Wat een drama in Groningen. Bij mij blijven wat vragen hangen. Allereerst hoe dan? En in het verlengde hiervan: hoe zit het bij de andere clubs en hoe is dit te voorkomen?
Inhoudelijk is door oud-bankier Jakob Klompien van de taskforce, die Donar van een faillissement moet redden, alles wel gezegd.
Bijna 2 miljoen euro schuld, waarvan ongeveer de helft het afgelopen jaar opgebouwd en de rest in de twee jaar ervoor.
Iedereen weet dat het bepaald niet voor het eerst is in de geschiedenis van het Nederlandse basketbal dat clubs door financieel wanbeleid kopje onder gaan.
Verschrikkelijk bericht natuurlijk. Het is belangrijk dat zo’n grote ploeg voor basketbal behouden blijft, we hopen dat het plan dat ze nu hebben opgesteld werkt en dat er genoeg basketbal liefhebbers zijn die de club willen steunen. Gerard Vinke, voorzitter Landstede basketbal.
In vrijwel alle gevallen ging het om opportunisme, niet om eigen gewin of iets dergelijks. Ook in dit geval heb ik de indruk dat opportunisme en een samenloop van omstandigheden de hoofdrol hebben gespeeld. Het is zelden zwart/wit en meestal grijs, maar voorop staat de eeuwige ratrace om de beste te zijn.
In Groningen wordt nu de voormalige penningsmeester voor de bus gegooid. Hij ontkent zijn fouten niet. Maar hoe prominent en dominant hij ook was, hij was in feite de ongekroonde koning, hij zat niet alleen in het bestuur. En er is bij Donar ook nog een Raad van Toezicht.
Sliep iedereen daar? Wie controleerde nou wie? Sprak men wel met elkaar over inhoudelijke zaken? Was men nou echt zo naïef of was het struisvogelpolitiek? Toch niet bang, hoop ik? Iedereen heeft toch gezien wat er de afgelopen jaren bij Donar mogelijk was en is gebeurd.
Op de persconferentie sprak alleen een onbekende oud-bankier. De voorzitter zat ernaast als een dood vogeltje. Opvallend of eigenlijk ongelofelijk en misschien wel typerend voor de situatie. Namens het bestuur had hij toch het woord moeten voeren en moeten zeggen dat er gigantisch gefaald is en dat het zijn laatste klus is om Donar te redden voordat hij opstapt en met hem alle andere direct betrokkenen.
Niet goed voor het basketbal. Hoop dat ze een oplossing vinden, want we willen uiteraard graag de derby behouden. Gert Schurer, aandeelhouder LWD basket.
Ik vond op internet de volgende opsomming van genres binnen het theater:
- Klucht
- Komedie
- Tragedie
- Drama
- Monoloog
- Thriller
In het geval van Donar gelden bijna al deze genres en dat op het moment dat de club in september de viering heeft gepland van haar 50 jaar bestaan.
Wat bij Donar is gebeurd heeft voor mij alle ingrediënten van een klassiek -sportief- drama. Goede tijden gehad met kampioenschappen en Europese successen. De drang om daaraan vast te houden. De wil van het volk. Fouten inschattingen van mensen. En persoonlijke ellende.
Gelukkig staat bij de beschrijving van drama ook dat het van nature niet noodzakelijk noodlottig hoeft te eindigen.
Ik hoop alleen maar dat ze snel tot een oplossing komen. Voor ons allemaal belangrijk dat een grote club in het Nederlandse basketbal uiteindelijk wel blijft bestaan. Marcel Verburg, voorzitter Zorg en Zekerheid Leiden.
Binnen 3 weken moet er nu nog ongeveer 300.000 euro van de noodzakelijke 600.000 euro worden opgehaald opdat Donar een doorstart kan maken. Veel geld, maar niet onmogelijk denk ik.
Dan moet Donar worden omgeturnd tot een BV met aandeelhouders. Zoals nu in Leeuwarden en al langer in Den Bosch, waar recent vier steenrijke zakenmensen zich hebben ingekocht.
Ik ben hoopvol gestemd dat ze het in Groningen fixen en dat Donar blijft bestaan. Bob van Oosterhout, eigenaar Heroes Den Bosch.
Alleen moet dat nu in Groningen gebeuren met de rug tegen de muur en het zwaard van Damocles boven het hoofd. Niet echt een gezonde situatie, maar goed, en om er nog een cliché te tegenaan te gooien, redden wat er te redden valt.
Nou zie ik direct geen aanleiding om me zorgen te maken over andere Nederlandse clubs in de BNXT-league, maar ik ga ook niet mijn hand voor ze in het vuur steken. Wat dat betreft heeft de geschiedenis teveel van dit soort gevallen voortgebracht.
Wel geeft het voor mij de absolute noodzaak aan om verder te professionaliseren. Bij de clubs, maar ook bij de BNXT-league. Want hoe kan Donar nou een licentie hebben gehad voor komend seizoen?
Drama natuurlijk, voor de club, fans, sponsors, crediteuren, alle betrokkenen en een slechte zaak voor het profbasketbal in Nederland. Ook de licentiecommissie is op het verkeerde been gezet op basis van verkeerde cijfers. Wij gaan dit nog evalueren. Het reddingsplan ziet er gedegen uit en ik geloof wel dat ze er goed doorheen gaan komen, maar het is ontzettend zonde dit. Ramses Braakman, voorzitter BNXT-league.
Ik snap wel dat het moeilijk is en dat vertrouwen een belangrijk goed is, maar er komt een tweesprong aan. Wil het Nederlandse basketbal vooruit (in het kielzog van de Belgen) dan moet het beter. Daarvoor is meer geld nodig en de vraag is of dat er komt, met in het verlengde hiervan de vraag of basketbal in Nederland wel echt levensvatbaar is als professionele topsport. En dan bedoel ik niet alleen in Den Bosch, Leiden of Groningen.
Ik denk dat het kan, maar dan moeten alle betrokkenen in het Nederlandse basketbal en hard aan de slag en samenwerken.
Zoniet dan hobbelt het basketbal in Nederland, zoals de afgelopen vele jaren, rustig verder met incidentele en individuele uitschieters in een toch eigenlijk wel soort van semiprofessionele sport.
