De eerste wedstrijd in de finale van de play-offs om het landskampioenschap was een thriller van de bovenste plank. Mooier wordt het niet.
Het was veelzeggend dat de cameraman van de NOS na afloop glunderend zei: “Wat was dit een mooie wedstrijd. Als er in het voetbal verlenging is, gebeurt er niets. In deze hal, met dit publiek dat was mooi.”
Het volgende viel mij op in cijfers, waar op veel onderdelen logischerwijs erg weinig verschillen waren.
ZZ Leiden tegen Donar, 91-94.
9. Rake driepunters Donar (op 22), ZZ Leiden 5 (op 21)
15. Positieve plus/minus van Olisemeka (6p,7r), met hem van de bank was Donar dus 15 punten beter dan ZZ Leiden
20. Punten Clay Mounce (8/13), 10 in het eerste kwart
31. Efficiency (game high) van Marijn Ververs met 23p (9/11), 6r, 6a
37.08 Minuten van de bank voor Leon Williams met 13p, 3a en plus/minus van +6 (Magdevski -3)
39. Punten van bank Donar, 21 voor ZZ Leiden
44.33 Minuten speelde David Collins van de 50 minuten met 20p, 6r, 3a, 4st
48. Punten in de paint ZZ Leiden, 38 Donar
61. Procent vrije worpen Donar (13/21), ZZ Leiden 72% (16/22
132. Minuten speeltijd (van de 250) voor de Nederlanders van ZZ Leiden, 67 minuten voor de Nederlanders van Donar
Conclusie:
De wedstrijd begon als een typische eerste wedstrijd in een serie. Het was aftasten en de intensiteit was niet hoog. Bij Donar ging die intensiteit sneller omhoog, naar het niveau van de serie tegen Heroes. ZZ Leiden bracht eigenlijk net wat te weinig, de ploeg speelde iets te lief.
Het was een fantastische wedstrijd met een heerlijk scoreverloop, vrijwel gelijk opgaand na de rust, en natuurlijk twee verlengingen. Er was veel goeds en natuurlijk waren er ook mindere momenten. Zo gaat dat in de play-offs.
De eerste wedstrijd werd bepaald door de kracht van de beide aanvallen. Bij Leiden waren het vooral de guards die voor punten zorgden, Rutherford was een non-factor (oa door foutenlast). Hoewel Brandwijk voor Donar onzichtbaar was, bracht Gaddefors als inside-speler wel veel dreiging en was Olisemeka een sterke factor.
In het vierde kwart (15-14) was er enigszins sprake van verdedigende grip.
50 minuten spektakel gaat wel gevolgen hebben. Want dit lijkt mij aanvallend in een schema met wedstrijden om de dag niet vol te houden. Waarom is de finale met 5 wedstrijden eigenlijk gepland in negen dagen na een seizoen van ruim zeven maanden?
Enfin, voor wedstrijd 2 staan een paar vragen open:
- Hoe staat het met de vermoeidheid na ruim 48 uur?
- Welke ploeg gaat de verdediging beter (best) organiseren?
- Hoe reageren de aanvallen daarop?
- Wie kan aanvallend inside het verschil maken?
- Wat wordt de rol van de bank?
Tot slot. Het televisiedebuut van Toon van Helfteren en mij had met minder praten gemogen. Zeker. Dat concludeerden wij rookies eensgezind na afloop. We werden teveel meegenomen in de energie van het moment en het was wennen. Ik vond het verfrissend, deskundig, met gevoel en vooral leuk. Volgende keer leggen we dat lat weer ietsje hoger. Wanneer dat ook zal zijn. De komende 2 duels zit ik als vanouds Langs de Lijn.
Mocht iemand zich nog afvragen waarom de NOS belangrijk is voor live uitzendingen. De wedstrijd zondag werd gemiddeld door 271.000 mensen bekeken. Met op het hoogtepunt 462.000 kijkers.
Dat is ongeveer een duizendvoud meer dan Nederlands basketbal op andere kanalen in het verleden. Vast niet allemaal basketbalfans, maar wel sportliefhebbers.
En als online eindredacteur van het nieuws (mijn reguliere job) weet ik waar de toekomst ligt, maar zulke aantallen zijn online nog geen realiteit.
