Het mini-jumpschotje van Robin Smeulders staat me nog goed bij. Bijna zeven jaar geleden was het de winnende score in de eerste wedstrijd op het EK in Zagreb. Oranje won van Georgië (73-72) bij haar rentree op het EK na 26 jaar afwezigheid.
Op dat EK in 2015 werden door Oranje verder geen duels gewonnen.
Straks om vijf uur speelt Nederland weer tegen Georgië in Tblisi. Nu in het kader van WK-kwalificatie. Oranje snakt na een zeer zwakke reeks prestaties naar een overwinning. Al lijkt het niet reëel om dat te verwachten.
Met Bitadze van de Indiana Pacers en Mamukelashvili van de Milwaukee Bucks heeft Georgië (met nog geen 4 miljoen inwoners) twee NBA’ers in haar midden. Verder zijn er ook spelers uit de Europese top en subtop zoals: Burjanadze van Real Betis, Shermandini van Tenerife, McFadden van Murcia en Shengalia van Virtus Bologna.
Tot op dit moment heb ik, en met mij alle basketballiefhebbers in Nederland, vanuit Nederlands perspectief amper iets kunnen vinden vanuit Tblisi. Wel wat social media-posts van spelers, maar geen officiële foto’s, filmpjes, of artikelen (de NBB heeft een verhaal vanuit Nieuwegein). Het riekt naar struisvogelpolitiek. Hoewel het vlaggenschip van het Nederlandse basketbal in zwaar water zit, lijkt het mij logisch (maar niet makkelijk) dat de sport wel ‘in the picture’ blijft bij de liefhebbers, sponsoren en andere betrokkenen.
De officiële selectie mis ik ook. Al staat op de site van de FIBA een 12-koppige selectie, nog steeds zonder Yannick Franke, dus dat zal de groep in Tblisi wel zijn.
Er zijn bij Oranje dus nog vijf spelers aanwezig die er in 2015 ook bij waren. Dat geldt trouwens ook voor de Georgiërs.
