Mijn vijf meest opvallende basketbalmomenten uit Nederland deze week:
5. Verrast
In Leiden liep ik bondscoach Arik Shivek tegen het lijf en dat was een verrassing. Je verwacht het niet dat de Israëliër in november in Nederland is. Zijn Italiaanse voorganger (niet de interim) kwam ik nooit toevallig tegen. Ik begreep dat Shivek ook bij de Europe Cup-wedstrijd van ZZ Leiden is geweest. Heeft hij in twee duels in ieder geval wat Nederlanders in actie gezien.
4. Ongelofelijk
Ik was voor het eerst in de nieuwe hal in Leiden en van buiten ziet het er keurig uit. Dat het ‘te klein’ is gebouwd, is al jaren bekend. Maar van de binnenkant ben ik niet gecharmeerd. Dat de sfeer nog moet groeien is een feit en dat kan een paar jaar duren in een nieuwe hal. De entourage van de hal is voor mij het midden van een grote gymzaal annex zwembad.
Het licht maakt het verschrikkelijk ongezellig. De installateur van het lichtplan en daarmee degene die weet hoe het werkt, behalve de aan en uitknop, zit in Frankrijk.
Als radioman let ik ook erg op het geluid en door de -minieme- aankleding en het vele beton klinkt het als een zwembad.
Nou begreep ik van de voorzitter dat ZZ 5.000 euro moet betalen oom een paar -te kleine- banners aan de muren te mogen hangen. Dat komt nog op de 2000 euro voor extra opslagruimte voor de vloer omdat de toegewezen opslagruimte te klein is.
Nou zitten er liften in het gebouw, maar die zijn te klein om apparatuur van bijvoorbeeld de NOS naar boven te kunnen brengen. De goederenlift is wegbezuinigd.
Maar dit valt nog in het niet bij het volgende: na drie thuiswedstrijden is ZZ Leiden verboden om een scheidingswand te plaatsen in het restaurant om daarachter de businessclub te ontvangen. De gemeente Leiden wil daarvoor 32.000 euro zien.
Ja je leest het goed: tweeëndertigduizend euro. Hahahhahahhaha
Met als gevolg dat de businessclubleden zondag op straat een broodje stonden te eten.
Wat wil die gemeente Leiden nou eigenlijk? Ik krijg de indruk de basketbalclub gebruiken om de hal terug te verdienen. Gelukkig zijn niet alle gemeentes in Nederland zo.
3. Vertrekkers
De mededeling bij een tussentijds vertrek van een speler is vaak droog en nu niet anders:
‘Daniel Oladapo verlaat BAL’
‘Luksa Buljevic verlaat Landstede Hammers’
Oladapo is een ex-haai van de week en als zo iemand vertrekt is het voor mij extra opvallend. Vreemd ook dat BAL het niet op haar eigen site meldt en wel op social media. De Amerikaan was gemiddeld goed voor 29 minuten, 12 punten, 8 rebounds. Zijn afwezigheid was voelbaar in de belangrijke wedstrijd tegen Feyenoord, 73-79.
Buljevic was wat minder belangrijk voor Zwolle dan Oladapo voor BAL, maar de Kroaat speelde gemiddeld 19 minuten met 9 punten, 4 rebounds. Altijd leuk om nog even terug te lezen hoe hij werd gepresenteerd (in het kader van open deuren):
Coach Jaumin: “Luksa heeft een uitstekend schot, een hoog basketbal IQ en met zijn talent en leergierigheid een prima aanvulling voor het team.”
Nigel van Oostrum: “Zijn aanwezigheid sluit naadloos aan bij onze teamvisie om als een hecht collectief te presteren.”
Nou is de Belgische international Hans Vanwijn (2.07 forward) zonder club, zijn profiel past precies op dat van Buljevic en met een Belgische coach in Zwolle, wie weet.
Al wordt er naar verluidt in Den Bosch ook nagedacht over Vanwijn en aangezien Akot maar geblesseerd lijkt te blijven…
2. Zonnetje
Den Helder Suns komt de laatste weken vaker voor in deze rubriek en niet zonder reden nu opnieuw. Want voor het seizoen pleitte ik voor meer verrassingen en spanning in de voorspelbare Nederlandse kant van de BNXT-league.
Suns en Heroes maakten er zaterdag een lekkere wedstrijd van, ouderwets haast. Dat Suns lekker in haar vel zit bleek bij de start, 23-8. Het gehavende Heroes zonder Moore, Dorsey-Walker, Van der Mars en ook Akot (wel op het formulier maar geen speeltijd) moest in de achtervolging en toonde karakter.
37 seconden voor het einde was het in Den Helder nog gelijk, 72-72. Price, die bezig is aan een wisselvallig seizoen, met een rake driepunter (14p met 4/10 driepunters), na een gigantische verdedigende misser waardoor de Amerikaanse schutter vogeltje vrij stond, bezorgde Heroes in feite de winst na een sterk laatste kwart, 16-28.
In de strijd met ZZ Leiden om de eerste plek kwam Den Bosch met de schrik vrij. Suns moet de lijn doortrekken en er rekening mee houden dat ze tegen gelijkwaardige teams in de tweede helft van de competitie geen underdog meer zijn, en dat is toch anders spelen.
1. Tough guy
Ik vond de uithaal van Lucas Kruithof naar Kjeld Zuidema alleen al haaiwaardig. ‘Niet in mijn zee, of not in my house’, moet hij gedacht hebben. Ik denk niet dat de jonge Kruithof van plan was het hoofd van Zuidema eraf te slaan, wel wilde hij ten koste van alles voorkomen dat Zuidema een makkelijke lay-up kreeg.
Nou ga ik niet prediken dat dit soort acties vaker moeten voorkomen, maar over het algemeen zijn de Nederlandse spelers in de BNXT-league keurige jongens, ideale schoonzonen. Ze doen amper een vlieg kwaad, Kruithof lijkt de uitzondering. Het was al even geleden dat ik een Nederlander zo’n soort actie heb zien maken. Arvin Slagter kon de botte bijl wel hanteren.
De actie pakte voor Kruithof en Leiden goed uit. Zuidema, die eerste score van het vierde kwart had, 66-60, miste beide vrije worpen en het balbezit na de onsportieve fout leverde ook geen score op. Soort van game over.
Nou wil ik zeker niet voorbij gaan aan zijn spel. Want Kruithof scoorde in het derde kwart, nadat Donar was komen opzetten, al zijn 10 punten, met twee belangrijke driepunters uit de hoek.
Hij kwam in het veld met nog iets meer dan drie minuten te spelen en een gelijke stand, 53-53. Welhaast eigenhandig zette Kruithof, onder toeziend oog van de bondscoach, de stand aan het eind van het kwart neer, 66-58.
Dat maakt Lucas Kruithof mijn haai van de week.
Foto: Marja Van Tilburg-de Lange
