Wanneer Nederland zaterdagavond in de kwalificatie voor het WK van 2023 tegen Spanje speelt kan Nederland ook winnen. Tenslotte begint het bij 0-0. En er staan bij beide teams evenveel spelers op het veld in Almere.
Voor het gemak vergeet ik dan maar even dat Oranje aan een bizar slechte reeks bezig is onder bondscoach Buscaglia van 3 overwinningen en 16 nederlagen. Dat de laatste winstpartij alweer 14 duels geleden is. En dat het vertoonde spel ook niet beter wordt. En oh ja Spanje is de huidige wereldkampioen.
Bij het afscheid van Worthy de Jong van de Nederlandse velden (5×5) is Spanje de tegenstander. Zij wonnen woensdag met speels gemak van IJsland, 87-57.
Dat zij een topland zijn met topspelers is duidelijk. Ook IJsland heeft dat gevoeld, precies op de onderdelen waar ook Nederland kwetsbaar is:
- Points from turnovers: 38-10
- Fast break points : 24-2
- Points in de paint: 54-22
Maar wonderen (en dat zou het echt zijn) zijn de wereld nog niet uit. In de geschiedenis van het Nederlands team won Nederland één keer van Spanje, 114-95. Dat was op het EK van 1977 in België. Oranje won van de Spanjaarden met het bijzondere aantal van 38 punten van Kees Akerboom (die topscorer werd van het toernooi met 27 punten gemiddeld toen de driepunter nog niet bestond).
Akerboom leidt basketbalploeg naar knappe zege
Door onze basketbalmedewerker OOSTENDE, 17 sept. – Uitstekend. Dat is wel de beste kwalificatie voor het spel van het Nederlands basketbalteam gisteren in de wedstrijd voor het Europese kampioenschap tegen Spanje. In Oostende zagen de Spanjaarden een ontembaar Nederland eerst onaangenaam verrast, later hevig geschrokken tenslotte hoofdschuddend voorbijzeilen naar een eclatante 114-95 overwinning.
Wie de Nederlandse ploeg eergisteren in het openingsduel tegen de Tsjechoslowaken stuntelend ten onder had zien gaan en later op diezelfde dag de ‘wederopstanding’ van de Spanjaarden tegen Joegoslavië had meegemaakt, zou Nederland bij voorbaat niet meer dan heel veel sterkte in moeilijke uren hebben toegewenst. Maar Oranje was totaal onherkenbaar.
Alles wat eergisteren misging lukte nu. Dat leren, ook de cijfers. Zo bedroeg ‘t schotpercentage – tegen Tsjechoslowakije een schamele 38 procent – nu 61 procent. En de rebounds (26 voor Nederland tegen 47 voor de Tsjechoslowaken): nu 43 voor Nederland tegen 41 voor Spanje. En dan ook nog eens 114 punten.
Het kon eenvoudig niet op tegen de Spanjaarden. Dat coach Janbroers zijn ploeg prima had voorgelicht over de Spaanse aanvalspatronen, bleek uit ‘t feit dat de verdediging van de Nederlanders moeiteloos reageerde op iedere offensieve actie. Zelden of nooit gaf zij een vrije schotkans weg. En ook de press-verdediging over het hele veld, die de Spaanse ploeg in de tweede helft tegen Joegoslavië zoveel baat bracht, werd gepareerd.
Het ging niet altijd even soepel, maar er waren toch ook hele reeksen vlotte doorbraken die even zovele simpele scores opleverden. Waar de video-opnamen van Joegoslavië-Spanje al niet goed voor waren.
Spanje, de regerende kampioen, kreeg geen poot aan de grond. Het begin van Nederlandse zijde was nog wat aarzelend, maar toen Akerboom met een gave dunk Nederland na vijf minuten voor het eerst op voorsprong bracht (10 tegen 9), kon het feest beginnen.
Vanaf dat moment ging er tot de rust eigenlijk niets meer mis. Het verschil liep op tot maar liefst 25 punten. Zo n voorsprong mag niet uit handen worden gegeven, akkoord, maar het Nederlandse team heeft er wel een handje van.
Twee jaar geleden bijvoorbeeld op het Europese kampioenschap tegen Italië stond Oranje bij de rust 18 punten vóór, maar verloor het met 5 punten verschil. En tegen hetzelfde Spanje – vorig jaar op het pre-Olympisch toernooi – ging een voorsprong van 14 punten verloren.
Gisteren leek het wederom mis te gaan, maar ‘t liep tenslotte goed af. Dat laatste was vooral te danken aan Cees Akerboom, die met z’n topvorm goud waard was. Hij herstelde z’n faam als koningsschutter en schitterde bij zijn rebounds en geblokte schoten. Akerboom werd snel de held van het publiek.
