Afscheid met een lach en een traan, van deze unieke haai

Mijn vijf, what’s in a number, meest opvallende basketbalpunten van de afgelopen week.

5. Voetbalman

Afgelopen dinsdag was er ineens de mededeling: Michael van Praag is voorgedragen als voorzitter van de basketbalbond. Hij is de enige kandidaat, werd eraan toegevoegd, maar hij moet nog wel gekozen worden stond er ook. Een collega op de redactie vroeg aan mij: “Wat moet de basketbalbond met een voetbalman?”

“Op zich is Van Praag een ervaren sportbestuurder, die de weg wel weet en dat is handig voor deze bond”, zei ik. “Maar het lijkt me dat zijn voorliefde ligt bij een voetbalclub die in brand staat.” Ik had de woorden nog uitgesproken of Van Praag bleek te zijn gevraagd als voorzitter van de Raad van Commissarissen bij Ajax. Een rol waarvan inmiddels duidelijk is dat hij die gaat vervullen.

Nou zullen de NBB en Van Praag vast zeggen dat deze functies te combineren zijn, maar gezien de staat van de club in Amsterdam gaat dat heel veel energie vergen van de 76-jarige Amsterdammer. En die problemen zijn ook niet 1,2,3 opgelost. Dus voorlopig zal basketbal laag op zijn prioriteitenlijst staan en rijst de vraag of het wel verstandig is om Michael van Praag te kiezen als voorzitter van de NBB?

4. Viva España

Ik was afgelopen zomer best verrast dat er ineens drie Nederlanders samen in één team in de op één na sterkste competitie ter wereld spelen, want dat is de Spaanse ACB na de NBA. Yannick Franke, Matt Haarms en Keye van der Vuurst-De Vries spelen voor het gepromoveerde Palencia (niet te verwarren met Valencia, zit 600 kilometer naar het westen tussen).

Hun eerste thuiswedstrijd was vrijdag thuis tegen Barcelona, een van de sterkste teams van Europa. Dat is niet alleen andere koek, het levert bovenal fantastische ervaring op. Palencia verloor overigens, 83-84.

Franke had 19p in 25 minuten.

Haarms had 13 punten (71%) in 38 minuten.

Van de Vuurst-De Vries had 6p, 3a in 14 minuten. Palencia is na drie speelrondes nog zonder overwinningen

Overigens speelt Yannick Kraag voor Badalona, de huidige nummer 7 van de ACB.

3. Dromen

Het was opmerkelijk met hoeveel gemak Heroes won van Göttingen in de eerste kwalificatieronde voor de Champions League. De Bundesliga is tenslotte geen misselijke competitie.

Brindisi was in de tweede ronde een maatje te groot, ook omdat bleek dat de ploeg uit Den Bosch voor dit niveau kwaliteit te kort kwam en, misschien nog wel crucialer, nog niet ingespeeld bleek.

Dat is best verklaarbaar na de gehavende voorbereiding. Zo was er gerommel met de pointguard. Luke blijkt niet fit en van hem wordt afscheid genomen, kan niet anders. Zijn opvolger Moore kwam pas net op tijd voor de inschrijving voor de Champions League. Power forward Emmanuel Akot is nog herstellende van een heel klein breukje in zijn voet. En Stumbris kampt met rugklachten. Allen cruciaal voor eventueel kwalificatie succes.

Nou heb ik de halve finale tussen Cholet, met Emmanuel Nzwekwesi, en Varese ook gezien. Heel erg onder de indruk was ik niet. Een compleet en optimaal geprepareerd Den Bosch had een serieuze kans gehad.

Het is een wijze les voor Heroes en elk ander Nederlands team dat in de toekomst die kwalificatie in gaat. Het kan alleen lukken als alles klopt. In mijn ogen zou er ten opzichte van het voorgaande seizoen eigenlijk amper iets moeten veranderen in de selectie. Als je de kern samenhoudt en twee buitenlanders kunt upgraden heeft de kwalificatie echt kansen.  

Overigens won Nzekwesi (12p in 17 min) met Cholet de finale van Brindisi, 80-69.

2. Geschiedenis geschreven

Zo vaak winnen teams uit Nederland geen eindtoernooien. Dat de vrouwen onder 23 wereldkampioen zijn geworden is bijzonder. Nadat de vrouwen op het hoogste niveau eerder al Europees kampioen werden lijkt de toekomst daar wel goed te zitten.

De mannen U23 eindigden als 12e.

1. Vaarwel

Voor het laatst werd er zaterdag op BNXT-niveau gespeeld in de Leidse Vijf Meihal. Collega Jan van der Nat schreef er een mooi stuk over, in feite een necrologie.

De eerste paal gaat op woensdag 14 februari 1968 de grond in. De officiële opening is op 24 september 1968. De naam Vijf Meihal is het resultaat van een prijsvraag. Besiktas doopt de Vijf Meihal in 2011 om tot ‘The Barn’, vertaald in het Nederlands ‘De Schuur’, hetgeen tot op de dag van vandaag een veel gehoorde bijnaam is.

Zorg en Zekerheid Leiden zorgt in het seizoen 2022/2023 voor een mooi sterfbed van de Vijf Meihal door er nationaal kampioen te worden in een unieke wedstrijd tegen Donar, waarin in de laatste 2 minuten en 41 seconden een achterstand van 16 punten wordt omgezet in een overwinning.

Zelf heb ik eigenlijk alleen maar mooie herinneringen aan die hal. Het publiek natuurlijk, die de hal liet ‘spoken’ in een heleboel mooie wedstrijden. De zevende wedstrijd in de finale van de play-offs van 2011 met triple-overtime was legendarisch. De wedstrijd tussen Nederland en Montenegro waar Oranje zich voor het eerst in 25 jaar plaatste voor een EK was bijna mytisch.

Of de nieuwe hal in Leiden zo’n historische betekenis gaat krijgen moet de toekomst uitwijzen. In ieder geval vind ik het doodzonde dat die hal ‘te klein’ is voor interlands, want dat is in Leiden echt thuisvoordeel. Vandaag is de ‘schuur’ voor mij het eerste stuk onroerend goed dat haai van de week is.

 

Komt Heroes weer stapje dichter bij Champions League?

Natuurlijk is Brindisi favoriet tegen Heroes voor een plek in de finale van de kwalificatie van de Champions League. Op papier zijn de Italianen beter en hebben ze meer geld (dubbele) te besteden. Maar wat zegt papier?

Hetzelfde gold voor Göttingen, de nummer zes van de Bundesliga vorig jaar. Op papier ook beter, dat dachten ze zelf ook, maar Heroes won woensdagavond toch vrij comfortabel, 96-84.

En, niet onbelangrijk, Heroes dwong dat zelf af. Dat is opvallend na de voorbereiding die gekenmerkt werd door blessures, afwezigen en improviseren. Het debuut van Moore, hoewel zoekende, en de rentree van Stumbris deden Den Bosch veel goed. De ploeg verdedigde bij vlagen sterk en met 96 punten en 32 assists lijkt de aanval zo vroeg in het seizoen ineens aardig in orde.

“Ik was het meest verrast dat we zo stug en compact konden verdedigen”, zegt een tevreden coach Erik Braal vanuit Antalya, “en dat we de bal goed met elkaar delen is ook fijn.”

Het was niet altijd even constant wat de ploeg liet zien, maar dat probleem hebben veel ploegen zo vroeg in het seizoen en bij de teams in Antalya die zich voor het hoofdtoernooi proberen te kwalificeren is dat niet anders.

Coach Braal zag ook dat zijn ploeg wisselvallig was: “Het was een mengeling van mooi en minder goed basketbal, maar we hebben vertrouwen getankt en dat is belangrijk. Het is goed dat de wil en de focus er waren en dat de spelers zelfbewust op het veld stonden.”

Ondanks de knappe overwinning blijft Braal nuchter. “Er zijn voldoende punten om te verbeteren. Na de nederlaag bij Donar hebben we kritisch naar elkaar gekeken. Wat we in deze groep goed doen is de onderlinge coaching. Dat heb ik vorig jaar echt gemist, toen moest alles uit mij komen. Ik zie nu dat spelers zelfkritisch zijn en elkaar aanspreken op bepaalde zaken. Dan groeit een team.”

De teruggekeerde DeMario Mayfield (32 jr), die ook in de wedstrijd tegen Göttingen rustig bleef toen de Duitsers aandrongen, speelt in de groei van Heroes een belangrijke rol. ”Als hij bijvoorbeeld Price een aanwijzing geeft, pikt hij het ook gelijk op. Een speler met zulke leiderschapskwaliteiten, naast Van der Mars en ook Moore, maakt het een lekkere omgeving om in te werken. Nu moeten we steeds beter worden.”

Het kan snel gaan, maar of het snel genoeg gaat om een Italiaanse subtopper te verslaan is de vraag? In ieder geval is de eerder genoemde wisselvalligheid ook aanwezig bij Brindisi. Ze wonnen in de kwartfinale uiteindelijk met veel moeite van het Roemeense Oradea, 77-74 (via 71-71). De Roemenen zijn de afgelopen seizoenen een trouwe deelnemer geweest aan de FIBA Europe Cup met vaak deelname aan de tweede ronde. Geen ploeg die gemiddeld veel beter is dan een Nederlandse.

Brindisi had er toch volop problemen mee. Een ruime voorsprong van 15 punten verdween toen Oradea het tempo opschroefde. Brindisi, dat redelijk wat nieuwe spelers heeft en jong is, had moeite met dat snelle spel wat Heroes bij voorkeur ook speelt. De Italianen maakten verschil met de driepunters (12/24 vs 7/18).

Den Bosch won in 2014, toen de verhouding op het basketbalveld tussen Nederland en Italië niet anders waren dan nu, al eens van Brindisi in de groepsfase van toen nog de EuroChallege (voorloper Europe Cup). In de Maaspoort werd het, 71-69. De return een maand later in een uitverkochte hal was duidelijk voor de Italianen, 76-62. Nu is de wedstrijd vrijdagavond om half zes op neutraal terrein.

Dat Brindisi favoriet is om de finale te bereiken ziet ook coach Braal. Als Heroes doet wat het moet en kan doen, zou het wel een ‘close game’ kunnen worden waarin Den Bosch uiteindelijk kan verrassen. Die uitgangspositie moet Den Bosch zelf voor elkaar krijgen. “Als we zuinig zijn op de bal en weinig aanvallende rebounds weggeven dan liggen de kansen er zeker.”

De finale is zondag om half zes. De andere finalist komt uit het treffen tussen Varese en Cholet.

LEES OOK: Pakt Heroes Den Bosch het Champions League cadeautje uit?

Pakt Heroes Den Bosch het Champions League cadeautje uit?

Terwijl Nederland zich druk maakt over een half uurtje voetbal in een leeg stadion probeert Heroes Den Bosch zich in Turkije te kwalificeren voor de Champions League.

Is het reëel? Nee.

Kan het? Wie weet.

De wonderen zijn de (basketbal)wereld nog niet uit, daar weten we in Nederland alles van na de laatste 161 seconden van de laatste play-offwedstrijd om het kampioenschap waarin Donar een voorsprong van 16 punten verspeelde.

Stellen dat Heroes zich, met drie gewonnen kwalificatieduels op zak, gaat plaatsen voor het hoofdtoernooi van de Champions League is vergezocht. Eerst maar eens één wedstrijd winnen.

“Geen idee”, waren de woorden van Heroes-coach Erik Braal vanuit Antalya op de vraag waar zijn team staat. De voorbereiding van de Bossche club wordt gekenmerkt door blessures. Nog geen enkele keer speelde de ploeg in de volledige samenstelling.

Beter nieuws is er wel voor de eerste kwalificatiewedstrijd woensdagavond tegen het Duitse Göttingen. De Amerikaan Lee Moore is speelgerechtigd en de Letse power forward Roberts Stumbris kan ook weer spelen na rugklachten.

In de eerste competitiewedstrijd van dit seizoen ontbraken ook de Zuid-Soedanese power forward Emmanuel Akot en guard Austin Luke. Zij zullen ook in Turkije niet in actie komen.

Voor coach Erik Braal die bekend staat om zijn planmatige aanpak is het wennen. “Ik had mijn planning 1 juni klaar, die kon de prullenbak in. Hoe deze wedstrijd gaat worden is een groot vraagteken.”

Een jaar geleden liep de voorbereiding in Den Bosch, en later het reguliere seizoen, op rolletjes en dat leidde uiteindelijk tot niets. Het geïmproviseer kan samen met een portie geluk en wilskracht, zeker voor even, werken. “We hebben een volwassen team waar de situatie goed bespreekbaar is”, stelt Braal.

Woensdagavond om half negen speelt Heroes Den Bosch in Antalya de eerste ronde van de kwalificatie voor de FIBA Champions League. Tegenstander is het Duitse Göttingen.

Braal heeft een redelijk goed beeld van de Duitsers, waarvan de coach en zijn assistent afgelopen zaterdag in Groningen op de tribune zaten. “Het is een jong energiek team, onze ervaring kan goed van pas komen.”

Göttingen, waar Jito Kok in het seizoen 2019-2020 even heeft gespeeld, speelde helemaal nog geen officiële wedstrijd dit seizoen. De laatste oefenwedstrijd van de Duitsers, afgelopen woensdag thuis, was een ruime overwinning op de Belgische BNXT-ploeg Hubo Limburg 89-72. Op de clubsite van Göttingen wordt er trouwens zonder voorbehoud al vanuit gegaan dat de halve finale gespeeld gaat worden.

Heroes kan de kwalificatie spelen omdat kampioen ZZ Leiden zich terugtrok. Ze hadden er door de verhuizing naar de nieuwe hal het geld niet voor (over). Het ticket ging daardoor naar de nummer één van de reguliere competitie. De Champions League is wel het niveau dat de ploeg uit Den Bosch nastreeft, binnenkort veel meer hierover in het blad Rebound.

Nederlandse clubs bereikten nog nooit het hoofdtoernooi van de FIBA Champions League:

  • In 2016-2017 ging Donar in de eerste kwalificatieronde onderuit tegen Tartu (Est)
  • In 2017-2018 won Donar achtereenvolgens van Vytautas (Lit) en Bakken Bears (Den) om daarna na verlenging te sneuvelen tegen Estudiantes Madrid (Spa)
  • In 2018-2019 won Donar in de eerste ronde van Pristina (Kos) en ging het in de tweede ronde onderuit tegen Fribourg (Zwi)
  • 2019-2020 Benfica (Por) won van Donar
  • 2020-2021 Leiden won in de eerste ronde van Mons (Bel) en verloor daarna van Minsk (Wit-R)
  • 2021-2022 Heroes versloeg in eerste ronde Siauliai om vervolgens geveegd te worden door Malaga. De Spanjaarden die aan het eind van het seizoen de finale van deze Europa Cup verloren

Heroes moet in Turkije drie wedstrijden winnen om in groep C van het hoofdtoernooi te komen. Van de acht teams, is Den Bosch op papier de grootste outsider.

Het schema in Antalya ziet er als volgt uit, met de eerste speeldag woensdag, de tweede ronde op vrijdag en de finale op zondag:

  • Kwartfinale 1 (13:00 CET): Cholet Basket (FRA) vs Telenet Giants Antwerp (BEL)
  • Kwartfinale 2 (15:30 CET): FMP Soccerbet (SRB) vs Pallacanestro Varese (ITA)
  • Kwartfinale 3 (18:00 CET): Happy Casa Brindisi (ITA) vs CSM CSU Oradea (ROU)
  • Kwartfinale 4 (20:30 CET): Heroes Den Bosch (NED) vs BG Göttingen (GER)
  • Halve finale 1 (15:00 CET): Winner QF1 vs Winner QF2
  • Halve finale 2 (17:30 CET): Winner QF3 vs Winner QF4
  • Finale (17:30 CET): Winner SF1 vs Winner SF2

Haai van de week is een ‘oude’ bekende

De kop is eraf, mijn vijf meest opmerkelijke punten van de eerste week.

5. Spannend

De meest spannende wedstrijd van de openingsronde werd gespeeld in Bemmel waar Yoast verloor van BAL, 79-86. De Limburgers maakten het verschil in het 3e kwart, 16-28.

BAL strafte het balverlies van de thuisploeg flink af met 22p uit balverlies van Yoast (16x), andersom 7p (uit 12x).

De vijf starters van BAL hadden allemaal dubbele cijfers.

Het was voor Yoast-coach Jeroen van Vugt de eerste wedstrijd als zelfstandig hoofdcoach. Eerder in zijn carrière als assistent in Den Bosch en Bemmel viel hij wel al meerdere keren in als hoofdcoach.

4. Mooi

Ik houd wel van coaches die uitspraken durven doen. Aan grijze muizen heeft het basketbal in Nederland niet veel. Of het verstandig is dat LWD Basket-coach Vincent van Sliedrecht tegen de regionale omroep zegt dat zijn ploeg wel kampioen kan worden, is een andere vraag?

3. Zwolse Nederlanders

Het is toch wel pijnlijk voor LWD Basket als je van tevoren zegt dat je kampioen kan worden en dan genadeloos op je broek krijgt tegen een directe concurrent uit Zwolle, 60-93.

Mooi op te zien dat Coen Stolk en Tim Hoeve, notabene terug op het oude nest, de hoofdrollen vervullen bij Landstede.

  • Stolk met 16p en +/- van plus 22.
  • Hoeve met 8p, 6a en  +/- van plus 28.

Om nog een feit aan te halen. Points in de paint: LWD 18, Landstede 42.

2. 70%

Titelverdediger ZZ Leiden had geen kind aan Suns op bezoek in Den Helder, 65-100.

Het verschil was sowieso erg groot, het verschil in assists was schrikbarend: Suns 14, ZZ 30.

Leiden schoot over de hele wedstrijd een ongekend fieldgoalpercentage van 70% met 29/36 tweepunters. Over welk team dat het meest zegt, mag je zelf concluderen.

1. Statement

De gereïncarneerde Groningers maakten in hun eerste wedstrijd nota bene tegen rivaal Heroes een duidelijk statement, 74-63.

Natuurlijk kampte Den Bosch met afwezigen (onder wie twee waarschijnlijkestarters), maar daar had de thuisploeg evengoed last van.

Beide teams hadden weinig balverlies. Donar 11, Heroes 10,  opvallend in de eerste wedstrijd van het seizoen.

Bottom-line was dat Donar beter schoot: 27/66 tegen 22/65.

Thomas van der Mars had voor Heroes de eerste double-double van dit seizoen met 19p, 12r.

Donar blonk uit als team. Dat op de dag het boek werd gepresenteerd over 50-jaar Donar (door privéomstandigheid kon ik van de uitnodiging geen gebruik maken). Dit alles maakt Donar mijn eerste haai van de week.

Foto: Donar.nl

Vooruitblik op het nieuwe BNXT-seizoen

Het nieuwe seizoen staat op het punt van beginnen. De favoriet voor de Nederlandse titel is Heroes Den Bosch. Zorg en Zekerheid Leiden is de titelverdediger, maar draagt de financiële last van de verhuizing naar de nieuwe hal. Donar is de belangrijkste outsider. Ik haal vijf onderwerpen aan bij de start van het nieuwe seizoen.

1. Het verloop

Natuurlijk hoop ik op verrassende uitslagen en veel spannende wedstrijden met goed teambasketbal die pas in de slotfase beslist worden, maar ik verwacht dat de realiteit anders is. De voorspelbaarheid van de competitie in Nederland is simpelweg te groot en het aantal verrassingen veel te laag. Simpel gesteld: de ‘groten’ verliezen niet van de ‘kleintjes’, alhoewel Donar vorig jaar niet kon winnen van Leeuwarden.

    Ik heb de cijfers er nog even op nagekeken Afgelopen seizoen was de gemiddelde marge bij de eindstand 17 punten verschil. In 70 van de 90 duels was het verschil bij de eindscore 6 punten of meer, een ijkpunt voor een spannende wedstrijd. Het seizoen daarvoor was nauwelijks anders.

    Afgelopen seizoen won Heroes alle reguliere competitiewedstrijden in Nederland, waarna het seizoen afliep als een lekke band. ZZ Leiden kende geen goed regulier seizoen, maar stond uiteindelijk met alle prijzen in handen feest te vieren.

    Ofwel ik kan wel stellen dat Heroes met een begroting van 2,2 miljoen euro de grootste favoriet voor de titel is, met de hoogste begroting van allemaal en met deze selectie zijn ze ook gewoon favoriet, maar zo werkt het niet (helemaal en gelukkig).

    Leiden heeft minder te besteden, maar kan (en zal zo schat ik in) gedurende het seizoen nog wel een speler halen als de verhuizing niet nog meer tegenvalt. Donar is in de huidige situatie met hun selectie de grootste outsider. Landstede is top 4, maar lijkt minder dan de voornoemde drie.

    Daarachter zou LWD Basket (het voormalige Aris) de nummer vijf kunnen zijn, maar vorig seizoen waren daar precies de goede spelers en klopte alles. Interessant om te zien of de Friezen de verwachtingen aankunnen en heel misschien een plekje kunnen opschuiven. Zoniet dan zullen ze zeker ook achterom moeten kijken.

    In het kielzog van LWD azen BAL, Yoast en Feyenoord op de begeerde vijfde plek om aan de Gold League mee te kunnen doen, maar dan zouden zij een seizoen als de Friezen vorig jaar moeten hebben. Kind van de rekening (dat de play-offs misloopt) zou in dit scenario Den Helder zijn.

    2. Weg

    Voor een kleine sport, wat basketbal in Nederland is, is herkenbaarheid heel belangrijk. Nou verdwijnen al vele jaren na ieder seizoen vrijwel alle buitenlandse spelers uit de Nederlandse competitie. Het maakt de aanwezigheid van de Nederlandse krachten nog belangrijker, voor fans en sponsoren.

    Verdomd jammer dus dat Leon Williams nu ineens in de Italiaanse 3e divisie speelt. Dat het gereanimeerde Donar hem een aanbieding zou hebben gedaan om die vervolgens in de bedenktijd weer in te trekken is op z’n zachtst gezegd niet netjes bij een speler die best veel betekend heeft voor die club.

    Maar het is ook jammer dat er geen andere Nederlandse club is die hem haalt. Of waarschijnlijker, niet fatsoenlijk kan betalen. Zo wordt de competitie nooit sterker. Williams bij bijvoorbeeld BAL, Yoast of Feyenoord had in alle gevallen een upgrade betekend.

    Donderdag maakte Mo Kherrazi op social media bekend dat hij een punt achter zijn carrière zet. Dat de speler Kherrazi op deze manier van de velden verdwijnt is ronduit zonde, maar ik vreesde het al een beetje na zijn voortijdige afscheid vorig seizoen. Evenwel zou de ‘warrior’ Kherrazi voor elke ploeg buiten de top 3 een versterking kunnen zijn. Maar goed, het draait uiteindelijk niet alleen om wat er tijdens de wedstrijden gepresteerd wordt.

    Ook Ralf de Pagter maakte op 5 september, terwijl de voorbereiding al liep, bekend te stoppen, een opmerkelijk moment. Nooit zal hij een prijs voor de schoonheid krijgen, en nu helemaal niet meer, maar een vechter was hij wel. Een toonbeeld van een speler en boegbeeld in Zwolle was hij zeker met ook nog een verrassende driepunter.

    3. BNXT

    De BNXT-league blijft op zich een vooruitgang, de duels tegen de Belgen zijn leuker en uitdagender. Dit blijf ik vinden en is ook wat ik van veel spelers en coaches hoor. Al verliezen de Nederlandse clubs gemiddeld drie van de vier reguliere duels.

    Mooi is wel dat het relatief ‘kleine’ Leiden al twee jaar op rij de gezamenlijke titel pakt ten koste van de rijkere Belgen. In dit kader vond ik het ook mooi dat Oranje deze zomer in de Olympische pre-kwalificatie van de Belgen won. Onze buren kunnen van alles vinden van Nederland en de clubs, maar als puntje bij paaltje komt…..

    Nou is dit gegeven niet alleen leuk, maar ook belangrijk. Want na dit seizoen loopt het eerste mandaat van de BNXT-league af. De opzet van de afgelopen twee seizoenen was een keus, niet de mijne, maar goed.

    De opzet dit seizoen vind ik een hele vreemde. Want door de grensoverschrijdende play-offs weg te halen verdwijnt er in feite een pijler van de gezamenlijke competitie en een -theoretische- kans voor ‘kleine’ clubs om nog iets van hun seizoen te maken. Wat overblijft, voor op één na alle Nederlandse clubs, zijn tien duels tegen Belgische teams. Dit besluit zou een voorbode kunnen zijn.

    Maar ik schat in dat er door onze zuiderburen gemikt wordt op een volwaardige Belgisch-Nederlandse competitie. Met, als het aan de Belgen ligt, 11 Belgische teams en 7 Nederlandse. 18 teams met 34 wedstrijden. Dan heb je een BNXT-kampioen en kun je nog nationale play-offs houden. Het is dit seizoen aan de Nederlandse teams om te laten zien dat negen Nederlandse ploegen levensvatbaar zijn. Zoniet, tsja…

    In dit licht: stel je voor dat Williams en Kherrazi in Den Helder zouden hebben gespeeld.

    En dat nu in Nederland acht van de negen ploegen play-offs gaan spelen,  slaat sportief gezien nergens op.

    4. Betaald kijken

    Ergens snap ik dat een commerciële organisatie als de BNXT geld wil verdienen, tegelijk snap ik het ook weer niet dat er betaald moet gaan worden voor het online kijken naar BNXT-wedstrijden. Ik denk dat in Nederland, waar basketbal een piepkleine sport is en in feite gebaat is bij elke aandacht, weinig animo zal zijn.

    Natuurlijk zullen er abonnementen afgesloten gaan worden, maar of die aantallen groot genoeg zijn om er serieus geld aan te verdienen, dat lijkt me sterk. Dan kun je je afvragen of de voordelen gaan opwegen tegen de nadelen.

    Bovendien werken de automatische systemen verre van feilloos zo is de afgelopen twee seizoenen wel gebleken. Hierbij komt nog dat de eerder genoemde voorspelbaarheid van de competitie ook niet echt meewerkt.

    5. Donar

    161 seconden. Zo weinig scheelde het of Donar was kampioen van Nederland geweest. Wat zou er dan zijn gebeurd? We zullen het nooit weten.

    Over de situatie bij Donar is bijna alles al gezegd. Ik heb er een dubbel gevoel bij. Enerzijds hoort Donar en vooral hun fans en Martiniplaza heel erg thuis in de competitie, een sieraad kun je stellen. Anderzijds is het dus zo dat een club er financieel een puinhoop van kan maken om vervolgens met schone lei weer door te gaan. En, zo schat ik in, dit seizoen hoge ogen te gooien.

    Een ding mis ik in dit geheel van de afgelopen maanden, namelijk dat iemand van de betrokkenen sorry heeft gezegd. Een welgemeende sorry in een van de persconferenties of interviews had de ergernis bij velen verminderd en waarschijnlijk voor meer empathie gezorgd.

    Wat gaat Oranje doen op pré Olympisch kwalificatietoernooi?

    De komende dagen gaat een vernieuwd Oranje proberen om een ticket te veroveren voor het Olympisch kwalificatietoernooi volgend jaar. 

    Achtereenvolgens zijn vanaf zondag Zweden, België en Kroatië de tegenstanders. Komt Oranje, nadat alle teams tegen elkaar hebben gespeeld, bij de eerste twee in de groep volgt een halve finale tegen de nummer 1 of 2 van de andere groep die in Istanboel speelt. Uiteindelijk is er op zondag in Istanboel een finale, waar Turkije overduidelijk thuisvoordeel heeft. De winnaar gaat naar het laatste kwalificatietoernooi voor de Olympische Spelen in Parijs.

    Na vier hoopgevende oefenwedstrijden (2x winst, 1 gelijk, 1 verlies) worden de komende drie de eerste officiële wedstrijden van de nieuwe bondscoach Arik Shivek. Zijn selectie is redelijk vernieuwd, met een aantal collegespelers. Die spelers zijn niet beschikbaar als begin volgend jaar de kwalificatie voor het EK begint.
    Eerder deze week was daarvoor de loting. Oranje moet in groep F één land achter zich houden om kwalificatie af te dwingen, het meest waarschijnlijk is dat Groot-Brittanië.

    Selectie:

    • Yannick Franke
    • Dylan van Eyk
    • Keye van der Vuurst
    • David N’Guessan
    • Marijn Ververs
    • Tristan Enaruna
    • Jesse Edwards
    • Emmanuel Nzekwesi
    • Luuk van Bree
    • Terrence Bieshaar
    • Rienk Mast
    • Charlon Kloof

    Nou zal het sportieve doel de komende week altijd zijn om de finale in Istanboel te winnen, maar überhaupt een officiële wedstrijd winnen na bijna twee en een half jaar (tegen Kroatië toevallig, toen ook in Istanboel vanwege corona) en de frisse lijn die onder interim-bondscoach Varagic is in gezet doorzetten, zou ook al heel wat zijn. Zo reëel moet iedereen zijn, denkt ook de FIBA. 
    Al weet je nooit hoe een koe een haas vangt, want zo midden in de zomer is het voor elk team anders werken. Het komt dan aan op teamchemistry, individuele momenten, coaching en ook een portie geluk. 

    Na het afscheid van Toon van Helfteren in het voorjaar van 2019 is dit de reeks van Oranje. Overigens werden de laatste zes WK-kwalificatieduels onder Van Helfteren verloren.

    Datum Thuis Uit Eindstand Bondscoach  Reeks
    7-aug-23 Oekraïne Nederland 75 76 Shivek

    5-27-1

    6-aug-23 Israël  Nederland 66 66 Shivek

    4-27-1

    30-jul-23 Polen Nederland 101 100 Shivek

    4-27

    29-jul-23 Polen Nederland 90 94 Shivek 4-26
    8-sep-22 Oekraine Nederland 72 56 Varagic 3-26
    8-sep-22 Nederland  Georgië 80 88 Varagic 3-25
    8-sep-22 Spanje Nederland 84 72 Varagic 3-24
    11-nov-22 Nederland  Oekraine 77 96 Varagic 3-23
    8-sep-22 Finland Nederland 88 67 Buscaglia 3-22
    6-sep-22 Nederland  Polen 69 75 Buscaglia 3-21
    5-sep-22 Tsjechie  Nederland 88 80 Buscaglia 3-20
    3-sep-22 Nederland  Israel 67 74 Buscaglia 3-19
    2-sep-22 Servie Nederland 100 76 Buscaglia 3-18
    27-aug-22 Nederland  Spanje 64 86 Buscaglia 3-17
    24-aug-22 Georgie Nederland 77 66 Buscaglia 3-16
    19-aug-22 Litouwen  Nederland 94 68 Buscaglia 3-15
    12-aug-22 Nederland  Duitsland 66 68 Buscaglia 3-14
    7-aug-22 Frankrijk Nederland 89 65 Buscaglia 3-13
    5-aug-22 Nederland  Montenegro 67 76 Buscaglia 3-12
    4-aug-22 Slovenié Nederland 83 76 Buscaglia 3-11
    4-jul-22 Nederland  Italië 81 92 Buscaglia 3-10
    1-jul-22 IJsland Nederland 67 66 Buscaglia 3-9
    25-jun-22 Belgie Nederland 73 71 Buscaglia 3-8
    24-feb-22 Rusland Nederland 80 69 Buscaglia 3-7
    29-nov-21 Italie  Nederland 75 73 Buscaglia 3-6
    26-nov-21 Nederland  Ijsland 77 79 Buscaglia 3-5
    22-feb-21 Zweden Nederland 74 59 Buscaglia 3-4
    20-feb-21 Kroatie Nederland 57 65 Buscaglia 3-3
    29-nov-20 Nederland  Turkije 71 73 Buscaglia 2-3
    27-nov-20 Nederland  Zweden 78 76 Buscaglia 2-2
    24-feb-20 Nederland  Kroatië 59 69 Buscaglia 1-2
    21-feb-20 Turkije Nederland 65 72 Buscaglia 1-1
    21-aug-19 Polen  Nederland 77   71 Buscaglia 0-1

    Les uit het verleden: faillissement Dutch Windmills toont risico’s voor bestuurders bij Donar

    Foto: Brandon Nickerson Pexels

    De situatie waar Donar in verzeild is geraakt is niet uniek. En kan in dit geval (grote) financiële gevolgen hebben voor de inmiddels ex-bestuursleden.

    De penningmeester werd in Groningen al snel voor de bus gegooid. Hij heeft er een zooitje van gemaakt werd gezegd en dat is ook duidelijk, maar in een bestuur is iedereen verantwoordelijk. Dat stelt ook de wet, al is ieder geval natuurlijk verschillend. Het kan verklaren waarom er zo hard werd gewerkt om een faillissement van Donar te voorkomen.

    Om de mogelijke gevolgen te duiden ga ik terug naar het einde van de Dutch Windmills. De ploeg uit Dordrecht werd in 2019 uit de competitie gehaald. Later werd de organisatie Dutch Windmills B.V. failliet verklaard. In de nasleep werden de drie bestuurders aansprakelijk gesteld voor het tekort.

    Dat is te lezen in de stukken van het faillissement die ik heb gekregen. Eén van de bestuursleden kon zijn naam zuiveren (officieel: disculperen). De andere twee bestuurders hebben hun aansprakelijkheid afgekocht. De bedragen zijn niet openbaar bekend.

    De kern van het verhaal was dat zij te lichtvaardig hebben geloofd in een (voorwaardelijke) toezegging van een hen onbekende sponsor om miljoenen te steken in de basketbal vereniging.

    Op basis van die ‘toezegging’ is men in Dordrecht alvast allerlei financiële verplichtingen aangegaan die men uiteindelijk niet meer heeft kunnen voldoen. Spelers konden niet worden betaald en men voldeed niet aan de regels zoals gesteld door de DBL die toen de competitie organiseerde.

    De financiële verschillen tussen Dutch Windmills toen en Donar nu zijn groot. In 2018 had Windmills een omzet van ruim een ton en in het eerste halfjaar een verlies van meer dan 330.000 euro. Donar zit nu met een tekort van ruim 2 miljoen, even los van de recente claim van de Belastingdienst.

    De schuld in Dordrecht liep na claims (onder andere van de coach) op tot bijna 800.000 euro. De opbrengst van de boedel was net geen 20.000 euro.

    Over de oorzaak van het faillissement werd toen geschreven: “Er lag een toezegging per mail van 17 april 2018 voor in eerste instantie een investering van 1 miljoen Euro, later per mail van 9 april 2019 verhoogd naar 3 miljoen Euro, zij het onder voorwaarde dat sponsor wel eerst over dat geld op zijn rekening zou kunnen beschikken.” Het is dus nooit zover gekomen

    Interessant in relatie tot Donar is de opmerking over de boekhouding en dit facet wordt in de wet heel zwaar aangerekend bij een faillissement: “Naar opgave van accountant is sprake van onvolledige en per datum faillissement niet bijgewerkte boekhouding.”

    Over onbehoorlijk bestuur: “Er zijn te lichtvaardig en te snel (financiële) verplichtingen aangegaan op basis van een voorwaardelijke toezegging van één investeerder. Er was geen zekerheid dat betaald zou kunnen worden.

    Inventarisatie van tot het niet doen van betalingsverplichtingen geeft reden tot aansprakelijkstelling van het bestuur voor het boedeltekort.”

    De situatie van Dutch Windmills is niet één op één vergelijkbaar met die van Donar, maar parallellen zijn er wel.

    Ongeacht wat er op korte termijn gaat gebeuren in Groningen met betrekking tot komend seizoen kan het aansprakelijkheidstraject flinke gevolgen hebben voor het gehele oude bestuur.

    Maar dat is dus aan de curatoren die zijn aangesteld.

    Het kan ook een wijze les worden voor allerlei andere sportbestuurders.

    Dat de situatie van Donar niet uniek is werd eerder deze week door journalist Dick Heuvelman op radio 1 haarfijn uitgelegd. Hij legde uit wat er in de geschiedenis van de club, die dit jaar 50 jaar bestaat, allemaal is voorgevallen op financieel gebied.

    “Dit decennium zijn ze vier keer al in een financiële crisis verzeild geraakt. In 2002 waren ze ook al een keer failliet verklaard, de volgende dag zijn ze opnieuw begonnen met een herstart in een nieuwe stichting. Het is dus geregelde kost.”

    En zoals ik al eerder schreef is Donar niet de enige ploeg in Nederland die failliet is gegaan om vervolgens weer door te gaan. Recentelijk was dat ook het geval met Aris, al was de situatie iets anders en de schuld veel kleiner. Volgens de curator ging het om 30.000 euro aan zaalhuur.

    Veel basketbalclubs die niet meer op het hoogste niveau spelen zijn in Nederland failliet gegaan en in sommige gevallen is er ook een herstart geweest om weer ten onder te gaan. Ook oud-kampioenen in onder andere Amsterdam, Den Bosch, Den Helder en Weert zaten ooit in de deze situatie.

    L’histoire se repete.

    Donar, waar ging het mis en hoe gaat het verder?

    Het voelde zo goed in het voorjaar van 2018. Alles lukte, alles viel de kant van Donar op. De lat verschoof omhoog, de ambities werden almaar groter.

    De halve finale van de FIBA Europe Cup tegen Venetië was machtig mooi. De uitwedstrijd met een groot blauw legioen was een voorbode. De return in de welhaast ‘heilige’ Martiniplaza resulteerde bijna in een stunt.

    In Nederland stond er geen maat op Donar en de uitpuilende Martiniplaza. De derde landstitel op rij werd met speels gemak veroverd. De Champions League lonkte. “Wie niet springt, is voor Den Bosch”, klonk het uit de kelen in de businessclub. En waarom ook niet? Donar stond bovenaan de piramide en deelde -verbaal- de lakens uit in Nederland.

    En zo zou het moeten blijven.

    Maar sportief kwam de klad erin. De groepsfase van de Champions League werd niet bereikt. De volgende titel was voor Landstede. Daarna nam succescoach Erik Braal afscheid.

    Langzaam maar zeker glipte het succes in Groningen weg. Wat een dilemma! Er was extra geld nodig. Om te kunnen vasthouden aan het recente succesvolle verleden lijkt de ex-penningmeester zijn eigen methodes bedacht te hebben.

    Coaches werden gehaald en vervangen, hetzelfde gebeurde met spelers. Iedereen zag dat en iedereen vroeg zich af of dit financieel haalbaar was.

    Maar in en rond Donar ging tot ongeloof van velen geen alarmbel af. Niet bij het bestuur, niet bij de Raad van Toezicht, bij niemand. En nu is het voorbij.

    Voor nu dan.

    Vol bravoure werd er op de persconferentie maandag gesproken over een doorstart. Kort vielen ook de woorden licentiecommissie en BNXT-clubs.

    Dilemma.

    Want kan de BNXT-league ‘zomaar’ weer een licentie geven aan de club die net failliet is gegaan?

    Technisch gezien wel natuurlijk.

    Maar het schept een precedent. En dan komt de geloofwaardigheid van de pas twee jaar oude BNXT-league in het geding.

    Want elke BNXT-organisatie die in de toekomst geld uitgeeft dat er niet is, zou dan de zaak op de fles kunnen laten gaan om vervolgens een doorstart te maken.

    Los hiervan zal de licentiecommissie van de BNXT-league zich ook flink bekocht voelen door wat er gebeurd is. Dus of zij coulant zullen zijn, is maar de vraag? Al hadden zij ook wel scherper mogen zijn. Net als het bestuur in Groningen zal ook de licentiecommissie stellen dat zij voor de gek zijn gehouden. Maar goed, in beide gevallen kun je stellen: doe gewoon je werk.

    Qua statuur en met die hal en de grote achterban hoort Donar een licentie te krijgen. Een competitie zonder de trots van het Noorden is eigenlijk ondenkbaar. Bovendien is de club door dat ‘umfeld’ levensvatbaar, om het zo maar uit te drukken. De begroting voor komend seizoen was tenslotte al rond op 1,7 miljoen euro. Al is dat ergens wel vreemd met een tekort van twee miljoen euro, los nog even van de extra claim van de belastingdienst.

    Maar naast de financiële erfenis kampt Donar ook nog met een ander spook uit het verleden. Vanaf de top van de piramide zijn geen vrienden gemaakt met de kleinere broeders in Nederland. Zij werden -financieel- kort gehouden en op niet mis te verstane manier toegesproken als bijvoorbeeld het scorebord kapot was. En dat zijn de clubs die dadelijk over een nieuwe licentieaanvraag moeten gaan beslissen niet vergeten.

    Los hiervan speelt nog dat de Belgische clubs liever een BNXT-league zien met minder teams. Niet dat Donar weg moest, maar eentje minder is in de ogen van veel Belgen toch een stap de goede kant op. Al staan naar verluidt veel Belgische teams er financieel ook niet echt florissant voor. Dus hoe stijf houden zij hun poot als het er op aan komt?

    Op de persconferentie werd Donar vergeleken met Ajax of Feyenoord en dat clubs van die grootheid niet zouden kunnen wegvallen. Een vergelijking met Juventus lijkt beter.

    De Italianen werden een paar jaar geleden teruggezet naar het tweede niveau in Italië. Een boetedoening. Nou is er geen tweede profniveau in de BNXT-league, maar de kans op een boetedoening (van een jaar) is erg groot geworden.

    Tegelijk is er niets zo opportunistisch als de sport en zeker het basketbal in Nederland. Een competitie zonder Donar scheelt elke club recettes en, even los van de financiële ellende, een boegbeeld van de basketbalsport.

    Financiële crisis bij Donar: een drama in Groningen, niet goed en les voor het Nederlandse basketbal

    Wat een drama in Groningen. Bij mij blijven wat vragen hangen. Allereerst hoe dan? En in het verlengde hiervan: hoe zit het bij de andere clubs en hoe is dit te voorkomen?

    Inhoudelijk is door oud-bankier Jakob Klompien van de taskforce, die Donar van een faillissement moet redden, alles wel gezegd.

    Bijna 2 miljoen euro schuld, waarvan ongeveer de helft het afgelopen jaar opgebouwd en de rest in de twee jaar ervoor.

    Iedereen weet dat het bepaald niet voor het eerst is in de geschiedenis van het Nederlandse basketbal dat clubs door financieel wanbeleid kopje onder gaan.

    Verschrikkelijk bericht natuurlijk. Het is belangrijk dat zo’n grote ploeg voor basketbal behouden blijft, we hopen dat het plan dat ze nu hebben opgesteld werkt en dat er genoeg basketbal liefhebbers zijn die de club willen steunen. Gerard Vinke, voorzitter Landstede basketbal.

    In vrijwel alle gevallen ging het om opportunisme, niet om eigen gewin of iets dergelijks. Ook in dit geval heb ik de indruk dat opportunisme en een samenloop van omstandigheden de hoofdrol hebben gespeeld. Het is zelden zwart/wit en meestal grijs, maar voorop staat de eeuwige ratrace om de beste te zijn.

    In Groningen wordt nu de voormalige penningsmeester voor de bus gegooid. Hij ontkent zijn fouten niet. Maar hoe prominent en dominant hij ook was, hij was in feite de ongekroonde koning, hij zat niet alleen in het bestuur. En er is bij Donar ook nog een Raad van Toezicht.

    Sliep iedereen daar? Wie controleerde nou wie? Sprak men wel met elkaar over inhoudelijke zaken? Was men nou echt zo naïef of was het struisvogelpolitiek? Toch niet bang, hoop ik? Iedereen heeft toch gezien wat er de afgelopen jaren bij Donar mogelijk was en is gebeurd.

    Op de persconferentie sprak alleen een onbekende oud-bankier. De voorzitter zat ernaast als een dood vogeltje. Opvallend of eigenlijk ongelofelijk en misschien wel typerend voor de situatie. Namens het bestuur had hij toch het woord moeten voeren en moeten zeggen dat er gigantisch gefaald is en dat het zijn laatste klus is om Donar te redden voordat hij opstapt en met hem alle andere direct betrokkenen.

    Niet goed voor het basketbal. Hoop dat ze een oplossing vinden, want we willen uiteraard graag de derby behouden. Gert Schurer, aandeelhouder LWD basket.

    Ik vond op internet de volgende opsomming van genres binnen het theater:

    • Klucht
    • Komedie
    • Tragedie
    • Drama
    • Monoloog
    • Thriller

    In het geval van Donar gelden bijna al deze genres en dat op het moment dat de club in september de viering heeft gepland van haar 50 jaar bestaan.

    Wat bij Donar is gebeurd heeft voor mij alle ingrediënten van een klassiek -sportief- drama. Goede tijden gehad met kampioenschappen en Europese successen. De drang om daaraan vast te houden. De wil van het volk. Fouten inschattingen van mensen. En persoonlijke ellende.

    Gelukkig staat bij de beschrijving van drama ook dat het van nature niet noodzakelijk noodlottig hoeft te eindigen.

    Ik hoop alleen maar dat ze snel tot een oplossing komen. Voor ons allemaal belangrijk dat een grote club in het Nederlandse basketbal uiteindelijk wel blijft bestaan. Marcel Verburg, voorzitter Zorg en Zekerheid Leiden.

    Binnen 3 weken moet er nu nog ongeveer 300.000 euro van de noodzakelijke 600.000 euro worden opgehaald opdat Donar een doorstart kan maken. Veel geld, maar niet onmogelijk denk ik.

    Dan moet Donar worden omgeturnd tot een BV met aandeelhouders. Zoals nu in Leeuwarden en al langer in Den Bosch, waar recent vier steenrijke zakenmensen zich hebben ingekocht.

    Ik ben hoopvol gestemd dat ze het in Groningen fixen en dat Donar blijft bestaan. Bob van Oosterhout, eigenaar Heroes Den Bosch.

    Alleen moet dat nu in Groningen gebeuren met de rug tegen de muur en het zwaard van Damocles boven het hoofd. Niet echt een gezonde situatie, maar goed, en om er nog een cliché te tegenaan te gooien, redden wat er te redden valt.

    Nou zie ik direct geen aanleiding om me zorgen te maken over andere Nederlandse clubs in de BNXT-league, maar ik ga ook niet mijn hand voor ze in het vuur steken. Wat dat betreft heeft de geschiedenis teveel van dit soort gevallen voortgebracht.

    Wel geeft het voor mij de absolute noodzaak aan om verder te professionaliseren. Bij de clubs, maar ook bij de BNXT-league. Want hoe kan Donar nou een licentie hebben gehad voor komend seizoen?

    Drama natuurlijk, voor de club, fans, sponsors, crediteuren, alle betrokkenen en een slechte zaak voor het profbasketbal in Nederland. Ook de licentiecommissie is op het verkeerde been gezet op basis van verkeerde cijfers. Wij gaan dit nog evalueren. Het reddingsplan ziet er gedegen uit en ik geloof wel dat ze er goed doorheen gaan komen, maar het is ontzettend zonde dit. Ramses Braakman, voorzitter BNXT-league.

    Ik snap wel dat het moeilijk is en dat vertrouwen een belangrijk goed is, maar er komt een tweesprong aan. Wil het Nederlandse basketbal vooruit (in het kielzog van de Belgen) dan moet het beter. Daarvoor is meer geld nodig en de vraag is of dat er komt, met in het verlengde hiervan de vraag of basketbal in Nederland wel echt levensvatbaar is als professionele topsport. En dan bedoel ik niet alleen in Den Bosch, Leiden of Groningen.

    Ik denk dat het kan, maar dan moeten alle betrokkenen in het Nederlandse basketbal en hard aan de slag en samenwerken.

    Zoniet dan hobbelt het basketbal in Nederland, zoals de afgelopen vele jaren, rustig verder met incidentele en individuele uitschieters in een toch eigenlijk wel soort van semiprofessionele sport.