.
Daar heeft Oranje moeite mee omdat er vaak (te) veel balverlies geleden wordt, Oranje teert op de fast-break en omdat de passing game die nodig is tegen de Kroaten nogal wisselvallig is dreigt er een probleem. Plus, de Kroaten weten natuurlijk ook dat de inside spelers van Oranje verdedigend dik in orde zijn, maar aanvallend een stuk minder.
Oranje guards
Door het ontbreken van die dreiging komt er veel druk te liggen op de guards, die Kroatië één tegen één verdedigt of soms in een zone. De grote vraag is dan of het bij de Kroaten met de nieuwelingen net zo goed georganiseerd is als bijvoorbeeld de laatste keer in Almere. Toen verdedigde Oranje zoals altijd best goed, men werkte hard, probeerde veel, maar aanvallend was er te weinig dreiging. Pasalic ziet hier kansen en ik zie die ook.
Dat treffen in Almere was het duel waarin Charlon Kloof zwaar geblesseerd uitviel, hij is nu fit. Daarbij komt dat Yannick Franke tegenwoordig speelt bij de Poolse nummer vier Wikana Start S.A. Lublin, dat ook nog Champions League speelde en daar vast veel opgestoken heeft.
Nou was Franke altijd al erg belangrijk in scorende zin bij Oranje, soms zelfs weergaloos. Tegen Kroatië zal er in de aanval veel neerkomen op zijn schouders en die van Charlon Kloof.
Noodzakelijk is eigenlijk dat een van de lange mannen ook een serieuze bijdrage levert, zoals Roeland Schaftenaar dat deed tegen Turkije. Misschien is er zelfs een mooie rol weggelegd voor Emmanuel Nzekwesi die in de DBL zo sterk is dat hij min of meer kan doen wat hij wil.
Tegen de Kroaten wordt het voor hem en eigenlijk voor heel Nederland een examen, waar ik zeker kansen zie op een goed resultaat. Want op een do-or-die-wedstrijd tegen de Zweden, die er beter uitzien dan in het laatste treffen, zit niemand te wachten.
