Week 2 in de BNXT-league kende haar opvallende momenten, voor mij dan.
5. Apollo – Heroes
De uitslag 57-103 is voor niemand goed. Den Bosch heeft tegenstand nodig om beter te worden. Ik denk niet dat Amsterdam beter wordt van zo’n pak slaag. En zo’n marge hoort gewoon niet thuis in de Eredivisie. Overigens de marge van 30 die Leiden midweeks op het bord (58-88) zette bij Apollo is ook niet bevorderend. En ik vrees dat het dit seizoen niet bij deze twee enorme verschillen gaat blijven, er zijn onderin iets te veel Apollo-achtige teams.
4. Corona België
Ineens was er de mededeling: in België wordt het duel van maandagavond tussen Brussel en Mechelen niet gespeeld vanwege de coronagevallen bij Brussel. Ik schrik dan toch even op. Het zal toch niet (weer). Wel een teken dat corona nog niet uit de wereld is en zeker ook invloed kan hebben in het verloop van de BNXT-league.
De regels zijn nog steeds dat wedstrijden uitgesteld kunnen worden bij meer dan 3 coronagevallen in de selectie. Bij mijn weten wordt er in Nederland niet twee keer per week en voor de wedstrijden meer getest, zoals afgelopen seizoen. Als het goed is is iedereen aan het begint van het seizoen getest. Verder zou het random moeten gebeuren.
3. Donar en Europa
Ik gun de Groningers het allerbeste, maar eigenlijk is het raar dat je de beslissende wedstrijd voor plaatsing voor de FIBA Europe Cup verliest (Benfica 73-81) en toch doorgaat. Dat is aan buitenstaanders moeilijk te verkopen. Maar goed de FIBA moet ook wat, zullen we maar zeggen.
Het frappante is dat Donar van de drie Nederlandse deelnemers aan het hoofdtoernooi in de makkelijkste groep terecht is gekomen. Bayreuth gaat hem niet worden, maar Kapfenberg en London moeten door Nederlandse clubs verslagen kunnen worden.
Heroes strijdt in mijn ogen met Opava om plek twee achter het Russische BC Parma en voor het Portugese Benfica.
Kampioen ZZ Leiden heeft een hele moeilijke groep met Iraklis uit Griekenland, Mornar Bar uit Macedonie en het Turse Bahcesehir.
2. Boyd VS Keye
De battle of the brothers Van der Vuurst de Vries. Helaas dan op Belgisch grondgebied. Ok, wel in de gezamenlijke BNXT-league, maar ik had ze toch liever in een Nederlandse topper gezien. Oostende won bij Aalst (89–84).
Boyd: 9 min; 0p, 0r, 1a.
Keye: 23 min; 9p, 2r, 7a.
In het Nieuwsblad werd er met Keye teruggekeken:
Oostende-coach Dario Gjergja gaf in de eerste broederstrijd tussen Keye en Boyd van der Vuurst het volledige vertrouwen aan zijn Nederlandse international. Keye speelde bijna het volledige vierde kwart, dus ook de absolute slotfase, en dat is niet zo gebruikelijk. In die tien minuten had hij met 6 punten en 5 assists een flink aandeel (van 65-70 over 79-72) in de 88-84-overwinning. “Alleen door zulke wedstrijdmomenten te spelen, blijft hij nieuwe ervaringen opdoen”, zei Gjergja.
Veel vrienden en familieleden waren overgekomen uit Den Haag om de broederstrijd bij te wonen. Nadat Keye in de zevende minuut op het terrein kwam, volgde Boyd elf seconden later ook al. “Een speciaal moment om samen dit veld te betreden. Ook een trots gevoel, want we weten allebei vanwaar we komen”, reageerde Keye, die dus 1-0 voor staat. “Het gaat niet tussen ons, maar ik ben blij dat ik tegen Boyd kon spelen. Het was super, beter kon ik het niet wensen.”
Vrijdag werd er in het Nieuwsblad vooruit gekeken, een samenvatting:
Tijdens hun laatste twee seizoenen bij het Nederlandse Rijswijk speelden Keye en Boyd in hetzelfde jeugdteam. “Ik stond achter hem en viel in wanneer hij naar de bank trok”, vertelt Keye. “Mijn vader was dat laatste seizoen onze coach. Extra speciaal. We werden met de U18 ook kampioen van Nederland.”
Ideale uitdaging
Beide broers verlieten tegelijkertijd Rijswijk: Keye als 15-jarige, Boyd op zijn 18de. “Mijn broer moest als 18-jarige in eerste klasse kunnen spelen. Bij Den Helder Suns, een nieuw team, kreeg hij veel minuten”, vertelt Keye. “Oostende was voor mij een betere stap. Het was de ideale uitdaging in een mooie club in België, niet te ver van huis.”
Let op: beide broers lijken niet op mekaar. Qua gestalte wel: Keye is amper een halve centimeter groter. “Maar ik heb blond haar en Boyd heeft bruin haar. Qua karakter zijn we ook compleet het tegenovergestelde. Ik ben wat meer aanwezig, hij is wat meer op de achtergrond.”
1. Ralf de Pagter
Hij is nog niet zo oud als zijn recordscore (32 jaar), maar het was opvallend wat Ralf de Pagter midweeks op bezoek bij BAL presteerde: 37 punten!
In 36 minuten: 52% van het veld met 13 op maar liefst 25 schotpogingen, met 6/13 driepunters, 5/5 vrije worpen, 4 rebounds, 1 assists en slechts 1 keer balverlies. Op hem werden nog 8 fouten gemaakt.
De 37 punten zijn ruim boven zijn carrière gemiddelde van 9,2p met 3,9r.
Zijn recordscore stond tot nu toe stond op 22p, die De Pagter aan het begin van zijn carrière in het seizoen 2011-2012 neerzette met Rotterdam tegen Aris (85-82).
Zo’n prestatie van deze hardwerkende voorbeeldprof is logischerwijs de eretitel Haai van de Week waard.
