Het reguliere seizoen zit erop. Dus is het tijd voor mijn laatste haai van dit seizoen. Ofwel wat viel mij de afgelopen week op:
5. Ziggo
Ik hoor het de directeur van Ziggo nog zeggen bij de seizoenspresentatie: als er niet genoeg kijkers zijn, gaan we niet door na dit seizoen. Waarom zend je dan op de laatste speeldag een totaal nietszeggende wedstrijd uit? Feyenoord tegen Antwerpen (71-91) ging nergens om en dat was vooraf al duidelijk.
Het mooiste affiche was Donar tegen Oostende en daar stond indirect nog wat op het spel. Bij Heroes tegen Mons stond er nog echt wat op het spel. En dan kies je voor Feyenoord!
Sinds het grensoverschrijdende deel is Ziggo wedstrijden gaan uitzenden. Mooi en op zich ziet het er goed uit. Al eerder heb ik vraagtekens gezet bij de wedstrijdkeuzes.
Het heeft natuurlijk allemaal te maken met het poldermodel. Iedereen wil aandacht en dat is min of meer evenredig verdeeld om iedereen tevreden te houden. Leuk en aardig, maar van polderen wordt de basketbalsport niet beter.
4. Polderen deel 2
Dat polderen is ook aan de hand bij de competitie- en play-offopzet.
Kijk. De BNXT-league is duidelijk een verbetering. Donar, Heroes en ZZ Leiden hebben het heel aardig gedaan en de meeste van hun duels in de Gold league waren van een goed niveau. Een treetje lager deden Aris en BAL het ook leuk. Maar voor alle Nederlandse teams geldt dat als je serieus wil aanhaken bij de Belgen er fors geld bij moet om betere spelers te halen (er loopt nog een groot contingent in de Spaanse 2e divisie die hier echt niet zou misstaan).
De grote vraag is of dat lukt? Kunnen de Nederlandse ploegen van groot tot klein meer geld genereren? Ik denk het niet. Deze vlieger gaat ook op trouwens voor wat kleine Belgische teams.
De volgende grote vraag is of de leiding van de BNXT-league stopt met polderen om volgend seizoen een serieuze competitie te krijgen. Ik denk dat er een harde eis qua begroting moet komen met een zekere ondergrens van rond de 500.000 euro.
Dan zullen er teams afvallen. Pijnlijk maar het is niet anders. Een seizoen lang niets of slechts een handje vol wedstrijden winnen schiet ook niet op.
Op deze manier zou er volgend seizoen een normale competitie kunnen zijn met 18 teams, of misschien 20. Allemaal uit en thuis tegen elkaar en dan play-offs. Dan kun je eventueel per land de twee of vier hoogst gerangschikte teams nog om het landskampioenschap laten spelen.
Te denken valt ook nog aan een 1e en 2e divisie, waarbij de topclubs (8+4) in de 1e divisie grensoverschrijdend spelen. De ‘kleintjes’ spelen binnen de landsgrenzen (misschien in Nederland met top promotiedivisie) en pas in de play-offs tegen Belgen om promotie.
Kortom harde keuzes. Al snap ik dat het na één (door corona geteisterd) seizoen misschien -te- snel is.
3. Coaches
Nieuw voor mij dit seizoen zijn de coaches die zichzelf een nederlaag verwijten. Matthew Otten deed dat na de nederlaag van Donar tegen Oostende (70-87). Onlangs deed Erik Braal het na de nederlaag van Heroes tegen Mechelen en dat was voor hem al de tweede keer dit seizoen. Braal deed dat ook na een Europese nederlaag.
Goed of slecht, geen idee. In het verleden hoorde ik dit nooit. Kan me zelfs een coach herinneren die jaren geleden na een Europese nederlaag niet wilde toegeven dat hij een fout had gemaakt. Terwijl de coach van de tegenpartij die met de grootste mazzel had gewonnen mij in de ogen keek en alleen maar ja zat te knikken.
Op het BNXT-gala werd coach Ton Boot nog geëerd. Hem heb ik dat nooit horen toegeven, al verloor hij ook zelden. Dat scheelt. Boot kreeg een ‘Lifetime Achievement Award’ voor zijn titels en verdiensten in Nederland en België. Keurig, goed ook dat er aan gedacht is. Maar er zijn nog wel wat meer kandidaten, lijkt mij zo. Bijvoorbeeld Maarten van Gent die ook in Nederland en België kampioen is geworden.
2. Afscheid
Nigel van Oostrum kreeg in Zwolle na zes jaar een afscheid op stand. Zijn nummer 7 zal nooit meer worden gebruikt. In 2019 won hij met Landstede het eerste en tot nu toe enige landskampioenschap in de geschiedenis.
Overigens is het onduidelijk waar de toekomst ligt van de guard die begin dit jaar succesvol werd geopereerd aan een hersentumor.
In de Swollenaer zei Van Oostrum het volgende:
“Ik heb in Zwolle een geweldig tijd gehad, ook in die vervelende periode die hopelijk nu achter mij ligt. Niet alleen de fantastische medische begeleiding, maar ook zoveel opbeurende reacties van al die fans. Een hersenoperatie is niet niks. De toekomst op sportief gebied is daarom onzeker. Het heeft tijd nodig.
Hopelijk kan ik de sport op dit niveau misschien nog weer oppakken. Je weet het niet. Daarom denk ik dat dit voor mij het juiste moment is om afscheid te nemen van een geweldige en warme club.”
1. Local Heroes
In de tweede helft leek Heroes de strijd met Mons te gaan verliezen. Coach Braal keek eens goed naar zijn selectie en zette een onwaarschijnlijk vijftal op het parket:
Van Vliet, Lautier-Ogunleye, Mounce, Stilma en Kherrazi.
Dit vijftal draaide het spelbeeld volledig om. Kherrazi was als vanouds het verdedigende anker (en dat aan het eind van de Ramadan), Stilma scoorde en passte als in zijn Spaanse tijd en Boy van Vliet was de aanjager. En hij kreeg grip op Mons-uitblinker Nichols (29p).
Die Amerikaan moest ineens gaan werken voor zijn punten. En in crunchtime miste hij door vermoeidheid twee vrije worpen, waardoor Den Bosch won (83-80).
Boy van Vliet uit Vught werd zo weer de onverwachte held van de avond. Onlangs schreef ik al dat dit scenario met Van Vliet de afgelopen jaren vaker is gebeurd. Ik heb het nog even bij Braal gecheckt, Maxhuni was ook niet geblesseerd. Van Vliet was simpelweg beter en speelde gewoon goed.
In feite was het duel tegen Mons voor Heroes de eerste play-offwedstrijd van het seizoen. De ploeg moest winnen (al was het alleen al om met een goed gevoel de play-offs in te gaan en niet met een reeks van 3 nederlagen) en won omdat het verdedigend de zaken in de tweede helft aardig voor elkaar had. En defense wins…. Zover is het nog lang niet, maar het biedt perspectief voor Heroes zeker zonder Carlson.
Voor het eerst kies ik een driekoppige haai van de week. Kherrazi, Stilma en Van Vliet moeten de eer delen of relevanter verdedigen.
Foto’s: Christiaan Aarts
Overigens deed die foto van Boy van Vliet mij ergens aan denken, en verhip..
