Mijn vijf, what’s in a number, meest opvallende basketbalpunten van de afgelopen week.
5. Voetbalman
Afgelopen dinsdag was er ineens de mededeling: Michael van Praag is voorgedragen als voorzitter van de basketbalbond. Hij is de enige kandidaat, werd eraan toegevoegd, maar hij moet nog wel gekozen worden stond er ook. Een collega op de redactie vroeg aan mij: “Wat moet de basketbalbond met een voetbalman?”
“Op zich is Van Praag een ervaren sportbestuurder, die de weg wel weet en dat is handig voor deze bond”, zei ik. “Maar het lijkt me dat zijn voorliefde ligt bij een voetbalclub die in brand staat.” Ik had de woorden nog uitgesproken of Van Praag bleek te zijn gevraagd als voorzitter van de Raad van Commissarissen bij Ajax. Een rol waarvan inmiddels duidelijk is dat hij die gaat vervullen.
Nou zullen de NBB en Van Praag vast zeggen dat deze functies te combineren zijn, maar gezien de staat van de club in Amsterdam gaat dat heel veel energie vergen van de 76-jarige Amsterdammer. En die problemen zijn ook niet 1,2,3 opgelost. Dus voorlopig zal basketbal laag op zijn prioriteitenlijst staan en rijst de vraag of het wel verstandig is om Michael van Praag te kiezen als voorzitter van de NBB?
4. Viva España
Ik was afgelopen zomer best verrast dat er ineens drie Nederlanders samen in één team in de op één na sterkste competitie ter wereld spelen, want dat is de Spaanse ACB na de NBA. Yannick Franke, Matt Haarms en Keye van der Vuurst-De Vries spelen voor het gepromoveerde Palencia (niet te verwarren met Valencia, zit 600 kilometer naar het westen tussen).
Hun eerste thuiswedstrijd was vrijdag thuis tegen Barcelona, een van de sterkste teams van Europa. Dat is niet alleen andere koek, het levert bovenal fantastische ervaring op. Palencia verloor overigens, 83-84.
Franke had 19p in 25 minuten.
Haarms had 13 punten (71%) in 38 minuten.
Van de Vuurst-De Vries had 6p, 3a in 14 minuten. Palencia is na drie speelrondes nog zonder overwinningen
Overigens speelt Yannick Kraag voor Badalona, de huidige nummer 7 van de ACB.
3. Dromen
Het was opmerkelijk met hoeveel gemak Heroes won van Göttingen in de eerste kwalificatieronde voor de Champions League. De Bundesliga is tenslotte geen misselijke competitie.
Brindisi was in de tweede ronde een maatje te groot, ook omdat bleek dat de ploeg uit Den Bosch voor dit niveau kwaliteit te kort kwam en, misschien nog wel crucialer, nog niet ingespeeld bleek.
Dat is best verklaarbaar na de gehavende voorbereiding. Zo was er gerommel met de pointguard. Luke blijkt niet fit en van hem wordt afscheid genomen, kan niet anders. Zijn opvolger Moore kwam pas net op tijd voor de inschrijving voor de Champions League. Power forward Emmanuel Akot is nog herstellende van een heel klein breukje in zijn voet. En Stumbris kampt met rugklachten. Allen cruciaal voor eventueel kwalificatie succes.
Nou heb ik de halve finale tussen Cholet, met Emmanuel Nzwekwesi, en Varese ook gezien. Heel erg onder de indruk was ik niet. Een compleet en optimaal geprepareerd Den Bosch had een serieuze kans gehad.
Het is een wijze les voor Heroes en elk ander Nederlands team dat in de toekomst die kwalificatie in gaat. Het kan alleen lukken als alles klopt. In mijn ogen zou er ten opzichte van het voorgaande seizoen eigenlijk amper iets moeten veranderen in de selectie. Als je de kern samenhoudt en twee buitenlanders kunt upgraden heeft de kwalificatie echt kansen.
Overigens won Nzekwesi (12p in 17 min) met Cholet de finale van Brindisi, 80-69.
2. Geschiedenis geschreven
Zo vaak winnen teams uit Nederland geen eindtoernooien. Dat de vrouwen onder 23 wereldkampioen zijn geworden is bijzonder. Nadat de vrouwen op het hoogste niveau eerder al Europees kampioen werden lijkt de toekomst daar wel goed te zitten.
De mannen U23 eindigden als 12e.
1. Vaarwel
Voor het laatst werd er zaterdag op BNXT-niveau gespeeld in de Leidse Vijf Meihal. Collega Jan van der Nat schreef er een mooi stuk over, in feite een necrologie.
De eerste paal gaat op woensdag 14 februari 1968 de grond in. De officiële opening is op 24 september 1968. De naam Vijf Meihal is het resultaat van een prijsvraag. Besiktas doopt de Vijf Meihal in 2011 om tot ‘The Barn’, vertaald in het Nederlands ‘De Schuur’, hetgeen tot op de dag van vandaag een veel gehoorde bijnaam is.
Zorg en Zekerheid Leiden zorgt in het seizoen 2022/2023 voor een mooi sterfbed van de Vijf Meihal door er nationaal kampioen te worden in een unieke wedstrijd tegen Donar, waarin in de laatste 2 minuten en 41 seconden een achterstand van 16 punten wordt omgezet in een overwinning.
Zelf heb ik eigenlijk alleen maar mooie herinneringen aan die hal. Het publiek natuurlijk, die de hal liet ‘spoken’ in een heleboel mooie wedstrijden. De zevende wedstrijd in de finale van de play-offs van 2011 met triple-overtime was legendarisch. De wedstrijd tussen Nederland en Montenegro waar Oranje zich voor het eerst in 25 jaar plaatste voor een EK was bijna mytisch.
Of de nieuwe hal in Leiden zo’n historische betekenis gaat krijgen moet de toekomst uitwijzen. In ieder geval vind ik het doodzonde dat die hal ‘te klein’ is voor interlands, want dat is in Leiden echt thuisvoordeel. Vandaag is de ‘schuur’ voor mij het eerste stuk onroerend goed dat haai van de week is.
