Mijn vijf meest opvallende momenten van deze basketbalweek:
5. Gezichtsverlies
Ik denk dat zelfs een blinde had zien aankomen dat de match tussen Michael van Praag en de NBB niet zou gaan werken nadat alle problemen bij Ajax op straat kwamen te liggen. Nu werd zaterdag op de dag van de algemene vergadering bekend dat Van Praag bedankte voor de rol van voorzitter van de NBB.
Wat een gezichtsverlies voor het basketbal in Nederland!
Deze situatie had in de kiem voorkomen kunnen worden. Twee maanden geleden werd al bekend dat Van Praag toetrad tot de Raad van Commissarissen van Ajax, daarna werd hij ook nog voorzitter. Daar ligt zijn liefde en ik denk dat voor iedereen duidelijk was hoeveel werk daar verricht zou moeten worden.
Hoe is het dan mogelijk dat ruim twee maanden later Van Praag nog steeds de enige kandidaat is? En dat er geen alternatief is? Deze passieve houding is voor mijn gevoel -helaas- tekenend in Nederland.
Wordt er door elk landelijk medium over basketbal geschreven, krijg je dit.
4. Why
Een technische fout voor een coach na 12 seconden. Of het een record is, weet ik niet? Zoniet dan zal het er niet ver vanaf zitten. Ik kan het me niet herinneren dat er ooit zo snel een technische fout is gegeven aan een coach.
Het overkwam Radenko Varagic in het duel van BAL tegen Suns. Na en vermeende 3 seconden overtreding kreeg Varagic de technische fout. Op het geluid bij de beelden van de stream hoor ik hem meerdere keren roepen: “Why!?”
Ogenschijnlijk zonder waarschuwing wordt de coach vervolgens bestraft. Naar eigen zeggen zei de coach ook niets bijzonders, wel erkende hij dat hij bleef reclameren. Tsja, ik zou zeggen als het zo moet heren in het groen.
Los hiervan was het ook geen 3 secondenovertreding van Oshean Brathwaite die gefloten werd in de eerste aanval van BAL. Ik heb de clip hieronder gezet en die duurt exact 3.00 seconden. Dat is vanaf de eerste stap van Brathwaite in de bucket tot en met het moment dat hij de bal loslaat. En dan is er al gefloten en heb ik nog niet over de ‘established position’. Want het fluitje klinkt al op 2.4 seconden.
Nou is dit natuurlijk een detail, zeker voor dit duel dat BAL makkelijk won, 85-68. Maar zo’n call kan ook zomaar gebeuren als het spannend is in een slotfase van een wedstrijd of in de play-offs.
Het gaat om de wedstrijd aanvoelen, hopelijk gaat het kwartje een keer vallen.
3. Jaarboek
Tot mijn grote verrassing lag het basketball jaarboek 2022-2023 afgelopen week al op de mat. Ik had het later verwacht. Wat een mooi stukje boek is het geworden, een ‘ouderwets’ stukje geschiedschrijving. Overzichtelijk, met mooie foto’s met lekkere achtergrondverhalen.

Iedereen kan en mag zijn schouders ophalen, maar dit soort jaarboeken vertellen een verhaal over het basketbal dat helaas amper nog verteld wordt. En zonder verleden geen heden. Dik compliment aan de makers (vrijwilligers), ogenschijnlijk de laatste der Mohikanen.
2. Peelgrond
Deurne is bezig Den Bosch over te nemen. Bob van Oosterhout werd er geboren, kledingleverancier Macron van Heroes (en Donar) is er gevestigd. Johan Roijakkers, de kersverse General Manager van Heroes, komt er ook vandaan. Er zal daar wel iets in de grond zitten (misschien nog wat kantoormedewerkers?).
Het nieuws vrijdag dat de 43-jarige Roijakkers de dagelijkse leiding in handen krijgt bij Heroes was een enorme verrassing. Tot nu toe bestaat zijn carrière louter uit coaching. Tot voor kort was hij bondscoach van Saudi Arabië, wat zonder meer goed is geweest voor zijn bankrekening. Daarvoor coachte hij vooral in Duitsland en bij Varese.
In Italië heeft Roijakkers in ieder geval aan den lijve ondervonden wat een GM niet moet doen. Hij werd gehaald om de voormalige topclub te behoeden voor degradatie. Dat lukte, maar op het moment dat de play-offs in zicht kwamen werd hij ontslagen. Vooral omdat hij niet de spelers liet spelen die de leiding, van het doorgeefhuis dat Varese is geworden, wel op het veld wilde zien. Het knalde tussen coach en clubleiding.
In Den Bosch moet de ex-coach nu de club op een hoger plan brengen, een niveau dat past bij de ambities van de eigenaar Bob van Oosterhout, die de lat graag hoog legt. De twee kennen elkaar door en door. Denken over veel hetzelfde tot in details aan toe. In dat licht is de aanstelling van Roijakkers niet vreemd.
Maar goed, ervaring in deze rol heeft hij niet en het leiden van een bedrijf is toch wat anders dan het leiden van een groep spelers op een basketbalveld, al zijn er zeker raakvlakken. Ook deed Roijakkers in acht jaar bij Gottingen naar eigen zeggen veel meer dan alleen de coaching.
Het gevaar schuilt er natuurlijk in dat het op termijn gaat ‘kriebelen’ bij de ex-coach. Voor nu is het een weloverwogen keuze om als sportbestuurder aan de slag te gaan en -mits succesvol- kan dat ook een mooie en waarschijnlijk minder grillige carrière opleveren.
Roijakkers begint met onmiddellijke ingang niet aan een makkelijke klus om de hele organisatie (en daarmee het team) op Champions League niveau te krijgen. Geld is cruciaal en het is een handicap dat basketbal weinig aanzien heeft in Nederland.
En het ziet er naar uit dat hij al snel in actie moet komen om een vervanger te halen voor Van der Mars die na een knie-operatie zeker 2 maanden uitgeschakeld zal zijn.
Den Bosch heeft nu veel basketbal-know how in huis. Oud-speler Stefan Wessels verplaatst zijn werkterrein van algemene naar commerciële zaken. Henk Norel, ook een oud-speler, gaat meer doen. Coach Braal heeft zijn sporen verdiend en krijgt, nu de technische man Roel van de Graaf, de enige Bosschenaar in de min of meer dagelijkse leiding, ineens vertrokken is omdat hij zich niet meer op zijn plek voelde en daarom de eer aan zichzelf hield, Roijakkers als zijn ‘baas’.
Wat de ingezette (mede door de nieuwe aandeelhouders van Heroes) veranderingen (professionalieringsslag) gaan zijn, of het kantoor stabiliteit krijgt en of de beoogde doelen bereikt gaan worden zal de tijd uitwijzen?
1. Vreugde
Mooi om te zien, pure vreugde! En ook niet vervelend dat er 40.000 dollar werd gewonnen.
Deze overwinning van Amsterdam was de eerste sinds 2021 en de tweede ooit. Arvin Slagter, Worth de Jong, Julian Jaring en Jan Driessen versloegen in de finale het Litouwse Raudonvaris Hoptrans, 21-17.
Worthy de Jong werd ook nog uitgeroepen tot MVP van het toernooi in Hong Kong.
Op 8 en 9 december is de apotheose van het 3×3-seizoen bij de mannen met de World Tour Finale in Jeddah.
Oranje moet zich volgend voorjaar voor de Olympische Spelen plaatsen via een van de kwalificatietoernooien. Deze overwinning is een flinke opsteker in dat traject en dat maakt dit viertal mijn haai van de week.
