Tickets Eredivisiebasketbal stevig in prijs gestegen

Een gemiddeld kaartje om topbasketbal in Nederland te zien is in zeven jaar tijd bijna 30% duurder geworden.

Dit weekend een BNXT-(top)duel in Nederland bezoeken met je zoon of dochter kan je zomaar 35 euro kosten. Dat is het geval als je met z’n tweeën gaat in Leiden. En dat in die stokoude Vijf Meihal, waar je vrij eenvoudig op een bankje zit.

Opvallend is dat alleen bij Yoast de jeugd (tot 16) gratis naar binnen mag. In België is dat op veel meer plekken.

Dit weekend spelen alle Nederlandse teams thuis tegen Belgische tegenstanders. Net als midweeks en juist die duels brachten mij tot de vraag: wat kost een kaartje eigenlijk?

Daarna herinnerde ik me dat ik dit ooit al eerder had gedaan, dat bleek in 2016.

Gemiddelde prijs ticket Volwassene Kind
2016 10.55 5.44
2023 13.15 7.55

Dat maakt een stijging van 29,4% in zeven jaar als een volwassene met een kind gaat: 20,70 tegenover 16,- euro. En dan heb je nog niets gegeten of gedronken.

Ik heb nu voor deze peiling een heel simpel uitgangspunt genomen: gewoon een keer gaan kijken.

Ik ga niet uit van seizoenkaarten, geen kortingen. Gewoon wat kost een kaartje voor het eerst volgende duel. Wel ga ik uit van de goedkoopste optie: online kopen en geen VIP-plaatsen of zoiets dergelijks.

Gezegd moet worden dat alle Nederlandse clubs hun site wat betreft de verkoop van tickets aardig op orde hebben. In Nederland zijn de tarieven en de link naar de tickets goed te vinden.

Een overzicht van de tien Nederlandse BNXT-ploegen.

  Team Volwassene Kind Samen Opmerkingen
1 ZZ Leiden 22.50 12.50 35.00  
2 Heroes Den Bosch 17.50 10.00 27.50  
3 Donar Groningen 15.00 8.00 23.00  
4 Feyenoord Rotterdam 13.50 9.50 23.00  
5 Landstede Zwolle 13.50 7.50 21.00  
6 Aris Leeuwarden 12.50 7.50 20.00  
7 BC Apollo 10.00 10.00 20.00 geen onderscheid
8 Basketball Academie Limburg 11.50 6.50 18.00 tot 11 jaar
9 Den Helder Suns 6.00 4.00 10.00  
10 Yoast United 9.50 0.00 9.50 gratis tot 16 

Natuurlijk komt dan gelijk de vraag op: hoe zit dat in België? Nou zo, met de opmerking dat de prijzen lastiger of soms zelfs niet te vinden waren. Ook is er in België meer verscheidenheid in het type tickets. Denk dan aan courtside- en VIP-tickets. Ook hier ga ik uit van een volwassene met kind.

Meestal ben je in België als volwassene meer geld kwijt voor een basketbalwedstrijd. Ga je samen met een jong kind dan vallen de kosten mee, ga je met een tiener ouder dan 12 dan wordt het ook prijzig.

  Team Volwassene Kind Samen Opmerkingen
1 Okapi Aalst 20.00 10.00 30.00  
2 Limburg United 17.50 12.00 29.50 tot 12 gratis
3 Antwerp Giants 18.00 10.00 28.00 tot 13 gratis
4 Belfius Mons-Hainaut 14.00 14.00 28.00 geen overzicht
5 BC Oostende 18.00 8.00 26.00 tot 12 jaar
6 Leuven Bears 15.00 10.00 25.00 tot 12 gratis
7 Kangoeroes Mechelen 10.00 7.00 17.00 tot 12 gratis
8 Spirou Charleroi 10.00 5.00 15.00  
9 Brussels Basketball 12.50 0.00 12.50 tot 18 jaar
10 Liege Basket 10.00 5.00 10.00 courtside/tribune*

Luik lijkt twee tarieven te hanteren: courtside of niet, 10 of 5 euro voor zowel volwassenen als kinderen.

 

Deze haai is een vuurtje gestart

Erg jammer dat het David N’Guessan met Kansas State niet gelukt is om de final four te halen. Na Bryan Albert (Gonzaga 2017 verloren tegen North Carolina 71-65) geen nieuwe Nederlander in de finale van het NCAA toernooi. Serge Zwikker haalde met de North Carolina Tar Heels drie keer de halve finale (tussen 1993 en 1997).

Verder was het opmerkelijk om in het NRC te lezen dat Nederlandse tieners massaal willen gaan basketballen. Directeur van de Nederlandse Basketbal Bond Maarten Hoffer:

“Onder twaalf- en dertienjarigen zien wij ten opzichte van vorig jaar bijvoorbeeld een groei van zo’n 25 procent. En anders dan bij andere verenigingen is het aantal dertien- tot achttienjarigen dat basketbalt in absolute cijfers bij ons ook hoger dan het aantal vijf- tot twaalfjarigen.”

Benieuwd of alle clubs dit kunnen faciliteren qua trainers en hallen. Maar op zich goed nieuws want eigenlijk is het gewoon een rekensom. Hoe meer jongeren gaan basketballen, hoe groter de kans dat er -grote- talenten beschikbaar komen.

Dit weekend was in de BNXT weer voor de Belgen, 8-2. Dat maakt Belgie vs Nederland in BNXT dit seizoen: 24-6. Het is leuk voor de spanning dat vijf teams nu de eerste plek op de ranglijst delen met 21 punten.

Mijn top 5 van deze week:

5. Altijd leuk zo’n fluit

Ahum. 51 persoonlijke fouten werden er gefloten in het duel tussen Limburg United en ZZ Leiden. Dat moet een slagveld geweest zijn, niet normaal. Al was dat op de beelden niet te zien. Belachelijk aantal natuurlijk. De thuisploeg had er 28, de Leidenaren 23.

Ik heb voor het gemak het gemiddeld aantal fouten van de 20 BNXT-teams even berekend: 19,5. Dus in één wedstrijd is het gemiddeld 39 fouten.

Dus was er vrijdagavond in Hasselt sprake van 31% meer fouten dan gemiddeld. Van de zotte.

4. NBA droom

Quinten Post heeft zich beschikbaar gesteld voor de NBA-draft.

We zullen zien of het 22 juni daadwerkelijk tot de NBA leidt voor de 2.13m lange Amsterdammer. Met zijn lengte oogt Post als een traditionele center, maar afgelopen seizoen schoot hij vanaf de driepuntslijn 42,9% raak (daarvoor 29,3%). Hij zou met een hoog driepuntspercentage in de NBA kunnen functioneren als een stretch-5 wat past in het huidige spel dat daar gespeeld wordt. De komende tijd gaat hij vast try-outs hebben bij diverse teams om hen te overtuigen dat hij echt kan schieten. Interessant ook omdat het lijstje gedrafte Nederlanders louter bestaat uit centers of power forwards.

Draft Pick Picked by Player
1973 17 Milwaukee Bucks Swen Nater
1987 161 Los Angeles Lakers Ron Vanderschaaf
1988 2 Indiana Pacers Rik Smits
1993 26 Orlando Magic Geert Hammink
1997 29 Houston Rockets Serge Zwikker
1999 41 Denver Nuggets Francisco Elson
2002 34 Milwaukee Bucks Dan Gadzuric
2003 52 Toronto Raptors Remon van de Hare
2009 47 Minnesota Timberwolves Henk Norel

3. Geen windeieren

Begin februari kwam Laura Cornelius ineens in het nieuws. Ze verkaste van Girona in Spanje naar het Turkse Mersin. Dat was geen fraaie transfer en het riekte naar dwang.

Maar goed, vorige week plaatste Cornelius zich met Mersin voor de Final Four van de Euroleague. In de beslissende wedstrijd tegen Bourges (91-63) was ze als starter in 29 minuten goed voor 9 punten, 4 rebounds en 5 assists.

Op 14 april is Praag de tegenstander in de halve finale, waar Emese Hof onder contract staat, maar revalideert van een zware knieblessure. De tegenstander in de finale komt uit het duel tussen het Italiaanse Schio en Fenerbahce.

Omdat Girona niet uit de groepsfase kwam, heeft de overstap Laura Cornelius geen windeieren gelegd.

2. Abonnement op spanning

Als Zorg en Zekerheid Leiden speelt is dat op dit moment een garantie voor een spannende wedstrijd.

De laatste vier duels van ZZ Leiden:

  • 4 maart in Mechelen: 80-79 verloren
  • 12 maart in Zwolle: 70-72 bekerwinst
  • 18 maart tegen Oostende: 85-80 winst
  • 24 maart in Hasselt: 70-73 winst

Close games winnen geeft vertrouwen en dat niet alleen; ik denk dat ZZ Leiden op dit moment het beste basketbal speelt van Nederland. Al is de hoofdprijs natuurlijk pas in mei te winnen.

Omdat Heroes (even?) de weg kwijt lijkt te zijn met drie opeenvolgende nederlagen, is het verschil op de ranglijst tussen Den Bosch en Leiden, dat was ontstaan in het Nederlandse gedeelte van de competitie, helemaal weggepoetst. Omdat Heroes twee keer won van ZZ Leiden is alleen dat voordeel nog overeind.

Met nog zeven duels te gaan is de stand op de ranglijst gelijk, maar het momentum is duidelijk voor Leiden. De volgorde van de Nederlandse teams op de gezamenlijke BNXT-ranglijst is straks ook de volgorde voor de zes play-offplaatsen.

Er volgen nu twee speelrondes op Nederlandse bodem. Met thuisduels van Heroes tegen Charleroi en Antwerpen kan een crisis voorkomen worden. Overigens zit Donar zit op het vinkentouw.

Het frappante is dat de huidige situatie bijna één op één vergelijkbaar is met een jaar geleden. Dit schreef ik op 28 maart 2022:

Terug naar de tekentafel, maar dat hoeft niet erg te zijn. De tik van de verloren bekerfinale kwam mentaal schijnbaar hard aan in Den Bosch. Drie dagen later was de ploeg in en tegen het ‘kleine’ Leuven niet vooruit te branden (84-65).

Zaterdag was de ploeg op bezoek bij Mechelen drie kwarten aardig bezig (57-54) voordat de Belgen in het laatste kwart toe konden slaan (84-66). In het laatste kwart werden door Heroes 12 schoten gemist, twee keer twee vrije worpen gemist en werd 5 keer balverlies geleden. Dan houdt het natuurlijk snel op.

Tegen Oostende vrijdag in eigen huis zal Den Bosch moeten laten zien tot wat het mentaal in staat is. Anders gaat het woord crisis vanzelf vallen.

Iedereen weet dat Heroes dit seizoen meer heeft ingezet op kwantiteit dan kwaliteit, maar belangrijker is op dit moment dat bij een aantal buitenlandse spelers de urgentie weg lijkt te zijn, alsof ze zich min of meer onoverwinnelijk zijn gaan voelen (na 18 overwinningen op rij).

Een jaar geleden waren er dus ook problemen bij de ploeg die later kampioen werd (Carlson en Stilma waren toen nog fit). Maxhuni was een dribbelkoning, Price kampte met rugklachten en Mounce was deze fase onzichtbaar. Maar eind mei werd alles anders en ook nu volgt in mei pas de afrekening.

1. Ommekeer

Op 4 maart vertrok Zakis bij Donar. Vervolgens wonnen de Groningers twee keer van Belgische tegenstanders. Twee keer nipt (Limburg 68-66, Charleroi 68-71). Dat zegt, net als bij Leiden dat nu drie keer op rij close games heeft gewonnen, iets over de mentale gesteldheid. Interessant om te zien hoe het Donar dadelijk vergaat tegen de Belgische top 3.

In Charleroi was Willem Brandwijk de grote man met 17 punten (evenaring persoonlijk record), 9 rebounds en 2 assists.

Zijn gemiddelde dit seizoen is 9 punten, 6 rebounds en 1 assist.

In de laatste zes duels sinds februari is de 27-jarige Brandwijk een stuk belangrijker geworden met achtereenvolgens: 15, 13, 13, 10, 17 en 17 punten ofwel gemiddeld 14 punten. Daarvoor had hij alleen in oktober een keer een uitschieter met 10 punten. Over zijn carrière ligt het gemiddelde op 8 punten.

De wederopstanding van Donar lijkt hand in hand te gaan met het sterke spel van Willem Brandwijk. Nou is Donar zonder Zakis ook sneller gaan spelen en die verandering doet vooralsnog zowel de speler als Donar goed.

Het maakt dat Willem Brandwijk mijn haai van de week is.

Foto: Facebook Willem Brandwijk

Deze haai nam het voortouw in een stunt van de bovenste plank

ZZ Leiden stuntte, Donar deed het goed tegen Limburg United,  Yoast won overtuigend van Brussel. Heroes verloor, maar eindelijk was het net als in Groningen en Leiden een echte wedstrijd. Dat is toch de bedoeling.

Evenwel is na het tweede speelweekend de stand tussen België en Nederland: 16-4. Dat geeft toch te denken Mijn top vijf van deze week:

5. Herkulesaufgabe

Ik vind het nog steeds een mooi woord: Herkulesaufgabe. Een Duitse basketbalkenner gebruikte dit woord voor de taak die Geert Hammink te wachten stond bij zijn aanstelling in juni bij Fraport Skyliners. Afgelopen vrijdag bleek die Herculesopdracht teveel gevraagd want Hammink werd ontslagen in Duitsland.

Louter naar de resultaten gekeken is het niet raar want met 5 overwinningen en 18 nederlagen ging het niet goed en dreigde degradatie.

Maar ik denk dat Hammink zijn handen nog weleens door zijn weelderige haardos haalt over zijn keuze.

Fraport was ooit zes keer kampioen van Duitsland maar na jaren van wanbeleid degradeerde de ploeg afgelopen seizoen. Voor maar liefst 700.000 euro kon de ploeg uit Frankfurt een Bundesliga-licentie terugkopen. Dat gebeurde, maar eigenlijk was er geen geld meer over. Want er moest ook nog bezuinigd worden.

Na het ontslag van Hammink won Fraport dit weekend van Chemnitz (89-82).

Mijn mening is dat coaches moeten worden afgerekend aan de eindstreep en niet ergens gedurende het seizoen. Maar goed duidelijk is dat niet alleen spelers goed moeten nadenken over waar zij hun carrière voortzetten, ook coaches. Zeker Nederlandse coaches moeten zich verdiepen in de achtergronden van organisaties en zeker in het buitenland. Al kun je het natuurlijk nooit helemaal doorgronden als nieuweling, denk bijvoorbeeld aan Johan Roijakkers in Varese een jaar geleden.

4. Oranje

Met Aart Dekker had ik het er al tijdje over. Zou Nederland mee gaan doen aan het pre Olympisch kwalificatietoernooi? Het verlossende antwoord kwam een paar dagen geleden: ja, zei technisch directeur Brian Benjamin.

Maar zo simpel als het klinkt was het niet. Hoewel dat pre Olympisch kwalificatietoernooi al lang op de agenda stond, was bij de NBB niet iedereen even overtuigd. Van Aart begreep ik dat interim-bondscoach Varagic niet op de hoogte was (gebracht) van dit toernooi.

Eind goed, al goed. Nou gaat Oranje zich niet kwalificeren voor Parijs 2024, maar zoals Benjamin stelt: het is wel een goede leerschool voor de jonge spelers in de aanloop naar de noodzakelijk EK-kwalificatie. Overigens zou Nederland in theorie zo’n pre-kwalificatietoernooi mogen organiseren.

Het leidt gelijk tot de volgende vraag: wie wordt de bondscoach de komende twee jaar tot aan de EK-kwalificatie? Gezien de voorbereiding in de zomer zal Benjamin toch snel spijkers met koppen moeten slaan.

Over Oranje gesproken. Yannick Franke had voor de Griekse nummer vier PAOK dit weekend 35 punten, 8 rebounds en 3 assists in de overwinning op hekkensluiter Karditsas.

Zondag gaat PAOK op bezoek bij koploper Olympiacos.

3. Praatje

Soms heb je coaches die er om vragen en soms zijn er coaches die het hadden kunnen zien aankomen dat ze weggestuurd zouden worden. Ik weet zeker dat Braal het vrijdag tegen Mechelen in het derde kwart niet forceerde en niet aan zag komen.

Ik had goed zicht op de situatie en de verbazing droop bijna letterlijk van Braals gezicht. Het leek erop dat twee volwassen mannen met elkaar spraken zonder emotie. Gewoon zo’n typisch praatje tussen coach en scheidsrechter. En toen was er ineens de tweede technische fout van de avond voor de coach.

Onderweg naar Leiden heb ik met Braal gebeld en van hem begreep ik dat hij vroeg waarom de Belgische center Aririguzoh zoveel mocht met zijn lichaam. De betreffende ref zou hem hebben beantwoord met de opmerking dat Braal niet moest proberen de boel te manipuleren. Daarna gaf hij de T en kon de coach inrukken.

Natuurlijk heb ik om een reactie gevraagd van de scheidsrechter via scheidsrechterbaas Antio Sinterniklaas. Want nu hoor ik maar één kant van het verhaal. Het bleef bij deze reactie: “Deze jongen is nog erg jong en vol in zijn ontwikkeling. Ik heb hierover een prima gesprek met hem gehad en daar houden we het bij.”

Work in progress dus.

Mede ook daarom vroeg ik me al eerder af waarom die scheidsrechters geen Europese wedstrijden bezoeken? Evenwel als het argument beïnvloeding wordt doorgetrokken moet bijna al het contact tussen coaches en scheidsrechters verboden worden want elke coach probeert dat op zijn manier.

Overigens is het niet hierdoor dat Heroes in de slotfase de overwinning liet glippen. Het was vooral Webster die eerst de hele aanval de bal bij zich hield en een geforceerd schot aan het eind van de klok moest nemen toen het nog gelijk was (71-71). Na een score van de Belgen (71-73) herhaalde Webster zijn kunstje door onnodig een driepunter te schieten in plaats van een fatsoenlijke aanval te lopen of naar de ring te gaan. Het lijkt mij een kwestie van tijd voordat Boy van Vliet weer op het parket staat als wedstrijden de beslissende fase ingaan.

2. Sweet

Onder de radar van het grote publiek heeft David N’Guessan uit De Lier zich met Kansas State geplaatst voor de Sweet 16 van het NCAA toernooi. Zondag werd Kentucky verslagen, 75-69.

Let in het filmpje even op nummer 3!

Donderdag staat N’Guessan (2.08m) in het machtige Madison Square Garden tegenover Michigan State.

De 22-jarige N’Guessan (de jongere broer van Lucas die bij REAL Valladolid speelt en even bij Yoast) is dit seizoen gemiddeld goed voor bijna 20 minuten speeltijd met 6 punten en 4 rebounds. De laatste wedstrijd had hij 24 minuten en 4 punten voordat hij met vijf fouten naar de kant moest. Daarvoor werd Montana verslagen (77-65) en had N’Guessan in 18 minuten 10 punten.

Ik kwam dit post-game interview tegen na de winst op Kentucky en dat gaat er toch wat anders aan toe dan in Nederland.

1. Reuzendoder

Ik heb best genoten zaterdag van ZZ Leiden. De manier waarop na een achterstand van 12 punten een antwoord werd gevonden op het ‘grote’ Oostende was erg knap, 80-75. Naast goed basketbal was het ‘boerenslimheid’ van Leiden dat het verschil maakte, aangevuurd ook door het publiek.

Nou staat buiten kijf dat Oostende een goede ploeg is. Zeker als het loopt, maar net als vorig seizoen mis ik toch een plan B bij die ploeg. Leiden had dat in ieder geval wel. Dat was in dit geval wat opportunistischer, sneller gaan spelen.

Net als in de bekerfinale was de ontknoping weer superspannend, altijd leuk als je live commentaar doet (bijna tien minuten aan één stuk op radio 1)

Heel Leiden groeide in de wedstrijd. Rutherford was welhaast onherkenbaar goed. Bouwknecht speelde wederom goed en, niet onbelangrijk, 18 seconden voor tijd (deja vu) schoot hij beide worpen raak. Na afloop sprak ik voor NOS Langs de Lijn met hem.

Bij de stand 60-66 hing Leiden aan een zijden draadje toen Luuk van Bree de handschoen oppakte. Eerst een hele mooie driepunter in de hoek uit de draai. Daarna een mooie score onder de ring met bonus. Hierna kantelde het momentum en de rest is geschiedenis.

Vorig seizoen won Leiden drie van de vier ontmoetingen tegen Oostende en nu de vierde op rij. Bijna geen toeval meer, maar gezien de verhoudingen blijf ik het een stunt vinden.

Terug naar Luuk van Bree want hij speelde een dijk van een wedstrijd. In 26 minuten 17 punten (6/8 met 2/2 driepunters). Met in de buzzer van de rust de driepunter waardoor het gelijk werd (33-33) en Leiden een flinke boost kreeg.

Mede door zijn fysiek hield Van Bree zich ook verdedigend goed staande tegen de sterke en ervaren Belgen. Hij werkt altijd hard, verricht veel ‘vuile’ arbeid en deze Luuk van Bree die met het jaar slimmer wordt, is goud waard voor zijn ploeg. En hierbij mijn haai van de week.

Bonus haai: fans Leiden

Voor de wedstrijd van Zorg en Zekerheid tegen Oostende kwam de voorzitter van de Leidse supportersvereniging naar mij toe. Namens de supporters bood hij verontschuldigingen aan voor het bierincident na de bekerfinale. Klasse actie terwijl hij er niet voor verantwoordelijk was.

Na afloop van de wedstrijd toen ik klaar was met werken gaf een waarschijnlijke biergooier ook nog een soort sorry. Het was in Zwolle echt niet voor mij bedoeld, het gebeurde in het feestgedruis. Ik heb hem nog eens gezegd dat biergooien niet hoort. De vredespijp was een blikje bier. Mooi, zand erover.

Überhaupt had ik in Leiden weer wat interessante gesprekken. Zo kwam bijvoorbeeld de vraag op waarom het in Nederland niet lukt om een nieuwe Darius Thompson te vinden. De oud-speler van Leiden die bij Baskonia in de ACB tot de uitblinkers behoort en ook in de Euroleague regelmatig tussen de highlights staat.

Ook kwam de vraag op waarom het basketbal in Nederland zo weinig aandacht krijgt. Bottom line is dat de sport hier piepklein is en dat dat niet lijkt te veranderen. Ik vind dat de clubs en met hen de BNXT er ook veel te weinig aan doen en dat werd beaamt door de ‘kenners’. Binnenkort in Rebound ook een column van mijn hand hierover.

De bekerfinale bijvoorbeeld was pas vanaf midden derde kwart op tv te zien. In de landelijke kranten werd er geen letter over geschreven. Dit zijn geen incidenten. De afgelopen jaren is de aandacht tot een minimum geslonken. Zoek nog maar eens iets terug van de laatste play-offs, zowel landelijk als voor de BNXT-titel.

Best vaak wordt aan mij gevraagd of ik niet ergens in kan duiken. Nu bijvoorbeeld de situatie bij Landstede waar het rommelt. Maar er is veel meer uit basketbal te halen los van de wedstrijden. Nu Geert Hammink bijvoorbeeld of David N’Guessan.

Voor mij is het bij de NOS op de radio wel een betaalde functie, maar voor deze blog is het aan mijzelf. Dat maakt niet uit, het is mijn keus.

Misschien, heel misschien is er wel de ambitie bij de clubs, BNXT en bond, maar schijnbaar zit er in het basketbal geen geld om de sport in Nederland professioneel te coveren.

Alleen blijven er veel verhalen liggen, verhalen die de basketbalsport in Nederland groter zouden maken. Een aantal betrokkenen weet hoe ik erover denk en kent mijn gedachten en professionele situatie. Het is zoals het is. En voor nu haal ik veel plezier uit avonden zoals in Leiden.

Een haai die het eerst niet en toen weer wel spannend maakte

Eén wedstrijd deze week maar er is voldoende gebeurd voor mijn top vijf:

5. Dubbel raar

Waarom maak je in de aanloop van een bekerfinale bekend dat je definitief afscheid gaat nemen van je hoofdcoach? De logica ontgaat mij. Raar.

Wat mij vooral opviel aan de verklaring van Landstede is wat er niet in staat. Uit het feit dat er eigenlijk niets staat over zijn verdiensten, behalve de feitelijke prijzen, en geen reactie van de coach zelf concludeer ik dat Herman van den Belt na 26 jaar simpelweg opzij is gezet. Zo behoor je niet met de man om te gaan die zoveel of eigenlijk alles betekend heeft voor het Zwolse basketbal. Raar.

4. Money talks

Het officiële bericht dat Dimeo van der Horst 3×3 gaat spelen in China heb ik niet gezien. Maar het artikel met bondscoach Aron Roye is helder. Van der Horst speelt komend seizoen niet in Amsterdam omdat hij in China veel geld kan verdienen.

Ik geef een professioneel basketballer met een relatief korte carrière waarin hij geld kan verdienen gelijk als hij kiest voor het geld. Je bent tenslotte prof. Maar China. Tsja. Niet echt een vrij land, lijkt het. Om over mensenrechten maar niet te spreken. Moet een basketballer daar dan rekening mee houden? Niet per sé, maar de gevolgen kunnen groter zijn.

Nou is Van der Horst niet de enige import die voor een Chinees team gaat spelen, maar uiteindelijk kan China op het landenniveau een concurrent worden voor Nederland als het gaat om een plek op de Olympische Spelen. Het gaat namelijk om punten en die bepalen dan weer de ranglijst. Ik ga er niet helemaal op in, maar een belangenconflict ligt op de loer.

De FIBA heeft enigszins ingegrepen om al deze ‘transfers’ aan banden te leggen en dat vind ik belachelijk. De internationale bond is toch geen eigenaar van een speler. De FIBA heeft namelijk bepaald dat bij een overstap, zoals bij Dimeo van der Horst, zijn opgebouwde waarde in punten gehalveerd wordt. Hoezo vrij verkeer van mensen? Als iemand besluit om over te stappen, moet hij of zij dat zelf weten. Dat kan de FIBA dan wel niet leuk vinden, maar een mens mag toch zelf kiezen wat hij wil?

3. Terug in de tijd

Voor aanvang van de bekerfinale was ik op zoek naar de link voor de livestats. Dus maar even naar de woordvoerder van de bond gegaan die lekker dichtbij zat voor een klus. Bleek dat die link er niet was. De bond had geen livestats aangemaakt of aangevraagd.

Het woord dat bij me opkwam begon met de letter: a en eindigde op: mateurisme.

Even later hoorde ik twee verklaringen. Een dat de bond een conflict zou hebben met Geniussports, de leverancier van de livestats. Ook hoorde ik dat het vergeten was.

Nog voor de wedstrijd hoorde ik ook dat de printer zonder inkt zat. De printer die de stats, die wel werden bijgehouden, zou printen. Nou werd dat probleem gedurende de finale wel verholpen, maar toch.

En dan begrijp ik ook nog dat fotografen bij de bekerfinale werden gehinderd in hun werk. Nou gelukkig komt het basketbal om in de aandacht.

2. Support

Als één blok stonden de 400 fans die uit Leiden meegereisd waren achter hun club. Het bracht veel sfeer in de Zwolse hal en het zal de spelers van ZZ net iets extra’s gegeven hebben. Een enkele Landstede-fan probeerde ook wel wat, maar zoals al jaren in Zwolle is het thuispubliek geen factor om rekening mee te houden. Alhoewel het bij de vrije worpen aan het eind behoorlijk tumultueus was.

Toch zaten er ook onverlaten tussen de Leidse fans. Direct na afloopt werden er in ieder geval twee volle bekers bier op het veld gegooid. Die kwamen terecht precies tussen mij en de NOS-cameraman in. Onze spullen zaten flink onder het bier.

Ik ga er vanuit dat er gemikt werd omdat twee bekers bier niet toevallig precies bij ons terecht komen in de hoek van het veld. Mafkezen! Blijf dan lekker thuis met je voetbalgedrag, waar het trouwens ook niet thuishoort. Gooi anders eens een beker bier naar je vader of partner.

1. Vaste klant

De bekerfinale was vooral spannend, zeker de slotfase. Niet normaal hoe lang de laatste seconden duurden, de laatste 30 tellen bijna 12 minuten. Voor NOS Langs de Lijn op radio 1 heb ik weleens vaker spannende slotfases gehad, maar dit is qua lengte wel een record. Ook voor mij om min of meer aan één stuk 12 minuten te becommentariëren.

Hoewel spannend was het niveau van de finale niet echt om over naar huis te schrijven, dat doe ik dus ook maar niet. Zorg en Zekerheid was de verdiende winnaar omdat het verdedigend iets scherper was en aanvallend een breder repertoire in huis heeft. Landstede is toch wel erg afhankelijk van de driepunter, maar hun opportunisme en mentaliteit leverden in ieder geval een spannende slotfase op nadat Leiden drie minuten voor tijd nog 10 punten (57-67) voorstond.

Goed voor de sport die te horen en te zien was in de live sportprogramma’s op nationale zenders, waarbij de televisie-uitzending pas halverwege de tweede helft begon. Maar goed het belangrijkste deel was te zien, ook in de samenvatting.

De voorsprong van Leiden in het vierde kwart kwam door de Leidse defense en omdat het de Maarten Bouwknecht-show werd. Acht van zijn 19 punten scoorde hij in het vierde kwart.

Maar bij de stand 69-72 op 19 seconden van het einde verzuimde Bouwknecht het duel te beslissen doordat hij beide vrije worpen miste.

Evenwel had hij direct daarna de slimste actie van de wedstrijd. Bouwknecht maakte een fout op Terins (3/11 driepunters) voordat hij een driepunter kon nemen. De Zweed scoorde één vrije worp en miste de tweede bewust. Daarna duurde het nog lang maar veranderde er niets meer aan de uitslag.

Bouwknecht was topscorer van de wedstrijd met 19 punten in bijna 28 minuten. Met 4/5 tweepunters, 3/6 driepunters en 2/4 vrije worpen. Met nog 4 rebounds, 2 assists en ook 4 keer balverlies. Zijn plus/minus was plus 11.

Overigens is Roeland Schaftenaar, die zijn eerste prijs pakte in zijn carrière, goud waard voor Leiden. Ondanks slechts 4 punten was zijn plus/minus plus 12. Na de bekerfinale sprak ik hem nog voor Langs de Lijn. En omdat het niet terug te luisteren is, hierbij:

Een vaste klant en ook deze week is de 28-jarige Maarten Bouwknecht mijn haai van de week.

Deze Oranje-haai was volgens zijn legendarische coach in een andere wereld

Mijn meest opvallende zaken van de afgelopen week:

5. Die Belgen toch

De feiten van de eerste speelronde spreken voor zich. Tien duels, negen keer winst voor een Belgisch team. Alleen Feyenoord won een uitwedstrijd.

Ongeveer een jaar geleden bij de allereerste grensoverschrijdende speelronde was het 8-0.

Afgelopen weekend hadden enkele duels anders kunnen uitpakken voor de Nederlandse teams, zeker ook voor ZZ Leiden dat welhaast een deja vu had in Mechelen (80-79). Wel opmerkelijk trouwens dat de strijd tegen de Belgen weer begon met alleen duels in België.

Overigens werd vorig jaar duidelijk dat er in België anders gefloten werd dan in Nederland. Veel Nederlandse coaches legden daar de vinger op.

In de eerste speelronde met tien duels hadden Nederlandse teams in zeven wedstrijden meer persoonlijke fouten dan de thuisspelende ploeg. Gemiddeld was het qua persoonlijke fouten: 18-22. Ik ga het eens in de gaten houden.

Overigens waren de marges bij de eindstanden ook niet echt lekker voor de Nederlandse ploegen. Den Bosch -7, Groningen -8 en zeker Leiden -1, nou dat kan. De gemiddelde marge van de Nederlandse ploegen was min 16, met uitschieters naar 43 en 35 verschil. Nou dat moet niet kunnen.

Inclusief het 2e seizoen BNXT is dit de tussenstand tussen België en Nederland: 97-32

4. Einde

De ongeslagen reeks van Heroes liep spaak in Belgisch Limburg. Shit happens. Hoewel de ploeg binnen de Nederlandse landsgrenzen tot aan de nationale play-offs natuurlijk wel zonder verliespartij zal blijven.

Den Bosch schoot 4/16 driepunters, Limburg United 13/31.

De Bossche powerforwards Thomas en Kohs waren samen goed voor 6 punten (samen 3/6).

3. Vreemd moment

Donar wisselde dit weekend van center. Zakis out, Olisemeka (ex-ZZ Leiden) in. Opmerkelijk moment nadat in het reguliere seizoen 19 van de 28 duels zijn gespeeld. Teamchemistry is ook een ding, lijkt me. Interessant om te zien hoe dat zich verder ontwikkelt in Groningen. Het speltempo gaat vast omhoog.

De Let, die aardig bedreven was in armworstelen, was dit seizoen goed voor gemiddeld 18 minuten met 9 punten en 4 rebounds.

2. Zo Sow

Puike prestatie van Feyenoord op bezoek in Brussel, na verlenging 97-105. De enige Nederlandse ploeg die in de eerste speelronde van het grensoverschrijdende deel van de BNXT-league een wedstrijd won.

Duidelijk verschil in de verlenging, 13-21. Onder andere door tien benutte vrije worpen op tien pogingen.

Diggs en Reynolds speelden beide 41 minuten en waren beide goed voor 24 punten.

Mooi is dat Isai Sow 40 minuten speelde en 17 punten maakte. Gemiddeld speelt de 21-jarige Nederlandse guard 23 minuten met 5 punten. Duidelijk is dat Sow dit seizoen progressie boekt.

1. Allememachies

De recente duels van Oranje hebben aangetoond wie wel en wie niet in Oranje thuishoren. De collegespelers konden niet meedoen, maar twee blijven hun visitekaartje afgeven.

Rienk Mast had een lekkere partij deze week.

Maar Jesse Edwards stond helemaal in de spotlights. 27 punten en 20 rebounds vallen op. De eerste speler bij Syracuse in 14 jaar die dit voor elkaar krijgt.

Edwards (2.11m) won van Wake Forest (72-63) op senior night, een soort afscheidsavond voor spelers die na dit seizoen van school gaan hoewel Edwards nog een jaartje zou kunnen blijven. Op de tribunes zat ook veel familie van Edwards, onder andere zijn vader en moeder.

De Daily Orange, een krant in de stad die ligt in het Noorden van de staat New York, had logischerwijs ruim aandacht voor de prestatie van de Nederlander.

Wat fragmenten:

“Jesse was a monster tonight inside,” Boeheim, who said he couldn’t remember a more dominant senior day performance, said postgame. “You can’t play better than that. He was in a different world today. He was great.” The coach has still been disappointed with Edwards’ inconsistency at times, particularly against top teams, and still noted that he doesn’t think the center has “scratched the surface” of what he can be. “I really don’t,” Boeheim said again Saturday. 

Edwards’ dad, David, said he never expected any of his sons would be basketball players. Edwards grew up playing tennis and track, but basketball eventually stuck. And Edwards, through four years, has stuck with Syracuse. There were thoughts of transferring early on and last year’s season-ending wrist injury. His brother Kai kept telling Edwards his time would come, that one day he could be SU’s go-to guy.

Because of course, on his night, everything came back to Edwards. He was nearly at a loss for words postgame when asked what his performance meant to him. “I only have two words,” he said, “great feeling.”

March Madness gaat nu beginnen voor de 22-jarige Edwards en daarin kan hij door goed te presteren met Syracuse zichzelf nog meer in de picture zetten. Vier jaar geleden kwam hij eigenlijk als een ietwat slungelige speler op college aan. Zeker dit seizoen maakt hij een stormachtige ontwikkeling door. Gedurende het seizoen pakte hij al 14 keer meer dan 10 rebounds, gemiddeld is hij goed voor 15 punten en 10 rebounds.

Aanvallend kan hij nu uit de voeten in de pick and roll en ook na double-teams. Wel bleek dit seizoen dat hij problemen kan hebben tegen grotere tegenstanders. Maar vertrouwen kan veel met een speler doen. Hopelijk wordt het een mooie March Madness voor Jesse Edwards en met cijfers als afgelopen weekend komt hij vanzelf in de notitieboekjes van de NBA-scouts. Een route zoals Francisco Elson met een 2e ronde draft, Europa en dan NBA is ook een een pad natuurlijk.

Duidelijk mijn haai van de week.

Deze Oranjeklant was niet te stoppen
Jesse Edwards vorig jaar met Oranje tegen IJsland (Foto: FIBA)

Kunnen Nederlandse ploegen een vuist maken tegen Belgen in BNXT-league?

ZZ Leiden versloeg Oostende

Voor de tweede keer in de geschiedenis gaat vrijdag het grensoverschrijdende deel van de BNXT-league beginnen. Het debuutjaar was op punten duidelijk voor de Belgische teams.

  • De stand inclusief play-offs is voor de Belgen: 88-31
  • Gold League: 35-15
  • Silver League: 40-10
  • Play-offs: 13-6

Evenwel won ZZ Leiden de grensoverschrijdende BNXT-titel, onder andere door in de halve finale af te rekenen met gedoodverfd kampioen Oostende.

De tijd zal leren of de krachtsverschillen tussen Nederlandse en Belgische teams minder groot zijn geworden. Al is dat niet mijn verwachting.

Heroes steekt er in Nederland met kop en schouders bovenuit en zou gezien de status van de landskampioen een vuist moeten kunnen maken tegen de Belgen. Vorig seizoen won de ploeg vier keer thuis en won het in België geen enkel duel. De ploeg van Erik Braal is dit seizoen in Nederland alle 18 duels ongeslagen gebleven en aast op meer.

Er moet wel iets heel raars gebeuren willen de Bosschenaren in de tien duels in de Gold League hun thuisvoordeel verspelen voor de nationale play-offs. Dan moet ZZ Leiden drie duels meer winnen.

Voor Heroes lonkt, als het zover komt, thuisvoordeel in de grensoverschrijdende play-offs. Dat is dit seizoen een best-of-three en geen uit- en thuiswedstrijd zoals vorig seizoen. Heroes heeft op dit moment twee punten en dus twee overwinningen meer dan Oostende.

Voor de Nederlandse play-offs is vooral de strijd om plek 3, 4 en 5 van de Nederlandse teams interessant met het oog op de kwartfinale van de play-offs. Op dit moment zou een kwartfinale gespeeld worden tussen Aris en Donar. Aris dat deze week verraste met het aantrekken van Jason Dourisseau. Ik ben erg benieuwd wat hij naast zijn, niet onbelangrijke, ervaring kan brengen.

De Silver League staat Yoast in pole-position voor plek zes en moet Feyenoord achtervolgen voor de laatste plek in de nationale play-offs.

Voor de grensoverschrijdende play-offs verwijs ik naar de site van de BNXT-league, want die is even ingewikkeld als vorig jaar.

Vergelijken is moeilijk, vooral omdat de verschillen tussen de teams in Nederland groot waren en in België een stuk kleiner. Maar een efficiencyvergelijking op basis van 100x balbezit kan en vertelt wel wat over de verhoudingen.

Eerst het saldo van de aanvallende en verdedigende efficiency. Toevallig of niet bestaat de top 10 uit de teams in de Gold League. De tweede helft zijn logischerwijs de tien teams in de Silver League.

  Team Eff.Saldo
1 Heroes Den Bosch 33.2
2 ZZ Leiden 17.6
3 Oostende 15.2
4 Antwerp Giants 9.8
5 Donar Groningen 8.8
6 Landstede Zwolle 8.5
7 Spirou Charleroi 6.5
8 Aris Leeuwarden 5.4
9 Kangoeroes Basket Willebroek 4.9
10 Limburg United 4.2
11 Yoast United 2
12 Leuven Bears 1.1
13 Feyenoord Rotterdam 0.1
14 Okapi Aalstar -2.8
15 Mons-Hainaut -5.4
16 Liege Basket -13.5
17 Brussels Basketball -19.7
18 Basketball Academie Limburg -20.1
19 Den Helder Suns -21.1
20 BC Apollo Amsterdam -32.2

Dan apart de verdedigende efficiency omdat ik dat belangrijk en veelzeggend vind.

  Team Verd.Eff.
1 Heroes Den Bosch 90.8
2 ZZ Leiden 94.7
3 Donar Groningen 98.3
4 Oostende 103.4
5 Antwerp Giants 104.7
6 Landstede Zwolle 105.2
7 Kangoeroes Basket Willebroek 105.7
8 Spirou Charleroi 105.9
9 Aris Leeuwarden 105.9
10 Feyenoord Rotterdam 106.3
11 Yoast United 107.4
12 Okapi Aalstar 109.1
13 Leuven Bears 110.6
14 Limburg United 112.3
15 Den Helder Suns 113.4
16 Basketball Academie Limburg 113.9
17 BC Apollo Amsterdam 118.4
18 Liege Basket 118.9
19 Mons-Hainaut 119.1
20  Brussels Basketball 121.2

Om het compleet te maken nog de aanvallende efficiency.

  Team Aanv.Eff
1 Heroes Den Bosch 123.9
2 Oostende 118.7
3 Limburg United 116.5
4 Antwerp Giants 114.4
5 Mons-Hainaut 113.7
6 Landstede Zwolle 113.6
7 Spirou Charleroi 112.4
8 ZZ Leiden 112.3
9  Leuven Bears 111.7
10 Aris Leeuwarden 111.3
11 Kangoeroes Basket Willebroek 110.6
12 Yoast United 109.4
13 Donar Groningen 107.2
14 Feyenoord Rotterdam 106.4
15 Okapi Aalstar 106.3
16 Liege Basket 105.4
17 Brussels Basketball 101.5
18 Basketball Academie Limburg 93.9
19 Den Helder Suns 92.3
20 BC Apollo Amsterdam 86.2

Exact een jaar nadat de Oranje basketballers in Rusland zaten tijdens de inval in Oekraïne

Mo Kherrazi

Het is vandaag precies een jaar geleden dat Rusland buurland Oekraïne binnenviel. De basketballers van Oranje waren op dat moment in Rusland voor een WK-kwalificatiewedstrijd. Enkele weken na deze bizarre trip sprak ik voor Rebound met Mo Kherrazi over de reis. Omdat het een duel was met vertrekkende gevolgen en omdat mijn lezers natuurlijk allemaal een abonnement willen of hebben op Rebound, publiceer ik het verhaal nog een keer.

Basketballen in oorlogstijd: “Ik denk niet dat ik in Rusland een statement had kunnen maken.”

De WK-kwalificatiewedstrijd tussen Rusland en Nederland gaat feitelijk de geschiedenisboeken in als een nederlaag (80-69). De wedstrijd werd gespeeld op 24 februari 2022, precies de dag dat de Rusland de oorlog verklaarde aan Oekraïne en het land binnenviel. Met die oorlog werd de wereld welhaast letterlijk op zijn kop gezet. Dat gebeurde die dag ook voor 12-koppige selectie van Oranje en hun begeleiders.

Op de wedstrijddag zat de Oranjeselectie aan het ontbijt met de kersverse wetenschap dat Rusland een oorlog was begonnen. Natuurlijk bepaalde die stap van de Russische president Putin de sfeer, hoewel de Russen rond Oranje van geen probleem leken te weten. Het leidde tot spanning bij de Nederlanders. Want hoewel de wedstrijd in Perm werd gespeeld, ver weg van het oorlogsgebied, sloeg de twijfel toe bij Oranje. Die was er al voordat de reis begon en werd nu gevoed door vragen uit Nederland.

 “Ik probeerde nog mijn eigen routine aan te houden”, blikt routinier Mo Kherrazi terug, “maar mijn vriendin Lotte was ook ongerust, liet ze weten. Na het ontbijt heb ik mijn telefoon weggelegd, maar het ding bleef rood. Mijn familie vroeg: Gaan we je nog terugzien?”

Moeten we spelen? Die vraag stond centraal aan de ontbijttafel bij Oranje. Kherrazi bleef er vrij nuchter onder terwijl het op social media helemaal losging, met soms de meest bizarre verwensingen en bedreigingen. “Je denkt aan wat er kan gebeuren, aan wat er gaat gebeuren en ook stel je de vraag aan jezelf: wat wil ik?”

In Perm waar het vier uur vroeger is dan in Nederland volgde na het ontbijt de reis naar de hal voor een korte ochtendtraining. “Je kijkt rond”, weet Kherrazi nog, “en je ziet dat teammanager Rene van Vlaanderen aan het bellen en regelen is.”

Praten

Weken voor vertrek naar Perm was Van Vlaanderen al met allerlei scenario’s bezig geweest. Lang was vooral corona het thema. Naarmate de reis naar Rusland dichterbij kwam, werd een mogelijke oorlog, waar vooral de Amerikaanse president Biden voor waarschuwde, een steeds reëler scenario.

Die bewuste donderdag werd het realiteit. Vooraf hadden Buitenlandse Zaken, NOC*NSF en de FIBA ondanks de dreiging van een oorlog groen licht gegeven om af te reizen, waardoor Oranje voor een min of meer voldongen feit stond toen ze op maandag moesten vertrekken.

“De situatie veranderde snel”, blikt Van Vlaanderen terug. “Voor ons was het die donderdag ook niet meer helder. Ik heb contact gezocht met de FIBA, mede door het tijdsverschil lukte dat niet. Daarom heb ik die ochtend een meeting georganiseerd in het hotel met alle aanwezige bestuurders.”

“Na de training namen de twijfels toe”, zag Kherazzi. Daarom kwamen de spelers onder leiding van Worthy de Jong, Roeland Schaftenaar, Charlon Kloof en Kherrazi (de routiniers) bij elkaar om te praten. “Worthy heeft dat gesprek goed geleid, hij was een echte aanvoerder. Iedereen kon zijn verhaal kwijt, kon zeggen wat hij voelde en wat er in zijn gedachten omging.”

Duidelijk was dat er verdeeldheid was bij Oranje. De helft wilde niet spelen, de andere helft wel. Toen werd besloten om niet gelijk een beslissing te nemen. Die werd doorgeschoven tot na de lunch.

Surrealistisch

Ondertussen was teammanager Van Vlaanderen ook in gesprek. In een zaaltje van het hotel zat hij om tafel met de technische afgevaardigde van de FIBA (voorheen commissaris), een Georgiër. De vicepresident van de Russische basketbalbond was erbij net als een hoge ambtenaar van het Russische ministerie van Sport. 

“Dat was een surrealistisch gesprek”, blikt Van Vlaanderen terug, “het was heel lastig om ons standpunt over te brengen.” Inmiddels weten we dat de meeste Russen niet op de hoogte waren over wat er daadwerkelijk in Oekraïne aan de hand was die dag. Die onwetendheid had zijn weerslag op dat gesprek. “Ze bezwoeren dat we veilig konden spelen, maar ik heb hen duidelijk gemaakt dat wij zouden bepalen of wij gaan spelen.”

Voor de basketballers werd het een moeilijk besluit, ook voor Kherrazi. “Wij als topsporters zullen altijd kiezen voor de sport. Maar het is moeilijk want je denkt ook aan je veiligheid. Matt Haarms kende de geschiedenis, hij schetste voor ons het grote plaatje. Natuurlijk was er de vraag: als we niet spelen kunnen we dan gelijk terugvliegen? Er was verdeeldheid, uiteindelijk zijn we als groep samengekomen.”

Minister van Sport

Het Oranje-overleg dat ruim drie uur duurde leverde op dat Oranje ging spelen. Er was geen andere vlucht terug naar Nederland dan de al geplande op vrijdag. En niemand kon garanderen dat de selectie ‘normaal’ Rusland uit zou komen bij een besluit om niet te spelen. Perm ligt landinwaarts vier uur vliegen van Moskou en acht uur van Amsterdam.

Van Vlaanderen kreeg wel een brief in handen ondertekend door OlegMatytsin, de Russische minister van Sport, met het aanbod om in een privévliegtuig samen met de Russische selectie naar Nederland te vliegen voor de wedstrijd in Almere op zondag. Dat aanbod nam Van Vlaanderen niet aan omdat Oranje dan een dag langer in Rusland zou moeten blijven.

Bottom line was dat niemand Van Vlaanderen iets wilde toezeggen over de geplande terugreis van Oranje. “Ik merkte aan alles dat het beter was om te spelen.” Van het FIBA-hoofdkantoor werd taal nog teken vernomen.

Speeldag

In het hotel in Perm ontbrak het niet aan luxe. Het was een prestigieus hotel. Het ontvangst van Oranje in Rusland was ook hartelijk geweest en er was zelfs een speciale bus gemaakt met de opdruk World Cup 2023  Netherlands. Zonder dat de Nederlandse spelers het wisten had de wedstrijd nog een ander belang. Rusland had zich namelijk kandidaat gesteld voor het EK in 2025, net als Oekraïne trouwens. In Perm, een mogelijke speelstad voor dat EK, deden alle aanwezigen extra hun best om een goede indruk te maken op de FIBA.

Dat bleek ook wel toen de Oranjeselectie bij de hal kwam voor de wedstrijd. Kherrazi was er dit seizoen ook geweest met Heroes Den Bosch, hij herkende de hal bijna niet. Zo anders was alles aangekleed.

Voor de wedstrijd sprak de Italiaanse bondscoach Maurizio Buscaglia de selectie toe met een oranjeshirt in zijn handen. Volgens Kherrazi was het inspirerend: “Hij kende onze geschiedenis. Hij probeerde de woede uit ons te halen. Met het tenue in zijn handen wilde hij dat we een sportief statement zouden maken. Ik zag een team dat wilde vechten.”

Door de oorlog en alle gesprekken verliep de voorbereiding van Oranje op de wedstrijd verre van normaal. Het was daarom ook vrij verrassend dat Oranje in de uitverkochte hal in Perm halverwege een voorsprong had (35-36).

Terug in de kleedkamer zag Kherrazi om zich heen dat er wat veranderde in de spelersgroep. “We kwamen terug op aarde, ik zag het gebeuren. En zij kwamen de kleedkamer uit als kanonnen.”

Na de rust sloeg Rusland met een 27-15 tussensprint een gat dat Oranje niet meer kon goedmaken. Het werd uiteindelijk 80-69.

Terugreis

Om 4 uur in de nacht werd het hotel in Perm verlaten om op tijd op het vliegveld te zijn voor de terugvlucht naar Nederland. Alle spelers hadden intussen hun buik vol van de reacties op social media. “Gijzel ze maar, ze hoeven niet meer terug te komen”, was één van de vele belachelijke reacties.

In de bus was de spanning om te snijden. “Ik probeerde een dolletje”, zegt Kherrazi, “en riep: hoe gaat het met jullie dan?” Het leverde vooral nerveuze reacties op. In het vliegtuig naar Moskou sloeg de nervositeit ook bij Kherrazi toe. “Het was doodstil in het vliegtuig. Je denkt toch dat als Oekraïne een statement wil maken een vliegtuig een kwetsbaar doelwit is. Het was sde ergste vlucht die ik ooit heb gehad.”

De situatie op het vliegveld in Moskou waar Kherrazi al meerdere keren was geweest omschrijft hij als raar. In de kranten die klaarlagen stond niets over de inval in Oekraïne.  “Bij de gate stonden alleen maar Nederlanders die het land ontvluchten.”

Eenmaal terug in Nederland was Kherrazi vooral opgelucht. “Ik wil nooit de reden zijn van iets. Het lag niet aan ons. Wij zijn atleten, wij spelen. Ik denk niet dat ik in Rusland een statement had kunnen maken.”

In de ogen van Rene van Vlaanderen was spelen nog steeds de minst foute beslissing. “Je wil niet, maar moet wel. In Perm was geen ruimte voor nationale trots.”

Nooit zal iemand weten wat er zou zijn gebeurd als Oranje niet had gespeeld. Maar het geval Brittney Griner biedt wel een inkijkje. Bij de Amerikaanse topspeelster, die buiten het WNBA-seizoen speelt voor het Russische Jekaterinenburg, werden op het vliegveld drugs gevonden. Vervolgens werd ze wekenlang vastgehouden.

Pas vijf dagen na de wedstrijd van Oranje in Perm twitterde FIBA Europe voor het eerst over de situatie in Rusland. FIBA World, dat het WK organiseert, heeft ruim een maand later nog geen reactie gegeven. Op de site van de World Cup staan alleen maar hoogtepunten en geen woord over de situatie in Rusland en Oekraïne.

Over het verdere verloop van de kwalificatiegroep met Italië, IJsland, Rusland en Nederland heeft de FIBA nog geen besluit genomen. Uit deze groep gaan de beste drie ploegen naar de volgende kwalificatieronde. Dan komen daar, zoals de situatie er nu voorstaat, Spanje, Georgië en notabene Oekraïne bij.

Een waarschijnlijk scenario, maar je weet het nooit met de FIBA, voor de groep van Oranje is dat Rusland op plek 4 wordt gezet en hun resultaten vervallen in dat geval. Nederland gaat dan door naar de tweede kwalificatieronde en neemt de resultaten tegen IJsland en Italië (tegenstanders begin juli) mee.

Deze haai vreet alles op

Een best opvallende week en de laatste speelronde van het reguliere seizoen. Dit viel mij het meeste op:

5. Apollo weet weer wat winnen is

Job Kayhan had maar liefst 28 punten (gemiddeld 6), 9 rebounds en 4 assists en efficiency van 30. Gewoon een 22 jarige Nederlander (2.02) die kunstmatige intelligentie studeert. Hij nam Apollo bij de hand en na 17 nederlagen op rij wonnen de Amsterdammers tegen Suns voor het eerst dit seizoen, 84-81.

Het siert de ploeg dat ze niet opgaven. De winnende driepunter van Kumelis aan het einde van de wedstrijd is een stukje loon naar werken.

4. Nog een opvallende forward

De winst van BAL bij Feyenoord was verrassend, 66-69. Of toch niet. Feyenoord lukt het dit seizoen maar niet om de verdediging dicht te krijgen als het moet. Dat is niet des Van Helfterens. Het was nog 66-62 met minder dan drie minuten te spelen.

Revelinio Tholel, een 23-jarige forward van 2.01m, maakte de winnende driepunter en was goed voor 16 punten in totaal, het dubbele van zijn gemiddelde.

Door de nederlaag is het zicht van Feyenoord op plek zes en het laatste play-offticktet behoorlijk vertroebeld. Voor BAL is die positie met pas vier overwinningen totaal uit zicht.

3. Week van de harde waarheid

Het moest voor Donar de kroon op de ommekeer worden. Thuis tegen Heroes en op bezoek bij Aris. Het werden twee nederlagen. Natuurlijk is het spel de afgelopen weken verbeterd, maar wat opviel in de twee duels van afgelopen week: als er echt druk op het team komt, valt het teamverband weg en willen teveel spelers individueel het probleem oplossen.  

Nou is Heroes de ongenaakbare koploper in Nederland, een team waar niemand van wint. Hoewel Aris veel minder geld te besteden heeft dan de buurman uit Groningen is het ook een echt team en dat maakt het verschil.

En het scheelt dat Keevan Veinot 33 punten maakte en nog 5 rebounds pakte met een efficiency van 33.

De belangrijkste score in mijn ogen kwam op naam van Tim Hoeve. Een minuut voor tijd kwam hij vrij te staan buiten de driepuntslijn. Hij zocht overduidelijk een ploeggenoot voor een pass. Merkte toen dat er geen verdediger te bekennen was en schoot daarom een driepunter, 84-75. Game over.

2. Humor

Ineens stond hij op het wedstrijdformulier: Jeroen van Vugt. Hij verving bij Yoast de geblesseerde Mike Schilder. Nou is de assistent-coach van Yoast pas 31 en was hij een groot talent toen hij in 2008 debuteerde. Hij begon in Den Bosch bij Eiffel Towers, speelde ook nog in Nijmegen en in Weert. Maar voor het laatst in 2017.

Je verwacht hem dus niet terug in een Eredivisiewedstrijd. Van Vugt speelde bijna 10 minuten, scoorde drie punten en pakte 2 rebounds. Met een plus/minus van plus 8. Met hem op het veld was Yoast dus 8 punten beter dan ZZ Leiden. En de eindstand was 72-80. Dat is humor.

Nou is Roeland Schaftenaar al snel erg belangrijk geworden voor Leiden, hij is in feite het verdedigende anker. Zijn afwezigheid door hamstringklachten werd gevoeld, maar de rest mag zich toch wel even achter de oren krabben.

Venskus had een double-double met 20p, 10r.

Levi ook een double-double met 11p, 15r.

Yoast staat door de winst in Leiden en de nederlaag van Feyenoord in pole-position voor de zesde plek en daarmee het laatste play-offticket.

1. Stabiliteit

Het is rustig in Den Bosch en dat is te merken op het veld. De rollen zijn ook duidelijk. Bob van Oosterhout is de eigenaar en staat voor zijn club. Erik Braal is de baas op het veld. Roel van de Graaf doet de technische zaken en Stefan Wessels heeft de leiding over de dagelijkse gang van zaken. Dat was zo al een tijdje en zal ook nog wel even zo blijven.

Al heeft Braal een aflopend contract, maar het zou mij verbazen als de twee niet met elkaar doorgaan. Misschien wel in een rol van clubcoach en bondscoach, wie weet. In Oostende kan het tenslotte ook (al jaren).

De rust in club heeft een impuls gekregen door het kampioenschap van vorig jaar. Daar hikte men in Den Bosch toch wel tegenaan.

Afgelopen zomer werd een brede en uitgebalanceerde selectie neergezet. Hoewel er in de reeks van 18 best wedstrijden waren die verloren hadden kunnen worden en misschien wel moeten (Yoast uit) gebeurde dat niet. Ook met een reeks van vier duels in acht dagen, of met de uitwedstrijd in Tallin erbij vijf in elf, had Heroes opvallend weinig problemen.

De ploeg is voor Nederlandse begrippen zo diep dat er voor tegenstanders in Nederland, met meestal een sterke basisvijf en twee fatsoenlijke spelers van de bank, geen eer te behalen is. Donderdag tegen Feyenoord had Heroes maar liefst acht spelers in de dubbele cijfers.

In mijn ogen kan Heroes het kampioenschap dit seizoen alleen verspelen. Voor die tijd volgen voor Den Bosch, en alle andere teams, tien duels tegen de Belgen.

Het wordt interessant of de brede selectie van Heroes het beter gaat doen dan vorig seizoen. Toen werd er geen enkele uitwedstrijd gewonnen tegen de Belgen en thuis vier van de vijf.

In het grote plaatje zijn er voor Heroes twee doelen: de stabiliteit behouden en financieel zulke stappen maken dat de ploeg Europees serieus kan aanhaken door meer kwaliteit te halen.

Beide doelen zullen Erik Braal aanspreken, schat ik zo in. Braal die trouwens vorig seizoen Thomas van der Mars deed opleven en nu hetzelfde doet bij Keime Helfrich en ook potentie zag en ziet in Lagio Grantsaan.

Vooral de ambitie om Champions League te gaan spelen heerst in Den Bosch. Daarvoor moet de ploeg wel eerst de titel verlengen.

Een historische reeks, 52 jaar geleden voor het laatst, van 18-0 met ook vier overwinningen in acht dagen is weinig bemoedigend voor de concurrentie in Nederland. Echt haaiengedrag, team Heroes is daarom mijn haai van de week.

Foto: Robert Verboon

En een bonushaaivermelding voor Aris-coach Vincent van Sliedrecht. Hij doet het niet alleen met zijn ploeg goed, ook hier heeft hij het bij zijn opmerking op Facebook bij het juiste eind.

Heroes doet wat voor het laatst 52 jaar geleden lukte

Met een makkelijke overwinning op de nummer drie van de ranglijst Landstede Hammers (91-78) sluit Heroes Den Bosch het seizoen in Nederland ongeslagen af. De exacte waarde van een seizoen met 18 overwinningen op rij wordt pas bepaald aan de eindstreep. In het basketbal zijn er nou eenmaal play-offs om het kampioenschap en dat is het enige wat telt.

Alle duels in Nederland winnen biedt geen garantie op de titel. Evenwel zie ik in Nederland vooralsnog geen team dat Heroes het vuur aan de schenen kan leggen in een serie. Maar goed, de play-offfinale is pas eind mei en wonderen zijn de wereld niet uit.

Omdat de competitie nu bestaat uit een Nederlands gedeelte (18 duels) en een gedeelte dat gezamenlijk met de Belgen is (10 duels), is een vergelijking niet helemaal eerlijk. Pak ik het uitgangspunt: wedstrijden in Nederland dan schaart dit Heroes zich in een select gezelschap. Ik was nog niet geboren toen er voor het laatst een Eredivisieploeg in Nederland alle competitiewedstrijden won (met dank aan Jacob Bergsma).

  • 1957-1958: DED Amsterdam 18-0
  • 1961-1962: Landlust Amsterdam 22-0
  • 1962-1963: Landlust Amsterdam 22-0 (toen dus: 44-0)
  • 1963-1964: The Wolves Amsterdam 22-0
  • 1970-1971: Flamingo’s Haarlem 22-0

Kortom vermaarde coaches als Ton Boot en dominante teams als Donar in 2018, Amsterdam aan het begin van deze eeuw, Den Helder in de jaren ’90 of Den Bosch in de jaren ’80 van de vorige eeuw lukte het allemaal niet.

Toen en nu

Gezien de reeks zou de vraag op kunnen komen of dit het beste Den Bosch ooit is? Ik vind van niet en in mijn ogen zegt het meer/veel over de status van en krachtsverschillen in de competitie op dit moment. Ik had het er deze week ook over met Rinus de Jong (88), die nog heel veel wedstrijden in de Maaspoort bezoekt. De ‘godfather’ van het Nederlandse basketbal speelde nog toen teams een seizoen lang (zie bovenstaande tabel) ongeslagen bleven en was voorzitter in Den Bosch toen de successen begonnen. Hij maakt een simpele vergelijking om de krachten van toen en nu te duiden.

“Wij speelden in Europa tegen de top, nu spelen ze een paar niveaus lager.” Met ook nog eens minder succes. De topteams in Den Bosch staken toen anders in elkaar. “Wij hadden maar twee Amerikanen en een aantal Amerikanen met een Nederlands paspoort.”

Vergelijken is daarom moeilijk zoniet onmogelijk omdat tijden veranderen. Rinus denkt dat het huidige Den Bosch de teams van vroeger zo verslaan omdat de spelers veel getrainder zijn en beter ontwikkeld als atleet. Tegelijk denken zowel Rinus als ik dat de teams van vroeger in Den Bosch, maar ook in Den Helder meer talent hadden.

Reeks

Het eigen record van een reeks overwinningen staat voor Den Bosch op 21, wat dateert uit het seizoen 1981-82. Een seizoen overigens waarin Donar kampioen werd.

Door de winst op Landstede staat de reeks van Heroes nu op 18. Is het clubrecord haalbaar? In theorie altijd. Al volgt nu een reeks tegen vijf Belgische teams met drie en misschien wel vier ploegen waar Den Bosch het op papier moeilijk tegen gaat hebben. Maar gelukkig is sport niet helemaal voorspelbaar.

De eerste twee duels (nummer 19 en 20) zijn voor Heroes redelijkerwijs te winnen. De 21e wordt een ‘uitdaging’ want die is in Oostende, de ongenaakbare nummer 1 van België. Al wist ZZ Leiden daar vorig seizoen in de halve finale van de BNXT-league wel raad mee.

Uiteindelijk resteert nog één vraag namelijk of Heroes in Nederland ook ongeslagen door de play-offs kan komen? Dat antwoord komt vanzelf in mei.